Citroën Visa
 Citroën Visa przed liftingiem | |
| Inne nazwy | Wuling LZW7100 |
|---|---|
| Producent | |
| Zaprezentowany | Wrzesień 1978 |
| Okres produkcji | 1978 − 1989 (Europa) |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | |
| Skrzynia biegów | 4-biegowa maualna |
| Napęd | |
| Długość | 3691 mm |
| Szerokość | 1511 mm |
| Wysokość | 1410 mm |
| Rozstaw osi | 2436 kg |
| Masa własna | 735 kg |
| Liczba miejsc | 5 |
| Dane dodatkowe | |
| Modele bliźniacze | |
| Pokrewne | Citroën C15 |
| Konkurencja | |
Citroën Visa − samochód osobowy klasy miejskiej produkowany pod francuską marką Citroën w latach 1978 - 1989.
Historia i opis modelu
.jpg)
.jpg)
Premiera Visy odbyła się w 1978 roku. Nadwozie opracowane zostało przez własny zespół projektantów Citroëna. Część podzespołów pochodziła ze wspólnego pojazdu Citroëna i Peugeota - Citroëna LN (Peugeot 104), m.in. zawieszenie kół, płyta podłogowa, oraz czterocylindrowe silniki[1]. W dotychczasowej ofercie, Visa zastąpiła modele Dyane oraz Ami[2].
Sylwetka pojazdu jest tradycyjna w kształtach i charakterystyczna dla rodziny Citroën (z wyjątkiem modelu LN). Tradycyjnie też udział w nadwoziu elementów z tworzyw jest większy niż w rozwiązaniach innych marek. Pięciodrzwiowe nadwozie, pięciomiejscowe, jest przestronne jak na wielkość samochodu. Tylna kanapa jest dzielona, co pozwala na przewożenie większych przedmiotów.
Początkowo Visa była oferowana w trzech wersjach: Special oraz Club, ze zmodernizowanym dwucylindrowym silnikiem typu bokser o pojemności 652 cm³ i mocy 26,5 kW (36 KM), pochodzącym z Citroëna 2CV, a także Super z czterocylindrową jednostką Peugeot o pojemności 1124 cm³ i mocy 57 KM[3].
Charakterystycznym elementem Visy z pierwszych lat produkcjibył tzw. "świński ryjek" atrapy chłodnicy[4], (który uważany jest za przyczynę niskiej popularności Visy I generacji) oraz tablica wskaźników wraz z przełącznikami określanymi przez użytkowników jako "puszka z piwem i krajalnica do sera"[4]. Były umieszczone zgodnie z zasadą PRN: (Pluie, Route, Nuit - deszcz, droga, noc) dającą dostęp do wycieraczek, spryskiwaczy, klaksonu, kierunkowskazów, świateł umieszczonych na cylindrycznym elemencie na wyciągnięcie palców. W modelach późniejszych, miejsce zegara analogowego zajął obrotomierz, oraz pojawił się zegar cyfrowy.
Po dwóch latach produkcji wprowadzono kolejny silnik o pojemności 1219 cm³ i mocy 47 kW (64 KM) stosowany wcześniej w Renault 14. Pierwsza wersja Visy produkowana była w trzech kolorach: czerwonym, zielonym oraz żółtym, późniejsze wersje oferowały większą liczbę kolorów nadwozia.
Lifting
W marcu 1981 roku do produkcji weszła wersja Visa II, która zyskała większą popularność niż pierwsza wersja Visy. Zmianie uległ wygląd nadwozia za zasługą firmy Heuliez. Zmieniono całkowicie wygląd zderzakówi atrapy chłodnicy; dodano czarne obramowanie wokół bocznych szyb oraz plastikowe elementy ozdobne wokół przednich lamp oraz klapy silnika[5].
Wersje 17 R i 17 RD z silnikami Diesla wprowadzono w roku 1984. W 1985 Visa przeszła kolejny facelifting - przekonstruowano deskę rozdzielczą. Visa 10 z silnikiem o pojemności 1000 cm³ pojawiła się w 1987 i zrezygnowano w niej z przełączników typu PRN.
Chiny
N początku lat 90. chińskie przedsiębiorstwo Wuling Motors kupiło od Citroëna licencję na produkcję Visy w swoich zakładach produkcyjnych. Samochód wytwarzano przy braku różnic wizualnych pod nazwą Wuling LZW7100 w latach 1991–1994, podczas których powstało łącznie 1314 sztuk samochodo z myślą o wewnętrznym, chińskim rynku[6].
Wersje specjalne
.jpg)
Na bazie modelu Visa po modernizacji powstała wersja towarowa oznaczona jako C15 (w Wielkiej Brytanii nazywana Citroen Champ)[7] - z oryginału zachowano przód i przednie fotele, natomiast reszta nadwozia otrzymała różne warianty zabudowy zależnie od wymagań.
