Claudia Pechstein

Claudia Pechstein

(c) Sandro Halank, Wikimedia Commons, CC BY-SA 4.0
Data i miejsce urodzenia	22 lutego 1972 Berlin Wschodni
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy Igrzyska olimpijskie złoto Lillehammer 1994 5000 m złoto Nagano 1998 5000 m złoto Salt Lake City 2002 3000 m złoto Salt Lake City 2002 5000 m złoto Turyn 2006 Drużynowo srebro Nagano 1998 3000 m srebro Turyn 2006 5000 m brąz Albertville 1992 5000 m brąz Lillehammer 1994 3000 m Mistrzostwa świata na dystansach złoto Hamar 1996 5000 m złoto Nagano 2000 1500 m złoto Nagano 2000 3000 m złoto Berlin 2003 5000 m złoto Seul 2004 3000 m srebro Hamar 1996 1500 m srebro Hamar 1996 3000 m srebro Calgary 1998 3000 m srebro Calgary 1998 5000 m srebro Heerenveen 1999 3000 m srebro Heerenveen 1999 5000 m srebro Nagano 2000 5000 m srebro Salt Lake City 2001 5000 m srebro Berlin 2003 3000 m srebro Inzell 2005 3000 m srebro Inzell 2005 5000 m srebro Salt Lake City 2007 5000 m srebro Gangneung 2017 5000 m brąz Warszawa 1997 5000 m brąz Calgary 1998 1500 m brąz Salt Lake City 2001 3000 m brąz Seul 2004 5000 m brąz Salt Lake City 2007 drużynowo brąz Nagano 2008 drużynowo brąz Inzell 2011 5000 m brąz Inzell 2011 drużynowo brąz Heerenveen 2012 5000 m brąz Soczi 2013 3000 m brąz Soczi 2012 5000 m brąz Heerenveen 2015 5000 m Mistrzostwa świata w wieloboju złoto Milwaukee 2000 wielobój srebro Inzell 1996 wielobój srebro Nagano 1997 wielobój srebro Heerenveen 1998 wielobój srebro Hamar 1999 wielobój srebro Budapeszt 2001 wielobój srebro Göteborg 2003 wielobój srebro Hamar 2004 wielobój srebro Calgary 2006 wielobój brąz Heerenveen 2002 wielobój brąz Moskwa 2005 wielobój Puchar Świata (1500 m) 2. miejsce 1997/1998 2. miejsce 1998/1999 2. miejsce 1999/2000 2. miejsce 2001/2002 2. miejsce 2002/2003 3. miejsce 2000/2001 Puchar Świata (3000 m/5000 m) 1. miejsce 2002/2003 1. miejsce 2003/2004 1. miejsce 2004/2005 2. miejsce 1995/1996 2. miejsce 1997/1998 2. miejsce 1998/1999 2. miejsce 1999/2000 2. miejsce 2000/2001 2. miejsce 2001/2002 2. miejsce 2002/2003 2. miejsce 2005/2006 2. miejsce 2007/2008 2. miejsce 2012/2013 2. miejsce 2013/2014 2. miejsce 2014/2015 3. miejsce 2006/2007 3. miejsce 2011/2012 Puchar Świata (Start masowy) 2. miejsce 2011/2012

Claudia Pechstein (ur. 22 lutego 1972 w Berlinie) – niemiecka łyżwiarka szybka, wielokrotna medalistka olimpijska, wielokrotna medalistka mistrzostw świata oraz trzykrotna zdobywczyni Pucharu Świata. Zawodowo jest sierżantem w niemieckiej policji federalnej.

Kariera

Jako juniorka

Pierwszy występ na arenie międzynarodowej Claudia Pechstein zanotowała w 1988 roku, zdobywając srebrny medal w wieloboju podczas mistrzostw świata juniorów w Seulu. W zawodach tych wyprzedziła ją jedynie Emi Tanaka z Japonii. Na mistrzostwach świata juniorów w Kijowie w 1989 roku oraz rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Obihiro zajmowała w tej samej konkurencji czwartą pozycję. Walkę o podium przegrała odpowiednio z Holenderką Sandrą Zwolle, a następnie z Takako Tetsudą z Japonii.

Igrzyska olimpijskie

Pechstein w 2004 r.

W 1992 roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Albertville. W swoim jedynym starcie, biegu na 5000 m, zdobyła brązowy medal, ulegając tylko dwóm rodaczkom: Gundzie Kleemann oraz Heike Warnicke. Na rozgrywanych dwa lata później igrzyskach w Lillehammer na tym samym dystansie była najlepsza. Ponadto w biegu na 3000 m była trzecia, plasując się za Rosjanką Swietłaną Bażanową i reprezentującą Austrię Emese Hunyady. Igrzyska olimpijskie w Nagano w 1998 roku przyniosły jej dwa medale. Rywalizację rozpoczęła od zdobycia srebrnego medalu w biegu na 3000 m, przegrywając tylko z Gundą Niemann-Stirnemann. Pięć dni później była siódma na 1500 m, ale na dystansie 5000 m sięgnęła po złoto. W ostatnim z biegów Pechstein ustanowiła rekord świata. Najlepsze wyniki osiągnęła jednak podczas igrzysk w Salt Lake City w 2002 roku, gdzie zwyciężyła na dystansach 3000 i 5000 m. Czas na dłuższym z dystansów, 6:46,91 min, został pobity dopiero pięć lat później przez Czeszkę Martinę Sáblíkovą. Ostatnie olimpijskie medale wywalczyła na igrzyskach w Turynie w 2006 roku, gdzie wspólnie z Danielą Anschütz-Thoms, Anni Friesinger, Lucille Opitz i Sabine Völker zdobyła złoto w biegu drużynowym. Była tam też druga na dystansie 5000 m, rozdzielając Kanadyjki: Clarę Hughes i Cindy Klassen.

