Ciborowate
![]() Morfologia sitowia | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | ciborowate |
Nazwa systematyczna | |
Cyperaceae Juss. Gen. Pl.: 26. 04.08.1789 |
Ciborowate, turzycowate (Cyperaceae Juss.) – rodzina roślin w rzędzie wiechlinowców. Obejmuje około 5500 gatunków zgrupowanych w 109 rodzajów[3]. Rodzina jest kosmopolityczna – jej przedstawiciele spotykani są na całym świecie, szczególnie często w strefie klimatu umiarkowanego chłodnego. Zajmują najczęściej siedliska mokradłowe[4]. Są to rośliny zielne cechujące się znaczną redukcją kwiatów[5]. Charakterystyczne są także trójkanciaste, pełne łodygi z trawiastymi liśćmi wyrastającymi w trzech rzędach[4].
Znaczenie użytkowe mają liczne gatunki wykorzystywane w plecionkarstwie i do wyrobu papieru. Organy podziemne kilku gatunków są spożywane[4].
Morfologia
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/da/Carex_flava_-_kollane_tarn.jpg/220px-Carex_flava_-_kollane_tarn.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/92/Eriophorum_angustifolium_upernavik_2007-08-01_1.jpg/220px-Eriophorum_angustifolium_upernavik_2007-08-01_1.jpg)
- Pokrój
- Należą tu rośliny jednoroczne i byliny, rzadko drewniejące lub pnące[5]. Zwykle są to rośliny kłączowe, z łodygą pełną, trójkanciastą[4]. W zależności od długości rozgałęziających się sympodialnie kłączy i rozłogów rośliny te rosną w kępach lub tworząc różnej wielkości gęste lub luźne płaty[6].
- Liście
- Trawiaste, wyrastają w trzech rzędach otaczając łodygę zamkniętymi pochwami (rzadko pochwy są otwarte np. u Coleochloa[6]). W wielu gatunków skupione są u nasady łodygi. Liście nasycone są krzemionką. Blaszka jest całobrzega lub drobnopiłkowana. Liście mają użyłkowanie równoległe, pozbawione są języczka i przylistków[4]. U niektórych gatunków (np. ponikła i oczeretu) liście są bardzo zredukowane lub obecne tylko u młodych roślin.
- Kwiaty
- Obupłciowe (sitowie, ponikło, wełnianka) lub rozdzielnopłciowe (turzyca, Scleria), wiatropylne, zebrane w kłosy. Poszczególne kłosy mogą być skupione w różnorodne kwiatostany złożone – kłosokształtne, wiechowate lub baldachy. Kwiatostany bywają wsparte podsadką, a poszczególne kwiaty w kłosie – przysadkami. Przysadki mogą wyrastać spiralnie (np. u kłoci) lub w dwóch rzędach (np. u cibory). Okwiat zredukowany jest do szczecinek, łusek, czasem błoniastych, lub brak go zupełnie (np. u sitowia i Bulbostylis). Pręciki są wolne, zwykle trzy (6 jest u Arthrostylis, a ponad 12 u Evandra). Główka pręcika podługowata do równowąskiej, z dwoma pylnikami, komory pyłkowe pękają podłużnymi bruzdami, nitka od nasady główki wnika między pylniki w postaci łącznika (basifixed). Słupek jeden, górny, zbudowany z trzech owocolistków (dwóch u Kyllinga), ale jednokomorowy i z jednym zalążkiem. Szyjka słupka na końcu rozwidlona widlasto lub na trzy łatki[4].
- Owoc
- Orzeszek spłaszczony dwustronnie lub trójkanciasty. Często z osadzonym, trwałym słupkiem i szczecinkowatym okwiatem[4].
Systematyka
Około 35% rodzajów w rodzinie jest monotypowych, do 26% należy od 2 do 5 gatunków, jest tu też 7 rodzajów liczących ponad 200 gatunków w tym cibora (Cyperus) z 686 gatunkami i turzyca (Carex) z 1757 gatunkami[3]. Cała rodzina jest uznawana za takson monofiletyczny siostrzany względem rodziny sitowatych. Zaliczany zwykle[2][4] do tej ostatniej rodziny rodzaj Oxychloe ma cechy pierwotne, właściwe obu rodzinom i niektóre analizy taksonomiczne umieszczają go jako takson bazalny w obrębie ciborowatych[4].
