Claude Cheysson

Claude Cheysson
	(c) Claude Truong-Ngoc / Wikimedia Commons - cc-by-sa-3.0
Data i miejsce urodzenia	13 kwietnia 1920 ; Paryż
Data i miejsce śmierci	15 października 2012 ; Paryż
	Minister spraw zagranicznych Francji
Okres	od 22 maja 1981; do 7 grudnia 1984
Przynależność polityczna	Partia Socjalistyczna
Poprzednik	Jean François-Poncet
Następca	Roland Dumas
	Odznaczenia

Claude Cheysson (ur. 13 kwietnia 1920 w Paryżu, zm. 15 października 2012^[1] tamże) – francuski polityk i dyplomata, członek kilku Komisji Europejskich, w latach 1981–1984 minister spraw zagranicznych, eurodeputowany III kadencji.

Życiorys

Kształcił się w prywatnej szkole Cours Hattemer^[2] oraz w paryskim Collège Stanislas^[3]. Został następnie absolwentem École polytechnique^[4]. W trakcie II wojny światowej wyjechał do Afryki, dołączył do sił Wolnych Francuzów, był żołnierzem 2 Dywizji Pancernej^[3].

W 1948 ukończył École nationale d’administration^[4]. W tym samym roku dołączył do francuskiej dyplomacji^[5]. Pracował w misji ONZ w Palestynie i francuskim przedstawicielstwie w Bonn. W latach 1952–1954 pełnił funkcję doradcy wietnamskiego rządu w Sajgonie. Później był szefem gabinetu premiera Francji w rządzie, którym kierował Pierre Mendès France, doradcą ministra odpowiedzialnego za Maroko i Tunezję, a w latach 1957–1962 sekretarzem generalnym komisji odpowiadającej za współpracę w Afryce. Następnie pracował w administracji w Algierze jako dyrektor Organisme Saharien. W latach 1966–1970 był ambasadorem Francji w Indonezji^[6]^[5]. Na początku lat 70. kierował przedsiębiorstwem górniczym^[6].

W latach 1973–1981 wchodził w skład Komisji Europejskich François-Xaviera Ortoliego, Roya Jenkinsa i Gastona Thorna, odpowiadając głównie za sprawy kooperacji i rozwoju. W międzyczasie wstąpił do Partii Socjalistycznej, został członkiem jej biura wykonawczego^[6]. Od maja 1981 do grudnia 1984 zajmował stanowisko ministra spraw zagranicznych w rządach, którymi kierowali Pierre Mauroy i Laurent Fabius^[7]. W latach 1985–1988 ponownie był komisarzem europejskim w KE Jacques'a Delorsa^[5].

Był radnym miejskim w Bargemon^[8]. W latach 1989–1994 sprawował mandat posła do Parlamentu Europejskiego III kadencji, zasiadając we frakcji socjalistycznej^[1].

Odznaczony Komandorią Legii Honorowej^[6] oraz Orderem św. Michała i św. Jerzego II klasy.

Przypisy

↑ ^a ^b Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2017-05-06].
↑ Association des anciens élèves (fr.). hattemer.fr. [dostęp 2017-05-06].
↑ ^a ^b Claude Cheysson (ang.). telegraph.co.uk, 17 października 2012. [dostęp 2017-05-06].
↑ ^a ^b Claude Cheysson (fr.). whoswho.fr. [dostęp 2018-05-01].
↑ ^a ^b ^c Mort de l'ancien ministre socialiste Claude Cheysson (fr.). lemonde.fr, 16 października 2012. [dostęp 2017-05-06].
↑ ^a ^b ^c ^d The Members of the European Parliament 1989–1994. Luksemburg: Office for Official Publications of the European Communities, 1990, s. 56. [dostęp 2018-01-21]. (ang.)
↑ Rulers: France: Ministries, political parties, etc. from 1870 (ang.). rulers.org. [dostęp 2017-05-06].
↑ L'ancien ministre socialiste, Claude Cheysson, est décédé (fr.). lefigaro.fr, 16 października 2012. [dostęp 2018-01-21].

[pe-1] Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2017-05-06].

[2] Association des anciens élèves (fr.). hattemer.fr. [dostęp 2017-05-06].

[tel-3] Claude Cheysson (ang.). telegraph.co.uk, 17 października 2012. [dostęp 2017-05-06].

[ww-4] Claude Cheysson (fr.). whoswho.fr. [dostęp 2018-05-01].

[ln-5] Mort de l'ancien ministre socialiste Claude Cheysson (fr.). lemonde.fr, 16 października 2012. [dostęp 2017-05-06].

[memb-6] The Members of the European Parliament 1989–1994. Luksemburg: Office for Official Publications of the European Communities, 1990, s. 56. [dostęp 2018-01-21]. (ang.)

