Chwalimiacy
| Miejsce zamieszkania | |
|---|---|
| Język | |
| Religia | |
| Grupa |
Chwalimiacy (Chwalimiaki) – dawna wiejska grupa etnograficzna ludności polskiej, zamieszkująca wieś Chwalim (obecnie powiat zielonogórski, dawniej powiat babimojski). Byli oni osadnikami śląskimi, wyznania ewangelickiego, którzy uczęszczali do kościoła w miejscowości Kargowa[1].
Przed 1945 rokiem zamieszkiwali obszar na samej granicy językowej polsko-niemieckiej[2][3]. Hitlerowska administracja uznając Chwalimiaków za element niepewny, który posługiwał się językiem polskim, osiadły na terenach przygranicznych III Rzeszy – przesiedliła mieszkańców Chwalimia w głąb Niemiec[1].
Etnografowie Adam Fischer i Jan Stanisław Bystroń do Chwalimiaków zaliczali także mieszkańców wsi Stare Kramsko i Nowe Kramsko[4][2], jednak Ludwik Gomolec jednoznacznie zakwestionował identyfikowanie obu grup etnograficznych. Mimo podobnych cech kulturowych mieszkańcy tych dwóch miejscowości byli katolikami, a także nie używali etnonimu Chwalimiacy[1].
Przypisy
- ↑ a b c Ludwik Gomolec: Wielkopolskie grupy regionalne i lokalne nazwy ludności wiejskiej. W: pod red. Józefa Burszty: Kultura ludowa Wielkopolski. T. 2. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1964, s. 22.
- ↑ a b Jan Stanisław Bystroń: Ugrupowanie etniczne ludu polskiego. Kraków: Orbis, 1925, s. 13.
- ↑ Jan Stanisław Bystroń: Etnografia Polski. Poznań: Spółdzielnia Wydawnicza "Czytelik", 1947, s. 28.
- ↑ Adam Fischer: Lud polski. Lwów: 1926, s. 12-13.
Linki zewnętrzne
- Kultura ludowa. gwarypolskie.uw.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. Karolina Bielenin-Lenczowska
- Artykuł Kazimierza Nitscha Rzekomi "wendowie" w Wielkopolsce (s. 834)