Ciosaniec (gmina)
gmina wiejska | |||
1945–54 i 1973–76[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | 1945–46: poznańskie[1] | ||
Powiat | 1945-50: babimojski | ||
Siedziba | |||
Populacja (1974) • liczba ludności |
| ||
Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
Portal ![]() |
Ciosaniec – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1945–1954 i 1973–1976[3]. Siedzibą władz gminy był Ciosaniec.
Gmina Ciosaniec powstała po II wojnie światowej (1945) na terenie tzw. Ziem Odzyskanych (tzw. II okręg administracyjny – Dolny Śląsk)[4]. 25 września 1945 gmina – jako jednostka administracyjna powiatu babimojskiego – została powierzona administracji wojewody poznańskiego[5], po czym z dniem 28 czerwca 1946 została przyłączona do woj. poznańskiego[6][7]. 6 lipca 1950 gmina wraz z całym powiatem babimojskim weszła w skład nowo utworzonego woj. zielonogórskiego[8]. 1 stycznia 1951 jednostka weszła w skład nowo utworzonego powiatu sulechowskiego[9].
Według stanu z 1 lipca 1952 gmina składała się z 9 gromad: Bagno, Ciosaniec, Droniki, Łupica, Rudno, Spokojna, Szreniawa, Śmieszkowo i Świętno[10]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[11] (gromadę Ciosaniec przyłączono 1 stycznia 1955 do powiatu wschowskiego[12]).
Jednostkę reaktywowano 1 stycznia 1973; tym razem weszła ona w skład powiatu wschowskiego w woj. zielonogórskim[13]. 1 czerwca 1975 gmina weszła w skład nowo utworzonego (mniejszego) woj. zielonogórskiego[14]. 15 stycznia 1976 gmina została zniesiona przez połączenie z dotychczasową gminą Sława w nową gminę Sława[15].
Przypisy
- ↑ a b Od 1945 pod administracją wojewody poznańskiego; od 1946 jednostka administracyjna woj. poznańskiego
- ↑ Liczba ludności z publikacji "Rocznik Demograficzny Polski", GUS 1975-1995
- ↑ Do 28 września 1954 oraz od 1 stycznia 1973 do 14 stycznia 1976
- ↑ Po przejściu pod administrację polską w 1945 roku powiat babimojski (określany jako dawny szczątkowy powiat babimojski lub Restkreis Bomst) był podzielony pomiędzy powiatami sulechowsko-świebodzińskim (należącym do Okręgu III – Pomorze Zachodnie) i zielonogórskim (należącym do Okręgu IV – Dolny Śląsk). Gmina Ciosaniec była jedyną jednostką zespojonego powiatu babimojskiego należącą do Dolnego Śląska
- ↑ M.P. z 1945 r. nr 29, poz. 77
- ↑ Dz.U. z 1946 r. nr 28, poz. 177
- ↑ Na podstawie ustawy z dnia 11 września 1944 o organizacji i zakresie działania rad narodowych (Dz.U. z 1944 r. nr 5, poz. 22) oraz dekretu z 23 listopada 1944 o organizacji i zakresie działania samorządu terytorialnego (Dz.U. z 1944 r. nr 14, poz. 74)
- ↑ Dz.U. z 1950 r. nr 28, poz. 255
- ↑ Dz.U. z 1950 r. nr 57, poz. 510 – De iure było to przemianowanie powiatu babimojskiego na sulechowski, de facto utworzenie nowej jednostki terytorialnej z obszaru byłego powiatu babimojskiego oraz części powiatów świebodzińskiego i zielonogórskiego
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1 VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 49, poz. 252
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 92
- ↑ Dz.U. z 1976 r. nr 1, poz. 10
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).