- Pozycja rodziny według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG IV z 2016)
Klad okrytonasienne, klad jednoliścienne (monocots), rząd wiechlinowce (Poales), rodzina ciborowate (Cyperaceae). Rodzina stanowi grupę siostrzaną dla rodziny sitowatych Juncaceae, wraz z którymi tworzy grupę siostrzaną rodziny turniowatych Thurniaceae[2].
wiechlinowce |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podrodzina: Mapanioideae
- plemię Chrysitricheae
- Chrysitrix L.
- Chorizandra R.Br.
- Hellmuthia Steud.
- Lepironia Rich.
- plemię Hypolytreae
- Capitularina Kern
- Diplasia Rich.
- Exocarya Benth.
- Hypolytrum Rich.
- Mapania Aubl.
- Mapaniopsis C.B.Clarke
- Paramapania Uittien
- Principina Uittien
- Scirpodendron Zipp. ex Kurz
Podrodzina Cyperoideae
- plemię Abildgaardieae
- Actinoschoenus Benth.
- Arthrostylis R.Br.
- Bulbostylis Kunth
- Crosslandia W.Fitzg.
- Fimbristylis Vahl
- Nemum Desv.
- Trachystylis S.T.Blake
- plemię Bisboeckelereae
- Becquerelia Brongn.
- Bisboeckelera Kuntze
- Calyptrocarya Nees
- Diplacrum R.Br.
- plemię Cariceae
- Carex L. – turzyca
- Cymophyllus Mack. ex Britton & A.Br.
- Kobresia Willd.
- Schoenoxiphium Nees
- Uncinia Pers.
- plemię Cryptangieae
- Didymiandrum Gilly
- Exochogyne C.B.Clarke
- Lagenocarpus Nees
- plemię Cypereae
- Alinula J.Raynal
- Androtrichum (Brongn.) Brongn.
- Ascolepis Nees ex Steud.
- Courtoisina Sojak
- Cyperus L. – cibora
- Desmoschoenus Hook.f.
- Ficinia Schrad.
- Hellmuthia Steud.
- Isolepis R.Br. – sitniczka
- Kyllinga Rottb.
- Kyllingiella R.W.Haines & Lye
- Lipocarpha R.Br.
- Pycreus P.Beauv.
- Queenslandiella Domin
- Remirea Aubl.
- Scirpoides Seg. – hołoszeń
- Sphaerocyperus Lye
- Volkiella Merxm. & Czech
- plemię Dulichieae
- Blysmus Panz. ex Schult. – ostrzew
- Dulichium Pers.
- plemię Eleocharideae
- Chillania Roiv.
- Eleocharis R.Br. – ponikło
- plemię Fuireneae (grupa polifiletyczna)
- plemię Rhynchosporeae
- Pleurostachys Brongn.
- Rhynchospora Vahl – przygiełka
- plemię Scirpeae
- Amphiscirpus Oteng-Yeb.
- Eriophorum L. – wełnianka
- Oreobolopsis Koyama & Guagl.
- Phylloscirpus C.B.Clarke
- Scirpus L. – sitowie
- Trichophorum Pers. – wełnianeczka
- plemię Schoeneae
- Carpha Banks & Sol. ex R.Br.
- Caustis R.Br.
- Cladium P.Browne – kłoć
- Costularia C.B.Clarke
- Cyathochaeta Nees
- Epischoenus C.B.Clarke
- Evandra R.Br.
- Gahnia J.R.Forst. & G.Forst.
- Gymnoschoenus Nees
- Lepidosperma Labill.
- Machaerina Vahl
- Mesomelaena Nees
- Morelotia Gaudich.
- Neesenbeckia Levyns
- Oreobolus R.Br.
- Pseudoschoenus (C.B.Clarke) Oteng-Yeb.
- Rhynchocladium T.Koyama
- Schoenus L. – marzyca
- Tetraria P.Beauv.
