Claude Allègre

Claude Allègre

Data i miejsce urodzenia	31 marca 1937 Paryż
Zawód, zajęcie	geochemik, nauczyciel akademicki, polityk
Stanowisko	minister edukacji narodowej, badań naukowych i technologii (1997–2000)
Odznaczenia

Claude Allègre (ur. 31 marca 1937 w Paryżu^[1]) – francuski naukowiec, geochemik, nauczyciel akademicki i polityk, w latach 1997–2000 minister edukacji narodowej, badań naukowych i technologii.

Życiorys

Absolwent Uniwersytetu Paryskiego z 1960, doktoryzował się z zakresu fizyki w 1967^[2]. Pracował na macierzystej uczelni, a po jej podziale m.in. na Université Paris-Diderot (w latach 1970–2006 jako profesor tego uniwersytetu). Od 1971 do 1974 kierował na nim wydziałem nauk o Ziemi, w latach 1976–1986 stał na czele instytutu badawczego IPGP^[3]. W pracy naukowej zajął się m.in. metodami datowania izotopowego^[4]. W 1995 został członkiem Francuskiej Akademii Nauk^[3].

Był także aktywnym działaczem politycznym. W 1973 wstąpił w szeregi Partii Socjalistycznej^[2]. W 1989 uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego III kadencji, z którego zrezygnował po kilku miesiącach^[1]. W 1992 był radnym regionu Langwedocja-Roussillon^[5]. Od 1988 do 1992 pełnił funkcję specjalnego doradcy Lionela Jospina^[2]. Od czerwca 1997 do marca 1999 w jego gabinecie sprawował urząd ministra edukacji narodowej, badań naukowych i technologii^[6]. W 2008 opuścił socjalistów, później publicznie wspierał UMP i Nicolasa Sarkozy’ego^[2].

Głosił poglądy kwestionujące związek między wielkością emisji dwutlenku węgla a zmianami klimatu, wskazując, że przyczyny podwyższania się temperatury nie są znane^[7].

Odznaczenia i wyróżnienia

Odznaczony Legią Honorową III klasy, Orderem Palm Akademickich I klasy oraz Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec^[3]. Wyróżniony doktoratami honoris causa m.in. Cardiff University, University of Bristol i Université Libre de Bruxelles^[3].

Za osiągnięcia naukowe otrzymał m.in. Nagroda Crafoorda (1986)^[4] oraz Medal Wollastona (1987)^[8].

Przypisy