[7] Rulers: France: Ministries, political parties, etc. from 1870 (ang.). rulers.org. [dostęp 2017-05-06].

[8] L'ancien ministre socialiste, Claude Cheysson, est décédé (fr.). lefigaro.fr, 16 października 2012. [dostęp 2018-01-21].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

XVIII wiek	Armand Marc de Montmorin Saint-Hérem (1789–1791) Claude Antoine Valdec de Lessart (1791–1792) Charles François Dumouriez (1792) Pierre Paul de Méredieu de Naillac (1792) Scipion Victor de Chambonas (1792) François Joseph de Gratet, wicehrabia Dubouchage (1792) Claude Bigot de Sainte-Croix (1792) Pierre Henri Hélène Marie Lebrun-Tondu (1792–1793) François Louis Michel Chemin Deforgues (1793–1794) Jean Marie Claude Alexandre Goujon (1794) Martial Joseph Armand Herman (1794) Charles Delacroix (1794) Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord (1795–1797) Karl Reinhard (1797–1799) Jean-Baptiste Nompère de Champagny (1799–1799) Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord (1799–1807)
XIX wiek	Jean-Baptiste Nompère de Champagny (1807–1811) Hugues Bernard Maret (1811–1813) Armand Augustin Louis de Caulaincourt (1813–1814) Antoine René Charles Mathurin, hrabia de Laforest (1814) Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord (1814–1815) Armand Augustin Louis de Caulaincourt (1815) Louis, baron Bignon (1815) Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord (1815) Armand Emmanuel du Plessis, książę de Richelieu (1815) Jean-Joseph-Paul-Augustin, markiz Dessolles (1815–1818) Étienne Denis, baron Pasquier (1818–1819) Mathieu de Montmorency (1819–1821) François-René de Chateaubriand (1821–1822) Ange Hyacinthe Maxence, baron de Damas (1822–1824) Auguste de La Ferronays (1824–1828) Anne Pierre Adrien, książę de Montmorency-Laval (1828–1829) Joseph-Marie de Portalis (1829) Jules Auguste Armand Marie, książę de Polignac (1829) Victor Louis Victurnien (1829–1830) Louis, baron Bignon (1830) Jean-Baptiste Jourdan (1830) Louis, hrabia Molé (1830) Nicolas Joseph Maison (1830) Horace François Bastien, hrabia Sébastiani (1830–1832) Victor, duc de Broglie (1832–1834) Henri Gauthier, comte de Rigny (1834) Charles Joseph, comte Bresson (1834) Henri Gauthier, comte de Rigny (1834–1835) Victor, duc de Broglie (1835–1836) Adolphe Thiers (1836) Louis, comte Molé (1836–1839) Napoléon Auguste Lannes, duc de Montebello (1839) Nicolas Jean de Dieu Soult, duc de Dalmatie (1839–1840) Adolphe Thiers (1840) François Guizot (1840–1848) Alphonse de Lamartine (1848) Jules Bastide (1848) Marie Alphonse Bedeau (1848) Jules Bastide (1848) Édouard Drouyn de Lhuys (1848–1849) Alexis de Tocqueville (1849) Alphonse de Rayneval (1849) Jean-Ernest Ducos, vicomte de La Hitte (1849–1851) Édouard Drouyn de Lhuys (1851) Anatole, baron Brénier de Renaudière (1851) Jules Baroche (1851) Louis Félix Étienne, marquis de Turgot (1851–1852) Édouard Drouyn de Lhuys (1852–1855) Aleksander Colonna-Walewski (1855–1860) Jules Baroche (1860) Édouard Thouvenel (1860–1862) Édouard Drouyn de Lhuys (1862–1866) Charles, marquis de La Valette (1866) Lionel, marquis de Moustier (1866–1868) Charles, marquis de La Valette (1868–1869) Henri, prince de La Tour d'Auvergne (1869–1870) Napoléon, comte Daru (1870) Émile Ollivier (1870) Agenor, duc de Gramont (1870) Henri, prince de La Tour d'Auvergne (1870) Charles, comte de Rémusat (1871–1873) Albert, duc de Broglie (1873) Louis Decazes, duc de Glucksberg (1873–1877) Gaston-Robert, marquis de Banneville (1877) William Henry Waddington (1877–1879) Charles de Freycinet (1879–1880) Jules Barthélemy-Saint-Hilaire (1880–1881) Léon Gambetta (1881–1882) Charles de Freycinet (1882) Charles Duclerc (1882–1883) Armand Fallières (1883) Paul-Armand Challemel-Lacour (1883) Jules Ferry (1883–1885) Charles de Freycinet (1885–1886) Émile Flourens (1886–1888) René Goblet (1888–1889) Eugène Spuller (1889–1890) Alexandre Ribot (1890–1893) Jules Develle (1893) Jean Casimir-Perier (1893–1894) Gabriel Hanotaux (1894–1895) Marcellin Berthelot (1895–1896) Léon Bourgeois (1896) Gabriel Hanotaux (1896–1898) Théophile Delcassé (1898–1905)
XX wiek	Maurice Rouvier (1905–1906) Léon Bourgeois (1906) Stéphen Pichon (1906–1911) Jean Cruppi (1911) Justin de Selves (1911–1912) Raymond Poincaré (1912–1913) Charles Jonnart (1913) Stéphen Pichon (1913) Gaston Doumergue (1913–1914) Léon Bourgeois (1914) René Viviani (1914) Gaston Doumergue (1914) Théophile Delcassé (1914–1915) René Viviani (1915) Aristide Briand (1915–1917) Alexandre Ribot (1917) Louis Barthou (1917) Stéphen Pichon (1917–1920) Alexandre Millerand (1920) Georges Leygues (1920–1921) Aristide Briand (1921–1922) Raymond Poincaré (1922–1924) Edmond Lefebvre du Prey (1924) Édouard Herriot (1924–1925) Aristide Briand (1925–1926) Édouard Herriot (1926) Aristide Briand (1926–1932) Pierre Laval (1932) André Tardieu (1932) Édouard Herriot (1932) Joseph Paul-Boncour (1932–1934) Édouard Daladier (1934) Louis Barthou (1934) Pierre Laval (1934–1936) Pierre-Étienne Flandin (1936) Yvon Delbos (1936–1938) Joseph Paul-Boncour (1938) Georges Bonnet (1938–1939) Édouard Daladier (1939–1940) Paul Reynaud (1940) Édouard Daladier (1940) Paul Reynaud (1940) Paul Baudouin (1940) Pierre Laval (1940) Pierre-Étienne Flandin (1940) François Darlan (1941–1942) Pierre Laval (1942–1944) Maurice Dejean (1941–1942) René Pleven (1942–1943) René Massigli (1943–1944) Georges Bidault (1944–1946) Léon Blum (1946–1947) Georges Bidault (1947–1948) Robert Schuman (1948–1953) Georges Bidault (1953–1954) Pierre Mendès France (1954–1955) Edgar Faure (1955) Antoine Pinay (1955–1956) Christian Pineau (1956–1958) René Pleven (1958) Maurice Couve de Murville (1958–1968) Michel Debré (1968–1969) Maurice Schumann (1969–1973) André Bettencourt (1973) Michel Jobert (1973–1974) Jean Sauvagnargues (1974–1976) Louis de Guiringaud (1976–1978) Jean François-Poncet (1978–1981) Claude Cheysson (1981–1984) Roland Dumas (1984–1986) Jean-Bernard Raimond (1986–1988) Roland Dumas (1988–1993) Alain Juppé (1993–1995) Hervé de Charette (1995–1997) Hubert Védrine (1997–2002)
XXI wiek	Dominique de Villepin (2002–2004) Michel Barnier (2004–2005) Philippe Douste-Blazy (2005–2007) Bernard Kouchner (2007–2010) Alain Juppé (2010–2012) Laurent Fabius (2012–2016) Jean-Marc Ayrault (2016–2017) Jean-Yves Le Drian (2017–2022) Catherine Colonna (od 2022)

