Claude Gensac

Claude Gensac
Ilustracja
Imię i nazwisko

Claude-Jeanne Malca Gensac

Data i miejsce urodzenia

1 marca 1927
Acy-en-Multien

Data i miejsce śmierci

27 grudnia 2016
Paryż

Zawód

aktorka

Współmałżonek

1. Pierre Mondy (1951-55; rozwód)
2. Henri Chemin (1958-77; rozwód)

Lata aktywności

1947–2016

Claude Jeanne Malca Gensac (ur. 1 marca 1927 w Acy-en-Multien, zm. 27 grudnia 2016 w Paryżu[1]) – francuska aktorka filmowa i teatralna. Jedna z najpopularniejszych aktorek francuskich lat 60. i 70.

Życiorys

Początkowo grała tylko w teatrze. Z filmem związała się na dobre dopiero w połowie lat 1960., jednak jej filmowym debiutem był film Sachy Guitry’ego pt. Życie uczciwego człowieka (1952). To właśnie na planie tego filmu po raz pierwszy spotkała Louisa de Funèsa[2]; ona grała pokojówkę, on lokaja. Po latach podczas jednego z przedstawień de Funès zachwycony jej grą zaproponował jej rolę w swoich komediach. Powiedział jej wtedy podobno: Chcę, żebyś grała we wszystkich moich filmach; przynosisz mi szczęście. Tak też się stało. W latach 1967-1982 wystąpiła u boku de Funesa w dziesięciu filmach, odtwarzając zwykle role jego żony. Były to:

Ponadto zagrała w ponad stu innych filmach[2]. Inne filmy z jej udziałem to m.in.:

  • Życie uczciwego człowieka (1952) jako Evelyne, pokojówka
  • Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków (1962) jako Zła Królowa / Wiedźma (głos, francuski dubbing)
  • Pamiętnik kobiety w bieli (1965) jako pani Viralleau
  • Sułtani (1966) jako Marcelle, modelka
  • Bal u hrabiego d'Orgel (1970) jako panna d'Orgel
  • Walc w obłokach (1987) jako pani Hibbert
  • Saint-Tropez (1996-2008; serial TV) jako ciotka Clarisse (gościnnie)
  • Przepowiednia z Awinionu (2007; serial TV) jako Odette Esperanza
  • Przesyłka ekspresowa (2010) jako Holenderka
  • 22 kule (2010) jako pani Fontarosa
  • Bettie wyrusza w drogę (2013) jako Annie, matka Bettie
  • Prawda o Lulu (2013) jako Marthe
  • Baden Baden (2016) jako babcia

W 2015 za rolę w filmie Prawda o Lulu (2013) otrzymała nominację do nagrody Cezara dla najlepszej aktorki drugoplanowej. Jest najstarszą w historii aktorką nominowaną w tej kategorii[2].

Jej występy teatralne to m.in. role w przedstawieniach: Lukrecja Borgia, Indyk, Poświęcenie.

W 2005 wydała autobiografię pt. Ma biche... c’est vite dit!.

Zmarła we śnie 27 grudnia 2016 r. w wieku 89 lat. Do końca życia pozostawała aktywna zawodowo.

Życie prywatne

Córka André Gensac i Rose Brayer. Claude Gansac była dwukrotnie zamężna. Oba małżeństwa zakończyły się rozwodem. Jej pierwszym mężem był aktor Pierre Mondy (w latach 1951-1955), a drugim kierowca rajdowy Henri Chemin (w latach 1958-1977), z którym miała syna Frédérica Chemin.

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. Mort de la comédienne Claude Gensac, épouse à l’écran de Louis de Funès. lemonde.fr. [dostęp 2016-12-27]. (fr.).
  2. a b c Claude Gensac nie żyje. Miała 89 lat, „Onet Film”, 28 grudnia 2016 [dostęp 2016-12-28] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-29] (pol.).

Media użyte na tej stronie

Claude Gensac (cropped).jpg
Autor: Louis Vermeille, Licencja: CC BY-SA 4.0
Claude Gensac en 1993, lors de la pièce Le Dindon de Georges Feydeau.