Chrześcijaństwo w Korei Północnej

(c) Uri Tours (uritours.com), CC BY-SA 2.0

Propagandowe nabożeństwo odbywające się w jednym z kościołów protestanckich w Pjongjangu

Chrześcijaństwo w Korei Północnej ze względu na totalitarny charakter państwa występuje w postaci szczątkowej. Oficjalna doktryna polityczna dżucze zakazuje istnienia w tym kraju innych ideologii niż dżucze (w tym religii)^[1].

Sytuacja obecna

W Korei Północnej istnieją nieoficjalnie dwie grupy chrześcijan^[2]. Do pierwszych należą wierni Kościołów protestanckich, a drugiej komuniści, którzy przyjęli chrześcijaństwo^[2]. Ze względu na surowe prawo zakazujące praktykowania religii większość koreańskich chrześcijan nie ujawnia się, przez co nie wiadomo dokładnie, ilu chrześcijan żyje w Korei (szacuje się, że 1,48% mieszkańców należy do chrześcijaństwa, choć niektóre źródła podają, że w Korei Północnej żyje tylko ok. 200 chrześcijan, w większość są to starsi ludzie urodzeni przed wojną koreańską)^[3][4]. Sama Korea Północna jest krajem ateistycznym, choć rząd oficjalnie głosi, że zapewnia wolność sumienia i wyznania^[1][4].

Historia

Kościół protestancki w prowincji Ryong'yŏn z 1895 roku

Cerkiew Trójcy Świętej w Pjongjangu

Jeszcze przed powstaniem Korei Północnej Pjongjang z licznymi starymi kościołami był nazywany „Jerozolimą Wschodu”^[5].

Według amerykańskiej organizacji Cornerstone Ministries (odpowiedzialnej za dostarczanie Biblii do Korei Północnej) podczas wojny koreańskiej zniszczono 2289 wspólnot chrześcijańskich liczących do 300 tys. członków^[1].

W Pjongjangu istnieją nieliczne kościoły kontrolowane przez rząd (jedna cerkiew prawosławna, jeden kościół katolicki i dwa kościoły protestanckie)^[6]. Kościoły te mają funkcję propagandową, pokazującą zagranicznym gościom pozorne istnienie wolności religijnej^[2]. Istnieją także kościoły przeznaczone dla zagranicznych dyplomatów^[7].

Władze państwowe Korei Północnej uznają chrześcijaństwo za religię zagrażającą obecnemu porządkowi politycznemu. Obawiają się, że chrześcijaństwo odegra w tym kraju taką samą rolę, jaką religia ta odegrała w sferze publicznej w krajach Europy Środkowej i Wschodniej w latach 80.^[7].

Prześladowania

Organizacja Open Doors zaliczyła Koreę Północną do państw, w których najbardziej prześladuje się chrześcijan (w rankingu Korea Północna zajmuje pierwsze miejsce od 2000 roku)^[2]. Również w rankingu worldwatchlist.org Korea Północna zajmuje 1 miejsce w prześladowaniu chrześcijan^[8]. Dokładne informacje o liczbie uwięzionych chrześcijan nie są znane. Różne źródła podają, że w koreańskich obozach koncentracyjnych może znajdować się od 30 tys. chrześcijan^[4], od 50 tys. do 70 tys.^[9] lub nawet 100 tys.^[3]

Za posiadanie Biblii grozi kara śmierci lub zesłanie do obozu wraz z rodziną^[7][1]. Chrześcijanie trafiający do obozów koncentracyjnych są oddzielani od innych więźniów, by nie mogli nawracać innych osadzonych^[8].

W Korei Północnej dzieci są zachęcane do donoszenia na rodziców czytających Biblię^[1].

Cornerstone Ministries podaje, że chrześcijanie pomimo strachu spotykają się potajemnie w kilkuosobowych grupach^[1].

Znane przypadki karania chrześcijan z powodu wiary

• W 2004 został zamordowany generał Koreańskiej Armii Ludowej, który nawrócił się na chrześcijaństwo i przekonywał do tej religii żołnierzy^[8].
• 25 grudnia 2009 misjonarz Robert Park trafił przez chińsko-północnokoreańską granicę do Korei Północnej, by przekonać Kim Dzong Ila do wypuszczenia więźniów politycznych i religijnych oraz prawdopodobnie także do nawrócenia Kim Dzong Ila na chrześcijaństwo^[10]. Trafił do aresztu, gdzie przebywał 43 dni^[10]. Podczas pobytu w więzieniu został dotkliwie pobity oraz napastowany seksualnie^[10]. Po wydostaniu się z Korei Północnej pogorszył się jego stan psychiczny, przez co trafił do kalifornijskiego szpitala psychiatrycznego^[10].
• W 2010 w prowincji P'yŏngan Południowy odkryto nielegalną wspólnotę chrześcijańską^[6]. Aresztowano całą wspólnotę liczącą 23 osoby^[6]. Trzech liderów wspólnoty skazano na karę śmierci, a pozostałych członków zesłano do obozu koncentracyjnego Yodok^[6]. Część członków grupy przyjęła chrześcijaństwo podczas pracy sezonowej w Chinach^[6].

Zobacz też

• Podział administracyjny Kościoła katolickiego w Korei
• Prawosławie w Korei
• Świadkowie Jehowy w Korei Północnej

Przypisy