W dniu powstania	Laurent Fabius Robert Badinter Pierre Bérégovoy Huguette Bouchardeau Jean-Pierre Chevènement Claude Cheysson Michel Crépeau Édith Cresson Hubert Curien Gaston Defferre Michel Delebarre Georgina Dufoix Roland Dumas Charles Hernu Pierre Joxe Paul Quilès Michel Rocard
Późniejsi członkowie rządu	Jean Auroux Jean-Marie Bockel Jack Lang Louis Mexandeau Henri Nallet Edgard Pisani Yvette Roudy

W momencie zaprzysiężenia	Gaston Thorn Wilhelm Haferkamp Christopher Tugendhat Étienne Davignon Lorenzo Natali François-Xavier Ortoli Antonio Giolitti Claude Cheysson Finn Olav Gundelach Karl-Heinz Narjes Giorgios Contogeorgis Michael O’Kennedy Ivor Richard Frans Andriessen
W późniejszym terminie	Poul Dalsager Edgard Pisani Richard Burke

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Claude Cheysson

Życiorys

Przypisy

Media użyte na tej stronie

(c) Claude Truong-Ngoc / Wikimedia Commons - cc-by-sa-3.0
Data i miejsce urodzenia	13 kwietnia 1920 Paryż
Data i miejsce śmierci	15 października 2012 Paryż
Minister spraw zagranicznych Francji
Okres	od 22 maja 1981 do 7 grudnia 1984
Przynależność polityczna	Partia Socjalistyczna
Poprzednik	Jean François-Poncet
Następca	Roland Dumas
Odznaczenia