Chuligan

(c) Bundesarchiv, Bild 183-1990-0414-009 / Wolfried Pätzold / CC-BY-SA 3.0
Bójki chuliganów stadionowych w Niemczech

Chuligan – młody człowiek, na ogół kilkunastolatek lub dwudziestoparolatek, który w sposób szczególnie agresywny i ostentacyjny łamie zasady współżycia społecznego, dokonując drobnych kradzieży i rozbojów, zaczepiając osoby postronne, niszcząc mienie i wdając się w bójki z innymi osobami. Chuligani („chuliganeria”) zazwyczaj działają w kilkuosobowych grupach, dających im przewagę fizyczną nad pojedynczymi przechodniami, a także poczucie siły i bezkarności.


Nazwa ta pochodzi od nazwiska drobnych złodziejaszków z irlandzkiej rodziny Hooligan (lub Hoolihan), mieszkających na przełomie XIX i XX wieku w londyńskiej dzielnicy Southwark[1], z irlandzkiego Ó hUallacháin (“potomek Uallachána”), od uallach („dumny, arogancki”).


Zdefiniowane w polskim Kodeksie karnym występki noszą miano „chuligańskich”, jeśli spełniają kryterium opisane w § 21 tego artykułu:

Występkiem o charakterze chuligańskim jest występek polegający na zamachu na wolność, na cześć lub nietykalność cielesną, na bezpieczeństwo powszechne, na działalność instytucji państwowych lub samorządu terytorialnego, na porządek publiczny, albo na umyślnym niszczeniu, uszkodzeniu lub czynieniu niezdatną do użytku cudzej rzeczy, jeżeli sprawca działa publicznie i bez powodu albo z oczywiście błahego powodu, okazując przez to rażące lekceważenie porządku prawnego.

Rozdział XIV, „Objaśnienie wyrażeń ustawowych”, art. 115

Zaliczenie występku do kategorii „chuligańskich” powoduje na ogół obligatoryjne zaostrzenie orzekanej kary lub uniemożliwia zastosowanie jej złagodzenia albo zawieszenia (art. 57a, art. 58, art. 59, art. 69)[2].

Tak przed II wojną światową, jak i po jej zakończeniu określenie to chętnie stosowane bywało przez wszelkiego rodzaju propagandystów w celu zdeprecjonowania grup przeciwników politycznych bądź napiętnowania określonych grup społecznych[3]. Miano chuligana nadawane było niekiedy także przez polityków – tak w pierwszej, jak i w drugiej połowie XX wieku, a nawet czasem i w XXI – politykom[4], których poglądy i działania budziły szczególny sprzeciw osób, które ich w ten sposób określały.

Od lat 80. XX wieku, podobnie jak w innych krajach, także znaczenie polskiego określenia "chuligan" nieco zmieniło się, choć nie zmieniła się pod tym względem definicja kodeksowa. Coraz częściej było używane w stosunku do osób, które podczas zawodów sportowych, w szczególności w czasie meczów piłkarskich, wykazują skłonność do agresji, lub wręcz ją w sposób fizyczny bądź werbalny stosują w stosunku do fanów drużyny przeciwnej. Czasami atakowani przez chuliganów bywają także zawodnicy drużyny przeciwnej, jednak z reguły chuligani pozostają przy obraźliwych tekstach i przyśpiewkach na jej temat.

Zobacz też

Przypisy

  1. etymologia wyrazu (ang.).
  2. Ustawa Kodeks karny z 6 czerwca 1997.
  3. Np. „Chuliganeria polska spod znaku AK i NSZ” – określenie użyte 26.04.1945 przez prezydenta Warszawy St. Tołwińskiego podczas uroczystej akademii ku czci Bohaterów Getta.
  4. gazeta.pl z 29.1.2008. wiadomosci.gazeta.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-01)]..

Media użyte na tej stronie

Bundesarchiv Bild 183-1990-0414-009, FDGB-Pokal, 1. FC Lok Leipzig - Dynamo Schwerin, Ausschreitungen.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-1990-0414-009 / Wolfried Pätzold / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
ADN-Pätzold-14.4.90- Schwerin: Leipziger Fans machten sich vor der FDGB-Pokal-Begegnung zwischen dem 1. FC Lok Leipzig und Dynamo Schwerin auf ihre Weise "warm". Die Welle der Gewalt auf den Fußballplätze und nach den Spielen ufert offenbar weiter aus.