Cirzpibog

Cirzpibog – staropolskie imię męskie złożone z członów Cirzpi- („cierpieć”) i -bog („Bóg”, ale pierwotnie „los, dola, szczęście”)[1]. Być może oznaczało „tego, kto cierpliwie znosi los”.

Brzmienie wyrazu „cirzpieć” (później „rz” w tym wyrazie stwardniało i przeszło w „r”, wskutek czego obecnie brzmi on „cierpieć”) jest efektem rozwinięcia się pierwotnego prasłowiańskiego twardego zgłoskotwórczego „r” w języku polskim doby przedpiśmiennej w , co następnie dało irz[2].

Cirzpibog imieniny obchodzi 29 lipca.

Przypisy

  1. Cieślikowa A. (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych t. 1, Kraków 2000, ​ISBN 83-87623-23-7
  2. B. Walczak,Zarys dziejów języka polskiego, Wrocław 1999, wyd. II poprawione, ​ISBN 83-229-1867-4​ str. 37