Chromian ołowiu(II)

Chromian ołowiu(II)
Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) addyt. tetraoksydochromian(2−) ołowiu(2+) Inne nazwy i oznaczenia Stocka chromian(VI) ołowiu(II) inne żółcień chromowa, chromian ołowiawy (dawn.)
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	PbCrO4
Masa molowa	323,19 g/mol
Wygląd	pomarańczowo-żółty proszek[1]
Minerały	krokoit
Identyfikacja
Numer CAS	7758-97-6
PubChem	24460
InChI InChI=1S/Cr.4O.Pb/q;;;2*-1;+2 InChIKey MOUPNEIJQCETIW-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Gęstość 6,3 g/cm³[2]; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie 580 mg/l[1] w innych rozpuszczalnikach stężone roztwory kwasów i zasad (rozkład) Temperatura topnienia 844 °C[1]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[3] Niebezpieczeństwo Zwroty H H350, H360Df, H373, H410 Zwroty P P201, P273, P308+P313, P501 Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[3] Toksyczny (T) Groźny dla środowiska (N) Zwroty R R45, R61, R33, R62, R50/53 Zwroty S S53, S45, S60, S61 NFPA 704 Na podstawie podanego źródła[1] 3 2 0   Temperatura zapłonu nie dotyczy °C[2] Numer RTECS GB2975000 Dawka śmiertelna LD75 156 mg/kg (świnka morska, dootrzewnowo)
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Chromian ołowiu(II), PbCrO₄ − nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu chromowego i ołowiu, wykorzystywany jako żółty pigment o nazwie żółcień chromowa. Występuje naturalnie jako minerał krokoit.

Otrzymywanie

Chromian ołowiu otrzymuje się przez strącanie z roztworów chromianów za pomocą roztworów soli ołowiu, np. w reakcji chromianu potasu z azotanem ołowiu(II):

K₂CrO₄ + Pb(NO₃)₂ → PbCrO₄↓ + 2KNO₃

Do ww. reakcji można też użyć zalkalizowanego roztworu dichromianu potasu.

Właściwości

Chromian ołowiu jest praktycznie nierozpuszczalny w wodzie, nie rozpuszcza się też w rozcieńczonych kwasach. Rozpuszczalny w stężonych kwasach mineralnych. Reaguje z rozcieńczonymi roztworami zasad z wytworzeniem soli zasadowych (np. 2PbO•PbCrO₄) o barwie czerwonej, wykorzystywanych jako barwniki. Rozpuszcza się w stężonych alkaliach dając ołowiny:

PbCrO₄ + 4NaOH ⇌ Na₂PbO₂ + Na₂CrO₄ + 2H₂O

Chromian ołowiu(II) jest substancją silnie trującą i rakotwórczą.

Przypisy

Bibliografia

Chromian ołowiu(II) w zbiorze historycznych barwników na Uniwersytecie Technicznym w Dreźnie

• Encyklopedia Techniki – Chemia. Warszawa: WNT, 1965.
• Philip John Durrant, Bryl Durrant: Zarys współczesnej chemii nieorganicznej. Wyd. I. Warszawa: PWN, 1965, s. 724.
• Włodzimierz Trzebiatowski: Chemia nieorganiczna. Wyd. VIII. Warszawa: PWN, 1978, s. 441.