Cieśnina Księcia Walii

Cieśnina Księcia Walii

Państwo	Kanada
Terytorium	Terytoria Północno-Zachodnie
Rodzaj obiektu	cieśnina
Położenie na mapie Terytoriów Północno-Zachodnich Cieśnina Księcia Walii
Położenie na mapie Kanady Cieśnina Księcia Walii
72°45′N 118°00′W/72,750000 -118,000000

Cieśnina Księcia Walii^[1] (ang. Prince of Wales Strait) – cieśnina w północnej Kanadzie, na obszarze Terytoriów Północno-Zachodnich.

Geografia

Cieśnina oddziela Wyspę Banksa na zachodzie od Wyspy Wiktorii, łącząc Cieśninę Melville’a na północnym wschodzie z Zatoką Amundsena na południu. Ma długość 275 km^[2]. Jej średnia szerokość to około 15 km, ale zwęża się do 10 km w pobliżu wysp Princess Royal. Po północno-zachodniej stronie wysp znajdują się rozległe płycizny, gdzie głębokość wody jest równa zaledwie 4,2 m i statki muszą płynąć południowo-wschodnią stroną, gdzie woda ma głębokość 32 m i więcej^[3].

Jako że przeważające wiatry w cieśninach McClure’a i Melville’a spychają wieloletni lód morski z Oceanu Arktycznego dalej na wschód, Cieśnina Księcia Walii jest przeważnie pokryta tylko jednorocznym lodem. Lód zaczyna pękać przeważnie pod koniec czerwca, od Zatoki Amundsena, na północy cieśniny dopiero w sierpniu. Na początku września cieśnina jest w największym stopniu wolna od lodu, zdarza się, że całkowicie. Pod koniec września woda znów zaczyna zamarzać, do listopada tworząc zwartą pokrywę^[3].

Historia

Cieśninę odkrył dla Europejczyków w 1850 roku Robert McClure, który przepłynął ją od południa, prawie docierając do Cieśniny Melville’a, zanim lód zmusił go do zawrócenia. Cieśnina została nazwana na cześć Alberta Edwarda, ówczesnego księcia Walii^[2]. Ze względu na lepsze warunki lodowe niż w Cieśninie McClure’a, Cieśnina Księcia Walii należy do częściej używanych szlaków Przejścia Północno-Zachodniego. Ropa naftowa i gaz ziemny z Morza Beauforta są przez nią transportowane na wschód^[3].

Przypisy