Ciołek Torelli
Ciołek Torelli (Ciołek III[1], Torelli) – polski herb szlachecki z indygenatu.
Spis treści
Opis herbu
Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[2]:
Na tarczy czterodzielnej w krzyż z polem sercowym, w polach I i IV srebrnych - wąż czarny w koronie złotej, pożerający dziecię, w II i III złotych - lew wspięty w koronie, w V czerwonym - wół srebrny.
Wersję taką przytoczył Tadeusz Gajl za Juliuszem Karolem Ostrowskim. Józef Szymański, mimo iż zna tę wersję (za Zygmuntem Wdowiszewskim), podważa ten wizerunek i rekonstruuje herb inaczej. Pole u niego jest dzielone w rosochę, ciołek znajduje się w polu prawym, dwa węże pożerające dziecię w lewym i dwa lwy kroczące w dolnym[3].
Najwcześniejsze wzmianki
Indygenat Pomponiuszowi Torelli de Montesclariculi z 11 marca 1569[3].
Herbowni
Herb ten był herbem własnym, więc przysługiwał tylko jednemu rodowi herbownych:
Torelli.
Bibliografia
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne
- Herb Ciołek Torelli z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
Przypisy
R |
|
---|---|
S |
|
Ś |
|
Herby | |
---|---|
Elementy herbu | |
Oznaki godności | |
Inne | |
Heraldyka według kraju |
- Wikiprojekt Herby
- Portal:Heraldyka