Claude Chabrol
Prawdziwe imię i nazwisko | Claude Henri Jean Chabrol |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 24 czerwca 1930 |
Data i miejsce śmierci | 12 września 2010 |
Zawód | reżyser, scenarzysta, aktor, producent filmowy |
Współmałżonek | 1) Agnès Goute |
Lata aktywności | 1956–2010 |
Claude Chabrol (ur. 24 czerwca 1930 w Paryżu, zm. 12 września 2010 tamże) – francuski reżyser, scenarzysta, producent i aktor filmowy, w młodości również krytyk filmowy. Jeden ze współtwórców francuskiej nowej fali.
Życiorys
Zanim zaczął kręcić filmy, pracował jako krytyk czasopisma "Cahiers du Cinéma".
Zasiadał w jury konkursu głównego na 57. MFF w Wenecji (2000).
Jedną z jego trzech żon była aktorka Stéphane Audran.
Chabrol zmarł wskutek bradykardii, związanej z powikłaniami odmy opłucnowej[1][2]. 17 września 2010 został pochowany na cmentarzu Pere-Lachaise[3].
Nagrody i wyróżnienia
Laureat Złotego Niedźwiedzia na 9. MFF w Berlinie za film Kuzyni (1959). Zdobywca Złotej Muszli na MFF w San Sebastián za film Francuska ruletka (1997).
Filmografia
Reżyser
- 1958: Piękny Sergiusz (Le beau Serge)
- 1959: Kuzyni (Les cousins)
- 1959: Na dwa spusty (À double tour)
- 1960: Kobietki (Les Bonnes Femmes)
- 1962: Siedem grzechów głównych (Sept péches capitaux)
- 1962: Landru
- 1963: Ofelia (Ophelia)
- 1964: Tygrys lubi świeże mięso (Tigre aime la chair fraiche)
- 1964: Najpiękniejsze oszustwa świata (Les plus belles escroqueries du monde)
- 1966: Linia demarkacyjna (Ligne de démarcation)
- 1966: Skandal (Scandale)
- 1968: Łanie (Les biches)
- 1969: Niewierna żona (Femme infidèle)
- 1969: Niech bestia zdycha (Que la bête meure)
- 1970: Rzeźnik (Le boucher)
- 1972: Dekada strachu (Décade prodigieuse)
- 1973: Czerwone wesele (Noces rouges)
- 1975: Niewinni o brudnych rękach (Les innocents aux mains sales)
- 1988: Sprawa kobiet (Une affaire de femmes)
- 1990: Doktor M. (Docteur M)
- 1991: Pani Bovary (Madame Bovary)
- 1992: Bety
- 1994: Udręka (L'enfer)
- 1995: Ceremonia (La cérémonie)
- 1997: Francuska ruletka (Rien ne va plus)
- 1999: Kolory kłamstwa (Au coeur du mensonge)
- 2000: Gorzka czekolada (Merci pour le chocolat)
- 2003: Kwiaty zła (Fleur du mal)
- 2006: Upojenie władzą (L'ivresse du pouvoir)
Przypisy
- ↑ Mort d'un monstre feroce et sacre du cinema francais. gala.fr. [dostęp 2010-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-13)]. (fr.).
- ↑ Mort de Claude Chabrol. newsnours.com. [dostęp 2010-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-13)]. (fr.).
- ↑ Les obseques de Claude Chabrol se tiendront vendredi au Pere-Lachaise. purepeople.com. (fr.).
Linki zewnętrzne
- Claude Chabrol w bazie IMDb (ang.)
- Claude Chabrol w bazie Filmweb
- ISNI: 0000 0001 2141 6951
- VIAF: 84192392
- LCCN: n50035844
- GND: 118675419
- NDL: 01238207
- LIBRIS: sq468xkb0l1gmtk
- BnF: 118958468
- SUDOC: 02677562X
- SBN: CFIV013902
- NLA: 35026994
- NKC: jo2007409281
- BNE: XX1177277
- NTA: 068211406
- CiNii: DA00831805
- PLWABN: 9810656722305606
- NUKAT: n2005105754
- J9U: 987007578988105171
- PTBNP: 321198
- CANTIC: a11049297
- LNB: 000267998
- CONOR: 44728931
- BNC: 000506587
- KRNLK: KAC200408717
- LIH: LNB:Bfab;=B1
- WorldCat: lccn-n50035844
Media użyte na tej stronie
Imagem do Fundo Correio da Manhã.
Autor: Markus3 (Marc ROUSSEL), Licencja: CC BY-SA 3.0
Claude Chabrol, à Amiens (Somme, France) -
De passage à la "Maison de la Culture" lors du « 28ème Festival international du film d'Amiens ».
Après une séance improvisée de signature d'autographes dès son arrivée dans une salle pleine, Claude Chabrol écoute la présentation précédant son intervention publique.
.