Chrześcijańsko-Narodowe Stronnictwo Rolnicze
| Państwo | |
|---|---|
| Skrót | ChNSR |
| Data założenia | |
| Data rozwiązania | |
| Ideologia polityczna | narodowy konserwatyzm, narodowy katolicyzm, chrześcijańska demokracja |
Chrześcijańsko-Narodowe Stronnictwo Rolnicze (ChNSR) – polska konserwatywna partia polityczna istniejąca w latach 1920–1925. Organem prasowym ugrupowania był „Głos Rolnika”.
Chrześcijańsko-Narodowe Stronnictwo Rolnicze zostało utworzone przez konserwatystów z byłego zaboru pruskiego w 1920. 16 sierpnia 1922 weszło w skład Chrześcijańskiego Związku Jedności Narodowej, tzw. Chjeny (wraz ze Związkiem Ludowo-Narodowym, Chrześcijańsko-Narodowym Stronnictwem Pracy i Narodowo-Chrześcijańskim Stronnictwem Ludowym), z list którego uzyskało mandaty w Sejmie I kadencji w wyborach parlamentarnych w tym samym roku. Po wyborach partia podjęła ścisłą współpracę z Stronnictwem Chrześcijańsko-Narodowym (dawnym NChSL), tworząc wspólny klub poselski (Klub Chrześcijańsko-Narodowy). Ostatecznie 7 czerwca 1925 obie partie połączyły się, tworząc nowe Stronnictwo Chrześcijańsko-Narodowe.
Postulaty partii były w dużej mierze chrześcijańsko-demokratyczne. W programie przedstawiała niekonfilktową wizję struktury społecznej, sprzeciwiając się walce poszczególnych warstw narodu pomiędzy sobą. Opowiadała się za decentralizacją w wielu zakresach i zdecydowaną rozbudową samorządu, jednak kontrolowanego przez władzę centralną. Sprzeciwiała się zbędnemu interwencjonizmowi państwa. Ponadto ChNSR skłaniało się ku usankcjonowaniu prawnego wpływu wyznania rzymskokatolickiego na ustawodawstwo oraz życie społeczne i w konsekwencji przekształceniu Polski w państwo wyznaniowe. Ugrupowanie poddawało również krytyce elementy demokratyczne, uznając system wyborczy za „szkodliwy, niemądry i niesprawiedliwy”. Krytyce podlegała głównie równa waga głosów wyborców.
Bibliografia
- Jerzy Holzer, Mozaika polityczna Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1974, s. 77, 145.
- Dominika Sozańska, Chrześcijańska demokracja w Polsce, Kraków 2011, s. 89.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Mathiasrex, Maciej Szczepańczyk, based on layers of User:Mix321, Licencja: CC BY-SA 3.0
Christian Union of National Unity results in the Polish legislative election, 1922