Ciąg poligonowy
Ciąg poligonowy – w geodezji, zbiór punktów osnowy geodezyjnej połączonych odcinkami, w którym pomierzone zostały wszystkie długości boków oraz kąty wierzchołkowe i który stanowi szczególny rodzaj sieci kątowo-liniowej[1]. Inaczej – wielobok otwarty lub zamknięty, w którym zostały pomierzone kąty wierzchołkowe i długości boków. Mogą one występować pojedynczo lub tworzyć sieci poligonowe. Pomiar kątów oraz długości pozwala na obliczenie współrzędnych prostokątnych punktów załamania ciągu. Długość ciągu poligonowego osnowy pomiarowej nie powinna przekraczać 3000 metrów[1].
Podział ciągów
Ciągi poligonowe ze względu na sposób nawiązania dzieli się na:
- dwustronnie nawiązany
- jednostronnie nawiązany
Ciągi poligonowe ze względu na kształt wieloboku dzieli się na:
- zamknięte
- otwarte
Przypisy
Bibliografia
- Jagielski Andrzej, Geodezja I, Wydawnictwo P.W.STABILL, ISBN 83-88195-21-2, ISBN 83-922884-0-8, ISBN 83-918598-1-9
Media użyte na tej stronie
Autor: Bartek444, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ciąg poligonowy zamknięty jest geodezyjną metodą na wyznaczenie nieznanych punktów geodezyjnych będącymi wierzchołkami wieloboku.
- Punkt znany
- Punkt wyznaczany
- Mierzony kąt
- Mierzona długość
Ciąg poligonowy jednostronnie nawiązany(wiszący) jest geodezyjną metodą na wyznaczenie nieznanych punktów geodezyjnych wzdłuż linii.
Ciąg poligonowy dwustronnie nawiązany jest geodezyjną metodą na wyznaczenie nieznanych punktów geodezyjnych wzdłuż linii.
- Punkt znany
- Punkt wyznaczany
- Mierzony kąt
- Mierzona długość
Autor: Bartek444, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ciąg poligonowy zamknięty jest geodezyjną metodą na wyznaczenie nieznanych punktów geodezyjnych będącymi wierzchołkami wieloboku.
- Punkt znany
- Punkt wyznaczany
- Mierzony kąt
- Mierzona długość