Ciosaniec (województwo lubuskie)

Ciosaniec

wieś
Ciosaniec z daleka
Państwo	Polska
Województwo	lubuskie
Powiat	wschowski
Gmina	Sława
Sołectwo	Ciosaniec
Liczba ludności (2011)	659[1]
Strefa numeracyjna	68
Kod pocztowy	67-410
Tablice rejestracyjne	FWS
SIMC	0913717
Położenie na mapie gminy Sława Ciosaniec
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Ciosaniec
Położenie na mapie województwa lubuskiego Ciosaniec
Położenie na mapie powiatu wschowskiego Ciosaniec
51°56′52″N 16°02′04″E/51,947778 16,034444

Ciosaniec (niem. Schussenze, następnie Ostlinde) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie wschowskim, w gminie Sława.

Ciosaniec leży przy drodze wojewódzkiej nr 316 oraz niedaleko nieczynnej już linii kolejowej Kolsko-Głogów. Działa tu publiczna szkoła podstawowa w Ciosańcu oraz oddział przedszkolny.

Historia

Ciosaniec (niem. Schussenze) należy do najstarszych miejscowości na dawnym pograniczu Wielkopolski i Śląska. Już w dokumencie wystawionym 6 stycznia 1278 roku pojawia się pierwsza wzmianka dotycząca wsi "Zossinida" (Ciosaniec). Do roku 1793 miejscowość należała kolejno do Królestwa Polskiego, a następnie I Rzeczypospolitej.

Ciosaniec od początku był administrowany przez Cystersów i głównie min zawdzięcza swój rozkwit. od 1410 Ciosaniec należał do opactwa w Kaszczorze. Wieś duchowna, własność opata cystersów w Przemęcie pod koniec XVI wieku leżała w powiecie kościańskim województwa poznańskiego^[2]. W XVIII wymienia się tu filię kościoła prowadzoną przez ojca Bonifacego.

W 1777 roku stary drewniany kościół zastąpiono nowym, a w 1789 Ciosaniec stał się samodzielną parafią.

W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Ciosanica należała do wsi większych w ówczesnym powiecie babimojskim rejencji poznańskiej^[3]. Ciosanica należała do kaszczorskiego okręgu policyjnego tego powiatu i stanowiła część majątku Kaszczor, który należał wówczas do rządu Królestwa Prus w Berlinie^[3]. Według spisu urzędowego z 1837 roku Ciosanica liczyła 639 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 92 dymy (domostwa)^[3].

W styczniu 1945 roku ewakuowano mieszkańców Ciosańca w stronę Zielonej Góry, gdyż tereny te były zagrożone walkami. Rosjanie schwytali jednak wszystkich mieszkańców i skierowali ich do przymusowej pracy. Stało się tak, ponieważ zniszczone zostały mosty na Odrze. Mieszkańcy powrócili do domostw dopiero pod koniec 1945 roku.

W latach 1973–1976 miejscowość była siedzibą gminy Ciosaniec. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.

Zabytki

(c) Petroniusz / fotopolska.eu, CC BY-SA 3.0

• kościół św. Michała Archanioła, świątynia parafialna wzniesiona w latach 1912-1914 w stylu neobarokowym. Wszystkie zabytki znajdujące się w świątyni pochodzą z poprzedniego kościoła zbudowanego w 1777 roku przez cystersów z pobliskiego Przemętu. W prezbiterium płaskorzeźba Michała Archanioła.

Gospodarka

Głównymi źródłami dochodów mieszkańców Ciosańca są rolnictwo i własne działalności gospodarcze. Jedynymi miejscami dającymi stałe zatrudnienie są sklepy i Zakład Przetwórstwa Torfu.

Przypisy

Bibliografia

• Martin Sprungala: Wsie na pograniczu głogowsko-wielkopolskim. Zarys dziejów wybranych miejscowości. Sława - Wijewo 2010, ISBN 978-83-932235-0-3