Ciało niebieskie
Ciało niebieskie – każdy naturalny obiekt fizyczny oraz układ powiązanych ze sobą obiektów lub ich struktur, występujący w przestrzeni kosmicznej poza granicą atmosfery ziemskiej. Ciała niebieskie są przedmiotem zainteresowania astronomii.
Wśród ciał niebieskich wyróżnia się następujące obiekty, układy i struktury (w skali od największych do najmniejszych):
_(Apr_2015_update).png)
1. Merkury < Mars < Wenus < Ziemia
2. Ziemia < Neptun < Uran < Saturn < Jowisz
3. Jowisz < Wolf 359 < Słońce < Syriusz
4. Syriusz < Pollux < Arktur < Aldebaran
5. Aldebaran < Rigel < Antares < Betelgeza
6. Betelgeza < VY Canis Majoris < NML Cygni < UY Scuti
- Wszechświat jako całość;
- Wielkie Pustki – rozmiary około 1 miliarda lat świetlnych; istnieją wątpliwości, czy można te obszary uznawać za ciała niebieskie, mimo że znajduje się w nich materia, bowiem jej gęstość jest bardzo mała;
- włókna (np. Wielka Ściana, Wielka Ściana Sloan), rozmiary około 250–500 mln lat świetlnych;
- supergromady galaktyk, rozmiary około 100 mln lat świetlnych lub więcej;
- gromady galaktyk, rozmiary od kilkunastu do kilkudziesięciu mln lat świetlnych;
- galaktyki, rozmiary od kilkunastu do kilkuset tysięcy lat świetlnych;
- materię międzygalaktyczną;
- kwazary;
- czarne dziury;
- Białe dziury(hipotetyczne)
- ciemną materię;
- gromady gwiazd;
- gwiazdy, w tym: gwiazdy podwójne i gwiazdy wielokrotne;
- obiekty mgławicowe;
- materię międzygwiazdową;
- układy planetarne;
- planety;
- planety karłowate;
- małe ciała układów planetarnych, w tym: planetoidy, komety, meteoroidy oraz materię międzyplanetarną;
- księżyce planet i naturalne satelity planetoid.
- magnetary
- pulsary
- blazary
Hipotetyczne ciało niebieskie rozmiarów planety to obiekt synestialny.
Powyższy spis ciał niebieskich nie jest pełny, obejmuje jedynie najważniejsze kategorie.
Media użyte na tej stronie
Autor: Jcpag2012 and Dave Jarvis, Licencja: CC BY-SA 4.0
Updated comparison of stars by size
This is a Hubble Space Telescope image (right) of a vast nebula called NGC 604, which lies in the neighboring spiral galaxy M33, located 2.7 million light-years away in the constellation Triangulum.
This is a site where new stars are being born in a spiral arm of the galaxy. Though such nebulae are common in galaxies, this one is particularly large, nearly 1,500 light-years across. The nebula is so vast it is easily seen in ground-based telescopic images (left).
At the heart of NGC 604 are over 200 hot stars, much more massive than our Sun (15 to 60 solar masses). They heat the gaseous walls of the nebula making the gas fluoresce. Their light also highlights the nebula's three-dimensional shape, like a lantern in a cavern. By studying the physical structure of a giant nebula, astronomers may determine how clusters of massive stars affect the evolution of the interstellar medium of the galaxy.
The nebula also yields clues to its star formation history and will improve understanding of the starburst process when a galaxy undergoes a "firestorm" of star formation. The image was taken on January 17, 1995 with Hubble's Wide Field and Planetary Camera 2. Separate exposures were taken in different colors of light to study the physical properties of the hot gas (17,000 degrees Fahrenheit, 10,000 degrees Kelvin