Chrześcijańska Demokracja (Włochy)

Włochy Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Włoch Ustrój polityczny Ustrój polityczny Włoch Konstytucja Konstytucja Włoch Władza ustawodawcza Parlament Izba Deputowanych Przewodniczący Senat Przewodniczący Władza wykonawcza Prezydent Premier Rząd Władza sądownicza Wymiar sprawiedliwości Sąd Konstytucyjny Najwyższy Sąd Kasacyjny Najwyższa Rada Sądownictwa Rada Stanu Kontrola państwowa Trybunał Obrachunkowy Finanse Banca d’Italia Samorząd terytorialny Regiony Prowincje Gminy Samorząd terytorialny Partie polityczne Partie polityczne Partia Demokratyczna Forza Italia Ruch Pięciu Gwiazd Liga Północna Wybory Wybory parlamentarne: 2018 Wybory do PE: 2019 Polityka zagraniczna Polityka zagraniczna Ministerstwo Spraw Zagranicznych Włoch Wikiprojekt Polityka

Chrześcijańska Demokracja (wł. Democrazia Cristiana, DC) – główne ugrupowanie włoskiej sceny politycznej po zakończeniu II wojny światowej. Była partią odwołującą się do ideologii chadeckiej, wyrosła z podziemnej działalności antyfaszystowskiej. Do pierwszej połowy lat 90. wielokrotnie współtworzyła rządy koalicyjne. Rozwiązaniu uległa w 1994 w okresie przemian politycznych wywołanych skandalami korupcyjnymi (tzw. Tangentopoli). Faktycznym liderem DC pozostawał jej aktualny sekretarz.

Sekretarze DC

• Alcide De Gasperi (1944–1946)
• Attilio Piccioni (1946–1949)
• Giuseppe Cappi (1949)
• Paolo Emilio Taviani (1949–1950)
• Guido Gonella (1950–1953)
• Alcide De Gasperi (1953–1954)
• Amintore Fanfani (1954–1959)
• Aldo Moro (1959–1964)
• Mariano Rumor (1964–1969)
• Flaminio Piccoli (1969)
• Arnaldo Forlani (1969–1973)
• Amintore Fanfani (1973–1975)
• Benigno Zaccagnini (1975–1980)
• Flaminio Piccoli (1980–1982)
• Ciriaco De Mita (1982–1989)
• Arnaldo Forlani (1989–1992)
• Mino Martinazzoli (1992–1994)^[1]

Poparcie

Wyniki w wyborach parlamentarnych w latach 1946-1992^[2]

Wybory	Poparcie	Zmiana punktów procentowych	Mandaty (Izba deputowanych)	Zmiana
1946[3]	35,2%	-	207	-
1948	48,5%	13,3	305	98
1953	40,1%	8,4	263	42
1958	42,4%	2,3	273	10
1963	38,3%	4,1	260	13
1968	39,1%	0,8	265	5
1972	38,8%	0,3	266	1
1976	38,7%	0,1	263	3
1979	38,3%	0,4	262	1
1983	32,9%	5,4	225	37
1987	34,3%	1,4	234	9
1992	29,6%	4,7	206	28

Przypisy

Bibliografia

• Paweł Sarnecki: Republika Włoska. W: Paweł Sarnecki: Ustroje konstytucyjne państw współczesnych. Wyd. czwarte. Warszawa: Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o., 2008, s. 133. ISBN 978-83-7601-353-4.