- Trianoptiles Fenzl ex Endl.
- Trichoschoenus J.Raynal
- Tricostularia Nees ex Lehm.
- plemię Sclerieae
- Scleria Bergius
- plemię Trilepideae
- Coleochloa Gilly
- Microdracoides Hua
- Trilepis Nees
- Tylocarya Nelmes
Rodzaje z podrodziny Cyperoideae o niejasnej pozycji systematycznej:
Afrotrilepis (Gilly) J.Raynal, Cephalocarpus Nees, Egleria G.Eiten, Everardia Ridl., Koyamaea W.W.Thomas & Davidse, Nelmesia Van der Veken, Oxycaryum Nees, Ptilanthelium Steud., Reedia F.Muell., Sumatroscirpus Oteng-Yeb., Websteria S.H.Wright.
- Pozycja w systemie Reveala (1994-1999)
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa jednoliścienne (Liliopsida Brongn.), podklasa komelinowe (Commelinidae Takht.), nadrząd Juncanae Takht., rząd ciborowce (Cyperales Hutch.), rodzina ciborowate (Cyperaceae Juss.)[8]
- Rodzaje reprezentowane we Florze Polski[9]
|
Zastosowanie
Różne gatunki uprawiane są jako rośliny ozdobne. W tej roli sadzony jest często m.in. cibora papirusowa Cyperus papyrus, która już w starożytnym Egipcie wykorzystywana była jako surowiec do wyrobu papieru. W tym samym celu stosuje się łodygi kłoci Cladium effusum. Łodygi i liście turzycy drżączkowatej Carex brizoides oraz Lapironia mucronata wykorzystywane są w tapicerce do wypełniania materaców i wyściełania mebli. Te same rośliny, a także oczeret jeziorny Scirpus lacutris, wykorzystywane są w plecionkarstwie. Z pędów Scirpus totara wykonuje się łodzie typu kanoe. Spożywa się podziemne, bulwiasto zgrubiałe organy cibory jadalnej (zwanej też migdałem ziemnym) Cyperus esculentus oraz ponikła słodkiego Eleocharis dulcis[4].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b c d Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2016-10-25] (ang.).
- ↑ a b c M. Muasya, D. Simpson, G. Verboom, P. Goetghebeur, R. Naczi, M. Chase, E. Smets: Phylogeny of Cyperaceae Based on DNA Sequence Data: Current Progress and Future Prospects (ang.). W: Bot. Rev. 75 [on-line]. 2009. s. 2–21. [dostęp 2010-11-08].
- ↑ a b c d e f g h i j Gurcharan Singh: Plant Systematics. An Integrated Approach. Enfield, Plymouth: Science Publishers, Inc., 2004, s. 376-378. ISBN 1-57808-351-6.
- ↑ a b Michael G. Simpson: Plant Systematics. Amsterdam, Boston, London: Elsevier, 2010, s. 250-262. ISBN 978-0-12-374380-0.
- ↑ a b Rośliny kwiatowe. Wielka Encyklopedia Przyrody. Warszawa: Muza SA, s. 451. ISBN 83-7079-779-2.
- ↑ List of genera in family CYPERACEAE (ang.). W: Vascular Plant Families and Genera [on-line]. Kew Gardens. [dostęp 2010-11-08].
- ↑ Crescent Bloom: Cyperaceae (ang.). The Compleat Botanica. [dostęp 2009-06-15].
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Vascular plants of Poland – a checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. IB PAN, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
Media użyte na tej stronie
1. Scirpus radicans Schkuhr, syn. Cyperus radicans (Schkuhr) Missbach & E.H.L.Krause
2. Scirpus sylvaticus L.
- Original Caption
- 1. Wald-Simse, Cyperus silvaticus
2. Wurzel-Simse, C. radicans
Autor: Kim Hansen, Licencja: CC BY-SA 3.0
Common Cottongrass (Eriophorum angustifolium) photographed near Upernavik, Greenland.
Autor: Ivar Leidus, Licencja: CC BY-SA 3.0
Large yellow sedge (Carex flava). Meadow in Illurmaa village, Northwestern Estonia.