Claude Gillot
| ||
Data i miejsce śmierci | 4 maja 1722 Paryż | |
Narodowość | francuska | |
Dziedzina sztuki | malarstwo, grawerstwo | |
Epoka | regencji |
Claude Gillot (ochrzczony 27 kwietnia 1673 w Langres, zm. 4 maja 1722 w Paryżu) – francuski malarz, rytownik i dekorator, reprezentant stylu regencji zapowiadający sztukę rokoka.
Uczył się u swego ojca malarza, a następnie w Paryżu w pracowni Jean-Baptiste Corneille’a. W 1715 przyjęty został do Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby, Kierował pracownią dekoracji i kostiumów w operze.
Malował niewielkie obrazy rodzajowe, przedstawiające humorystyczne scenki uliczne, epizody z komedii włoskiej i maskarady. Projektował wzory ornamentów ("Livre d’ornaments"), wykonywał ilustracje książkowe (m.in. do "Fables Nouvelles" Houdra de La Motte'a). Pozostawił ponad 350 rycin (m.in. "Livre de scenes comique").
Jego uczniami byli m.in. Antoine Watteau i Nicolas Lancret.
Bibliografia
- Andrzej Dulewicz, Encyklopedia sztuki francuskiej, Warszawa: Wydaw. Nauk. PWN; WAiF 1997 ISBN 83-01-12330-3
- Leksykon malarstwa od A do Z, Warszawa: Muza S.A., 1992, ISBN 83-7079-076-3
Media użyte na tej stronie
Le théâtre de foire et la Commedia dell'arte furent l'un des thèmes favoris de Gillot. Inspirée d'un fait divers, cette scène humoristique fut ajoutée à la pièce de Regnard et Dufresny, La foire Saint-Germain, créée en 1695. Scaramouche et Arlequin, déguisés, s'apostrophent avec une véhémence caricaturale.
Detail from an engraved portrait of Claude Gillot by Jean Aubert after Antoine Watteau