Ciszyca (województwo świętokrzyskie)

Ciszyca
	wieś
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	sandomierski
Gmina	Koprzywnica
Sołectwo	Ciszyca
Liczba ludności (2019)	350
Strefa numeracyjna	15
Kod pocztowy	27-660
Tablice rejestracyjne	TSA
SIMC	0796499
	Położenie na mapie gminy Koprzywnica Ciszyca
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Ciszyca
	Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Ciszyca
	Położenie na mapie powiatu sandomierskiego Ciszyca
	50°35′03″N 21°38′31″E/50,584167 21,641944

Artykuł	50°35′3″N 21°38′31″E
- błąd	39 m
WD	50°34'59.9"N, 21°37'59.9"E, 50°35'3.77"N, 21°38'30.70"E
- błąd	14 m
Odległość	650 m

Ciszyca – wieś sołecka^[4] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Koprzywnica^[3]^[5].

Była wsią klasztoru cystersów koprzywnickich w województwie sandomierskim w ostatniej ćwierci XVI wieku^[6]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

Integralne części wsi ^[3]^[5]
SIMC	Nazwa	Rodzaj
0796507	Sperenda	część miejscowości

Historia

Wieś Ciszyca w źródłach historycznych nosi nazwę: Cissycza, Ciszyca, Czischicza, Czisicza, Cziszicza i Czyschycza. Najstarsza poświadczona źródłowo wzmianka o wsi Ciszyca pochodzi z roku 1277^[7]. W 1185 część wsi wraz z sąsiednimi Świężycami otrzymał klasztor koprzywnicki (darowizna Mikołaja Bogorii), ale jakieś działy w Ciszycy w 1284 miała także Kolegiata w Sandomierzu^[7].

W drugiej połowie XIV wieku część Ciszycy należała do szlacheckich właścicieli: w 1363 na klasztornej części wsi, prawo dożywotniego użytkowania miał szlachetny Marcin, była to rola, zwana Wielkałąka (Wielka Łąka), w 1365 opat klasztoru benedyktynów w Sieciechowie toczył spór przed monarszym sądem nadwornym z plebanem (Markiem) ze Stężycy o jakiś źreb w Ciszycy; w 1382 klasztor koprzywnicki w drodze zamiany za wieś Lubzinę nabył część wsi Ciszyca od szlachetnych braci Pakosza i Mikołaja Bogoriów.

W XVI wieku opat koprzywnicki ze swojej części Ciszycy płacił podatek z 6 łanów od 12 kmieci i 2 ubogich komorników. W 1787 r. wieś miała 106 mieszkańców, w tym 14 Żydów^[7].

W 1827 w Ciszycy było 13 domów i 117 mieszkańców. W 1884 wieś miała 15 domów i 114 mieszkańców, 202 morgi ziemi dworskiej i 114 mórg włościańskich. W 1929 r. wieś ta liczyła 28 domów i 145 mieszkańców. Na obrzeżach wsi (w pobliżu Wisły) znajdował się folwark Speranda, który miał 2 domy i 36 mieszkańców^[8].

Przypisy

↑ Raport o stanie gminy w roku 2019. Stan ludności 31.12.2019 str. 14 [dostęp 2022-05-22]
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 167 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
↑ ^a ^b ^c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-18].
↑ Jednostki pomocnicze gminy Koprzywnica. Urząd Gminy Koprzywnica. [dostęp 2015-04-18].
↑ ^a ^b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-18].
↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 113.
↑ ^a ^b ^c Ciszyca, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 341 .
↑ Ciszyca, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 708 .

Zobacz też

Ciszyca

[rap-1] Raport o stanie gminy w roku 2019. Stan ludności 31.12.2019 str. 14 [dostęp 2022-05-22]

[poczta-2] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 167 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .

[teryt-3] TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-18].

[bip-4] Jednostki pomocnicze gminy Koprzywnica. Urząd Gminy Koprzywnica. [dostęp 2015-04-18].

[teryt2-5] Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-18].

[6] Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 113.

[SgKP1-7] Ciszyca, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 341 .

[SgKP-8] Ciszyca, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 708 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

Miasta	Koprzywnica
Części miasta	Bernadówka Cegielnia Zarzecze
Wsie	Beszyce Błonie Ciszyca Dmosice Gnieszowice Kamieniec Krzcin Łukowiec Niedźwice Postronna Sośniczany Świężyce Trzykosy Zbigniewice Zbigniewice-Kolonia
Integralne części wsi	Beszyce Dolne Błonie Gnieszowice Góra Górka Kamieniec Wisłocki Kolonie Lisiny Łąki Majdan Majorat-Zaródcze Na Dole Na Górze Nowa Wieś Ogrody Sperenda Spławy Stara Wieś W Wąwozie Wrzecholiny Za Rzeką Za Wąwozem Zamłynie Zastawie

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Ciszyca (województwo świętokrzyskie)

Historia

Przypisy

Zobacz też

Media użyte na tej stronie