W 1982 roku wyprodukowano krótką serię (200 szt.) wersji sportowej Trophee[8]. W 1983 roku wprowadzono modele Visa Chrono[9] i Visa GT[10]. GT produkowany był seryjnie, zaś obydwa wyposażono w silniki czterocylindrowe typu X o pojemności 1360 cm³ i mocach: Chrono - 67 kW, GT - 57,1 kW. Produkowana była również wersja Plein Air[11] (1983-1985) ze składanym dachem, oraz Enterprise - bagażowa pozbawiona tylnych siedzeń[12].
Silniki
Bibliografia
- Zdzisław Podbielski, Samochody francuskie. Wyd. WKiŁ, Warszawa 1986, s. 83-89. ISBN 83-206-0568-7
Przypisy
- ↑ Citroën Visa - Nie wyszło z Fiatem, udało się z Peugeotem. [dostęp 2021-04-18]. (pol.).
- ↑ Citroen Visa. [dostęp 2021-04-18]. (pol.).
- ↑ Citroën Visa, la historia de un clásico de pueblo. [dostęp 2021-04-18]. (fr.).
- ↑ a b The history of the Citroën Visa. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
- ↑ HISTORIA CITROËNA. [dostęp 2021-04-18]. (pol.).
- ↑ Wuling LZW 7100 (1991-1994). [dostęp 2021-04-18]. (fr.).
- ↑ CITROEN C15. [dostęp 2021-04-18]. (pol.).
- ↑ Citroen Visa Trophée. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
- ↑ Citroen Visa II Chrono: Hot hatch with rally style. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
- ↑ Visa GT. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
- ↑ PLEIN AIR.. [dostęp 2021-04-18]. (pol.).
- ↑ Visa L Enterprise (France, 1983). [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
.svg)
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
.svg)
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Autor: Guillaume Vachey from Chalon sur Saone, France, Licencja: CC0
Citroen Visa (1.1 50 hp) at Nevers
Autor: Niels de Wit from Lunteren, The Netherlands, Licencja: CC BY 2.0
KZ-93-ZS
Autor: Nanzig, Licencja: CC BY-SA 4.0
Citroën Visa II Chrono n°875 aux mains de l’équipage David Bourgin-Dimitri Fatisson, s’élance de Sainte-Foy l’Argentière, Rhône, à l’occasion du 26e rallye des Monts du Lyonnais, avril 2008.
Présentée à l’automne 1978 la Citroën Visa connaît un démarrage modeste face à la référence française de sa catégorie Renault 5, pourtant vieille de presque 7 ans...
Afin de dynamiser les ventes le constructeur aux chevrons sort la série II en 81 puis, dans la foulée, une version sportive Chrono conçue en partenariat avec Heuliez. Il est temps car la maison mère Peugeot, dans le rouge, s’apprête à lancer la 205 avec le succès que l’on sait...
Au cours de sa carrière météorique la Chrono sera assemblée à plus de 2 500 unités et même diffusée à l’étranger, sur certains marchés d’Europe occidentale. En France une seule teinte de carrosserie, blanc souligné de bandes bicolores bleue et rouge était au catalogue, avec 2 sièges baquets bleus dans l’habitacle. En tant que série limitée chaque exemplaire est numéroté, et ne propose aucune option.
La Visa GTi, animée par un bloc de 115 ch lui succède, avant que le modèle ne tire sa révérence en 88. C’est le point final d’une carrière de 10 ans en demi-teinte mais qui se sera améliorée au fil des millésimes par l’apparition de variantes plus musclées réussies, à même de rajeunir l’image de la gamme.
- Citroën Visa II Chrono (1982-84, configuration « usine »)
- moteur: 4 cyl. en ligne 8s., + 2 carbus Solex double corps
- cylindrée: 1 360 cc
- puissance maxi: 68 kW @ 5 800 tr/min., 7 CV fiscaux
- couple maxi: 117 Nm @ 4 500 tr/min.
- transmission: aux roues AV, boîte manuelle 5 rapports
- poids: 850 kg
- pneus: 175/70 HR 13
- V. max: 173 km/hAutor: Clément Bucco-Lechat, Licencja: CC BY-SA 3.0
Sortie Soupapes dégrippées 07-04-2013 - Citroen Visa
Autor: Clément Bucco-Lechat, Licencja: CC BY-SA 3.0
Sortie Soupapes dégrippées 07-04-2013 - Citroen Visa
Autor: Guillaume Vachey from Chalon sur Saone, France, Licencja: CC0
Citroen Visa (1.1 50 hp) at Nevers