Cierniczek północny

Cierniczek północny
	Pungitius pungitius
	(Linnaeus, 1758)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Infragromada	doskonałokostne
Rząd	ciernikokształtne
Rodzina	ciernikowate
Rodzaj	Pungitius
Gatunek	cierniczek północny
Synonimy
	Gasterosteus blanchardi Sauvage, 1874; Gasterosteus breviceps Blanchard, 1866; Gasterosteus burgundianus Blanchard, 1866; Gasterosteus concinnus Richardson, 1836; Gasterosteus dekayi Agassiz, 1850; Gasterosteus globiceps Sauvage, 1874; Gasterosteus lotharingus Blanchard, 1866; Gasterosteus mainensis Storer, 1837; Gasterosteus nebulosus Agassiz, 1850; Gasterosteus occidentalis Cuvier, 1829; Gasterosteus pungitius Linnaeus, 1758; Gasterosteus pungitius brachypoda Bean, 1879; Gasterosteus pungitius brachypoda Bean, 1879; Gasterosteus vulgaris Mauduyt, 1849; Pungitius brevispinosus Otaki, 1908; Pungitius pungitius pungitius (Linnaeus, 1758); Pygosteus pungitius (Linnaeus, 1758); Pygosteus pungitius brachypoda (Bean, 1879); Pygosteus pungitius carinata Bertin, 1925; Pygosteus pungitius hologymna Bertin, 1925; Pygosteus pungitius semiarmata Bertin, 1925; Pygosteus pungitius trachura Bertin, 1925;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski

Cierniczek północny^[3], cierniczek^[4] (Pungitius pungitius) – gatunek ryby z rodziny ciernikowatych (Gasterosteidae).

Występowanie

Rejon półkuli północnej. W Polsce znaleziono w 1942 najbardziej ku południu wysunięte stanowisko tej ryby w Poznaniu, w niewielkim strumyku, będącym dopływem Warty^[5].

Zamieszkuje zbiorniki wodne o wodzie stojącej, zakola rzek, gdzie prąd rzeki jest znikomy, a także małe kanały (nawet ściekowe – nie za bardzo zanieczyszczone) o dnie mulistym. Do wód słonych wchodzi rzadko. Występuje przy brzegu i na płyciznach. Nie ma dużych wymagań co do jakości wody.

Opis

Dorasta do 6 cm długości. Ciało wysmukłe, płytki kostne tylko u nasady płetwy ogonowej, na grzbiecie 7–12 kolców. Płetwa grzbietowa przesunięta silnie do tyłu.

Grzbiet szarobrązowy, boki jaśniejsze z metalicznym połyskiem, na grzbiecie i bokach ciemne poprzeczne smugi. W okresie tarła gardło i podbrzusze u samca stają się czarne.

Hodowla w akwarium

Akwarium średnie, temperatura nie większa niż 22 °C, pokarm tylko żywy. Mają łagodniejsze usposobienie od ciernika, więc można trzymać w jednym akwarium kilka samczyków i samiczek.

Rozmnażanie tak jak u ciernika, można jednak pozostawić samczyka na kilkanaście dni z wylęgniętym narybkiem. Młode karmić jak najdrobniejszym planktonem.

Zobacz też

Przypisy

↑ Pungitius pungitius, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
↑ Pungitius pungitius, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
↑ G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970, s. 466.
↑ Ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976, seria: Mały słownik zoologiczny.
↑ Józef Kaj, Pygosteus pungitius L. pod Poznaniem. Przyczynek do znajomości cierniczka w Polsce, w: Sprawozdania Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, nr 1/1948, s.131

Bibliografia

Pungitius pungitius. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. www.fishbase.org [dostęp 6 października 2009]

[itis-1] Pungitius pungitius, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).

[iucn-2] Pungitius pungitius, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).

[Nikolski-3] G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970, s. 466.

[mszR-4] Ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976, seria: Mały słownik zoologiczny.

[5] Józef Kaj, Pygosteus pungitius L. pod Poznaniem. Przyczynek do znajomości cierniczka w Polsce, w: Sprawozdania Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, nr 1/1948, s.131

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne