Clara Tauson
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 21 grudnia 2002 |
| Wzrost | 182 cm |
| Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
| Zakończenie kariery | aktywna |
| Trener | Olivier Jeunehomme |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 2 WTA, 1 WTA 125K, 9 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 33 (7 lutego 2022) |
| Australian Open | 3R (2022) |
| Roland Garros | 2R (2020, 2021) |
| Wimbledon | 1R (2021, 2022) |
| US Open | 2R (2021) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 0 WTA, 0 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 432 (21 lutego 2022) |
| Australian Open | 1R (2022) |
| Wimbledon | 1R (2021) |
| US Open | 1R (2022) |
Clara Tauson (ur. 21 grudnia 2002 w Gentofte) – duńska tenisistka, mistrzyni juniorskiego Australian Open 2019 w grze pojedynczej, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji.
Kariera juniorska
W 2017 roku zwyciężyła w zawodach podczas olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy.
W styczniu 2019 roku została rozstawiona z numerem 1. w grze pojedynczej w turnieju juniorskim Australian Open, który wygrała, pokonując w finale Leylah Annie Fernandez.
Kariera seniorska
W 2016 roku, jako trzynastolatka, została najmłodszą w historii mistrzynią Danii w grze pojedynczej, pobijając tym samym rekord Caroline Wozniacki, która zdobyła ten tytuł w wieku czternastu lat[1].
W swojej karierze zwyciężyła w dziewięciu turniejach rangi ITF w grze pojedynczej. Najwyżej w rankingu singlowym WTA notowana była na 33. miejscu (7 lutego 2022), natomiast w deblowym na 432. pozycji (21 lutego 2022).
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
| Turniej | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | Q1 | 3R | 0 / 1 | 2 – 1 | ||||||||||||||||||
| French Open | A | A | A | 2R | 2R | A | 0 / 2 | 2 – 2 | ||||||||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | NH | 1R | 1R | 0 / 2 | 0 – 2 | ||||||||||||||||||
| US Open | A | A | A | A | 2R | 1R | 0 / 2 | 1 – 2 | ||||||||||||||||||
| Ranking na koniec roku | 938 | 863 | 267 | 152 | 44 | 0 / 7 | 5 – 7 | |||||||||||||||||||
Występy w grze podwójnej
| Turniej | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | 1R | 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||||||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | NH | 1R | A | 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||||||||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | 1R | 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||||||||||||||
| Ranking na koniec roku | – | – | – | 630 | 450 | 0 / 3 | 0 – 3 | |||||||||||||||||||
Występy w grze mieszanej
Clara Tauson nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.
Finały turniejów WTA
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| od 2021 | |
| WTA 1000 (obowiązkowe) | |
| WTA 1000 (nieobowiązkowe) | |
| WTA 500 | |
| WTA 250 | |
| WTA 125 | |
Gra pojedyncza 3 (2–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 7 marca 2021 | Lyon | Twarda (hala) |  Viktorija Golubic | 6:3, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 2. | 19 września 2021 | Luksemburg | Twarda (hala) |  Jeļena Ostapenko | 6:3, 4:6, 6:4 |
| Finalistka | 1. | 31 października 2021 | Courmayeur | Twarda |  Donna Vekić | 6:7(3), 2:6 |
Finały turniejów WTA 125K series
Gra pojedyncza 1 (1–0)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 21 sierpnia 2021 | Chicago | Twarda |  Emma Raducanu | 6:1, 2:6, 6:4 |
Wygrane turnieje rangi ITF
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 80 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 60 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
| Data | Turniej | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 05/11/2017 |  Sztokholm | Twarda (hala) |  Jekatierina Jaszyna | 6:3, 6:2 |
| 2. | 03/03/2019 |  Monastyr | Twarda |  Arianne Hartono | 6:2, 6:1 |
| 3. | 17/03/2019 |  Shenzhen | Twarda | Liu Fangzhou | 6:4, 6:3 |
| 4. | 24/03/2019 | Xiamen | Twarda | Meiqi Guo | 2:6, 6:3, 6:2 |
| 5. | 15/09/2019 |  Metar | Twarda |  Katharina Hobgarski | 4:6, 6:3, 6:1 |
| 6. | 23/02/2020 | Glasgow | Twarda (hala) |  Wiktorija Tomowa | 6:4, 6:0 |
| 7. | 23/08/2020 |  Oeiras | Ceglana |  María Gutiérrez Carrasco | 6:3, 6:2 |
| 8. | 24/01/2021 |  Fujairah | Twarda | Viktorija Golubic | 6:0, 4:6, 6:3 |
| 9. | 21/02/2021 | Altenkirchen | Dywanowa (hala) | Simona Waltert | 3:6, 6:1, 6:3 |
| 10. | 04/12/2022 |  Sëlva | Twarda (hala) |  Emina Bektas | 6:3, 7:5 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra pojedyncza
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2019 | Australian Open | Twarda |  Leylah Annie Fernandez | 6:4, 6:3 |
Przypisy
- ↑ Ronni Burkal Nielsen: Clara er yngste DM-vinder nogensinde: Det er meget overvældende. sport.tv2.dk, 2016-08-06. [dostęp 2020-01-03]. (duń.).
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2021-09-21] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2021-09-21] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2021-09-21] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Autor: BAswim, Licencja: CC BY 4.0
Clara Tauson, winner of the 2019 Meitar Open