Ciało obce

Ciało obce – książka autorstwa polskiego pisarza i publicysty Rafała Ziemkiewicza, będąca jego pierwszą powieścią współczesną (nie fantastyczną). Wydana po raz pierwszy w 2005 przez wydawnictwo Świat Książki. Przez samego autora uważana za jedną z najważniejszych^[1].

Powieść jest pisana w postaci monologu głównego bohatera, dobrze sytuowanego i rozwiedzionego czterdziestolatka, podróżującego pociągiem w kierunku Suwałk.

Zdaniem autora jej podstawowym motywem jest historia rozpadu małżeństwa i fakt, że miłość nie chroni przed wzajemnym krzywdzeniem się ludzi^[1].

Wymieniana jest wśród kilku powieści polskich wydanych na przełomie XX i XXI w. eksponujących biologiczny wymiar erotyki^[2], czy kilku najgłośniejszych powieści z początku XXI w. bazujących na upublicznianiu intymności^[3].

Powieść została zaadaptowana przez Grzegorza Sobotę na potrzeby Teatru Żelaznego^[4].

Postacie

• „Hrabia” – główny bohater, inteligent, specjalista do spraw zarządzania i komunikacji korporacyjnej. Pochodził z rodziny o tradycjach niepodległościowych i antykomunistycznych, uczestniczył w ruchu oazowym, nienawidził komunizmu. Był związany z twórcami niszowego, prawicowego pisma „Polska Młodych”. Konserwatywny katolik o staroświeckich poglądach, z drugiej strony znudzony małżeństwem ucieka w pracę, a następnie w liczne romanse, rozwodzi się z żoną. Czuje pustkę egzystencjalną i coraz więcej pije. Nie potrafi się zaangażować w poważny związek z żadną kobietą, szuka tylko nowych podniet seksualnych. Przeprowadza audyt w przedsiębiorstwach należących do „Hansa” Nowaczyka. Szantażuje go najpierw Kreszczyński, a później przedstawiciel mafii. Postanawia popełnić samobójstwo.
• Magda – była żona głównego bohatera, zdominowana przez zaborczą matkę, osoba chorobliwie pedantyczna i posiadająca bardzo niską samoocenę.
• Nusia – córka głównego bohatera, pod wpływem matki i babki nienawidzi ojca.
• Ojciec – rodzic głównego bohatera, czołowy działacz katolickiej opozycji antykomunistycznej, Hrabia podejrzewa, że pracował dla Służby Bezpieczeństwa jako TW „Guzman”.
• Mama – matka głównego bohatera, typowa Matka-Polka, załamuje się po śmierci męża, ciężko choruje.
• Potwór – teściowa głównego bohatera, porzucona w dzieciństwie przez własnego ojca, później się nim opiekuje, wtrąca się do małżeństwa córki, niechętna Hrabiemu.
• Andrzej – brat głównego bohatera, zbuntowany przeciwko ojcu, wyznawca dalekowschodnich religii.
• Martyna – siostra głównego bohatera, opiekuje się chorą matką.
• „Iris” – tajemnicza korespondentka z czatu internetowego, ma skłonności masochistyczne.
• Danka, Ewa, Groszek, Kasia, Kasia-księgowa, Kinga, Sylwia – kochanki głównego bohatera, różnego typu kobiety: wyzwolone, ale samotne kobiety albo znudzone mężatki, koleżanki z pracy lub przypadkowe znajome.
• Stanisław Kreszczyński – jeden z dyrektorów w Nowaczyk Holding, homoseksualista, choć w przeszłości był żonaty, zakochany w głównym bohaterze, szantażuje Hrabiego, zostaje zamordowany przez mafię.
• Doktor „Hans” Nowaczyk – najbogatszy Polak, właściciel Nowaczyk Holding S.A., dorabia się fortuny dzięki znajomościom z politykami i służbami specjalnymi, zamieszany w wiele afer gospodarczych, znienawidzony przez opinię publiczną; pierwowzorem postaci jest znany, polski biznesmen.
• „Buchalter” – wysłannik mafii, powiązany z zabójstwem Kreszczyńskiego, szantażuje Hrabiego.
• Artur i Przemo – właściciele agencji reklamowej, w której pracuje Hrabia, posiadają szerokie znajomości wśród polityków.
• Wacenty – przyjaciel głównego bohatera z okresu istnienia „Polski Młodych”.
• Maciek – sympatyczny i dociekliwy dziennikarz, terroryzowany przez zaborczą żonę.
• „Diabełek” – ksiądz z Oazy.

Przypisy