Clarence Saunders

Clarence Saunders
Data i miejsce urodzenia

14 września 1963
Paget

Wzrost

188 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Bermudy
Igrzyska Wspólnoty Narodów
złotoAuckland 1990lekkoatletyka
(skok wzwyż)
brązBrisbane 1982lekkoatletyka
(skok wzwyż)
Uniwersjada
brązEdmonton 1983skok wzwyż
Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów
brązHawana 1982skok wzwyż
Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów
złotoCaracas 1987skok wzwyż
srebroSanto Domingo 1981skok wzwyż
srebroHawana 1983skok wzwyż
brązNassau 1985skok wzwyż
Mistrzostwa panamerykańskie juniorów
brązBarquisimeto 1982skok wzwyż
Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów juniorów
srebroBridgetown 1982skok wzwyż
CARIFTA Games
złotoNassau 1981 (U–20)skok wzwyż
złotoKingston 1982 (U–20)skok wzwyż
srebroHamilton 1980 (U–20)skok wzwyż
srebroKingston 1982 (U–20)bieg na 200 m

Clarence Nicholas „Nick” Saunders (ur. 14 września 1963 w Paget[1]) – bermudzki lekkoatleta, specjalista skoku wzwyż, mistrz igrzysk Wspólnoty Narodów, trzykrotny olimpijczyk.

Odnosił sukcesy już jako junior. Zdobył srebrny medal w skoku wzwyż na CARIFTA Games w 1980 w Hamilton[2]. Na kolejnych CARIFTA Games w 1981 w Nassau zwyciężył w skoku w dal, a także zajął 4. miejsce w trójskoku i 7. miejsce w biegu na 100 metrów[3]. Zdobył srebrny medal w skoku wzwyż na seniorskich mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1981 w Santo Domingo[4]. Ponownie zwyciężył w skoku wzwyż, a także zdobył srebrny medal w biegu na 200 metrów na CARIFTA Games w 1982 w Kingston[5]. Zdobył srebrny medal w skoku wzwyż, a także zajął 6. miejsce w biegu na 200 metrów i 8. miejsce w skoku w dal na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów juniorów w 1982 w Bridgetown[6]. Na mistrzostwach panamerykańskich juniorów w 1982 w Barquisimeto wywalczył brązowy medal[7].

Później skoncentrował się na skoku wzwyż. Zdobył brązowy medal w tej konkurencji na igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1982 w Hawanie[8]. Taki sam medal wywalczył na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1982 w Brisbane, przegrywając jedynie z Miltonem Otteyem z Kanady i Steve’em Wrayem z Jamajki[9], a także na uniwersjadzie w 1983 w Edmonton[10]. Ponownie zdobył srebrny medal na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1983 w Hawanie[4]. Odpadł w kwalifikacjach na mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach[11] oraz na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles[1]. Zdobył brązowy medal na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1985 w Hawanie[4].

Zwyciężył na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1987 w Caracas[4]. Zajął 5. miejsce na igrzyskach panamerykańskich w 1987 w Indianapolis[12] i również 5. miejsce na mistrzostwach świata w 1987 w Rzymie[13]. Także 5. miejsce Saunders zajął na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu[1]. Na halowych mistrzostwach świata w 1989 w Budapeszcie zajął 14. miejsce[14].

Zdobył złoty medal na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1990 w Auckland, przed Daltonem Grantem z Anglii oraz Miltonem Otteyem i Szkotem Geoffem Parsonsem[9]. Zajął 8. miejsce na igrzyskach panamerykańskich w 1991 w Hawanie[15]. Nie zaliczył żadnej wysokości w kwalifikacjach skoku wzwyż na igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie[1].

Był halowym mistrzem Wielkiej Brytanii (AAA) w skoku wzwyż w 1989 i 1990 oraz brązowym medalistą w 1992[16].

Rekord życiowy Saundersa w skoku wzwyż wynosił 2,36 m (ustanowiony 14 września 1990 w Auckland)[17].

Przypisy

  1. a b c d Nick Saunders, olympedia.org [dostęp 2020-09-24] (ang.).
  2. Carifta Games 1980, wjah.co.uk [dostęp 2020-09-24] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
  3. Carifta Games 1981, wjah.co.uk [dostęp 2020-09-24] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
  4. a b c d Central American and Caribbean Championships (Men), GBRAthletics [dostęp 2020-09-24] (ang.).
  5. Carifta Games 1982, wjah.co.uk [dostęp 2020-09-24] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
  6. Central American & Caribbean Junior Championships 1982, wjah.co.uk [dostęp 2020-09-24] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
  7. Pan American Junior Championships 1982, wjah.co.uk [dostęp 2020-09-26] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
  8. Central American and Caribbean Games (Men), GBRAthletics [dostęp 2020-09-24] (ang.).
  9. a b Clarence Nicholas Saunders, commonwealthgames.com [dostęp 2020-09-24] (ang.).
  10. World Student Games (Universiade – Men), GBRAthletics [dostęp 2020-09-24] (ang.).
  11. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook, World Athletics, s. 158–159 [dostęp 2020-09-24] (ang.).
  12. Pan-American Games, Indianapolis, USA 1987, atfs.org, s. 10 [dostęp 2020-09-24] (ang.).
  13. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook, World Athletics, s. 159 [dostęp 2020-09-24] (ang.).
  14. IAAF World Indoor Championships – Birmingham 2018, Statistics Handbook, IAAF, s. 88 [dostęp 2020-09-24] (ang.).
  15. Pan-American Games, Havana, Cuba 1991, atfs.org, s. 10 [dostęp 2020-09-24] (ang.).
  16. AAA Indoor Championships (Men), GBRAthletics [dostęp 2020-09-25] (ang.).
  17. Clarence Nick Saunders, Track and Field Statistics [dostęp 2020-09-24] (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Athletics pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Bermuda (1910–1999).svg
1910 Flag of Bermuda (with smaller coat of arms)