Nie wzięła udziału w igrzyskach olimpijskich w Vancouver po tym, jak w 2009 roku w jej krwi wykryto zwiększoną ilość retikulocytów. Międzynarodowa Unia Łyżwiarska (ISU) uznała, iż wskazuje to na stosowanie przez Niemkę dopingu i zawiesiła ją na 2 lata^[1][2][3]. Zawodniczka zaprzeczyła jakoby miała stosować doping. Pomimo kolejnych testów w jej krwi nie znaleziono żadnych niedozwolonych substancji. Mimo to Sportowy Sąd Arbitrażowy w Lozannie w listopadzie 2009 roku podtrzymał zawieszenie^[4]. Pechstein groziło wydalenie z Policji, gdyby faktycznie znaleziono przy niej zabronione środki. Postępowanie dyscyplinarne zostało umorzone w sierpniu 2010 roku z powodu braku dowodów. Niemka złożyła wniosek o bezpłatny urlop, by móc trenować, jednak został on odrzucony. W rezultacie we wrześniu 2010 roku przeszła załamanie nerwowe^[5]. Do sportu wróciła na początku 2011 roku.

W wieku 41 lat wystąpiła na igrzyskach w Soczi w 2014 roku, jednak nie zdobyła medalu. Jej najlepszym wynikiem było czwarte miejsce w biegu na 3000 m, w którym walkę o medal przegrała z Rosjanką Olgą Graf. Na tych samych igrzyskach była piąta na dystansie 5000 m i dziewiętnasta w biegu na 1500 m. Nie brała udziału w biegu drużynowym, bowiem drużyna Niemiec nie zdołała zakwalifikować się na igrzyska. Pechstein jest pierwszą kobietą, która zdobyła medale olimpijskie na pięciu kolejnych igrzyskach (1992-2006). Z dorobkiem dziewięciu medali olimpijskich jest najbardziej utytułowanym niemieckim sportowcem pod tym względem.

Cztery lata później na igrzyskach w Pjongczangu w 2018 roku Pechstein najwyższe szóste miejsce zajęła w biegu drużynowym wraz z Roxanne Dufter i Gabriele Hirschbichler. Oprócz tego była dziewiąta na dystansie 3000 metrów, ósma na dystansie 5000 metrów i trzynasta w biegu masowym.

Na swych ósmych igrzyskach w Pekinie w 2022 roku zajęła dwudziestą lokatę na dystansie 3000 metrów oraz dziewiąte miejsce w biegu masowym.

Mistrzostwa świata

Na dystansach

Wielokrotnie zdobywała medale dystansowych mistrzostw świata. Jej dorobek to 28 medali, w tym 5 złotych, 12 srebrnych i 11 brązowych, co daje jej szóste miejsce w klasyfikacji wszech czasów^[6]. Jest to także rekord pod względem ilości zdobytych medali na imprezach tego cyklu. Pierwsze trofea zdobyła na mistrzostwach świata w Hamar w 1996 roku, gdzie zwyciężyła w biegu na 5000 m oraz była druga na dystansach 1500 i 3000 m. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Warszawie zdobyła jeden medal, zajmując trzecie miejsce na 5000 m. Lepsze okazały się tylko Gunda Niemann i Carla Zijlstra z Holandii. Trzy medale przywiozła też z mistrzostw świata w Calgary w 1998 roku. W biegach na 3000 i 5000 m plasowała się za Gundą Niemann-Stirnemann, a na 1500 m była trzecia za nią i Friesinger. Niemann-Stirnemann wyprzedziła ją także bezpośrednio podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Heerenveen, na dystansach 3000 i 5000 m.

Pechstein w 2008 r.

Najlepiej Pechstein zaprezentowała się na mistrzostwach świata w Nagano w 2000 roku, zwyciężając w biegach na 1500 i 3000 m, jednak na dystansie 5000 m ponownie musiała uznać wyższość Niemann-Stirnemann. Rok później, podczas mistrzostw świata w Salt Lake City nie udało się jej zwyciężyć, zdobyła jednak srebro na 5000 m i brąz na 3000 m. Kolejny tytuł mistrzowski, tym razem na 5000 m, wywalczyła na mistrzostwach w Berlinie w 2003 roku, podczas których była też druga na 3000 m. Zwycięstwo odniosła także w biegu na 3000 m na mistrzostwach w Seulu rok później. Bieg na 5000 m zakończyła na trzeciej pozycji, za Clarą Hughes i Grethą Smit z Holandii. W 2005 roku była druga na obu dystansach podczas mistrzostw świata w Inzell, ulegając Cindy Klassen na 3000 m i Anni Friesinger na dłuższym dystansie. Pierwszy medal w biegu drużynowym wywalczyła razem z Lucille Opitz i Danielą Anschütz-Thoms podczas mistrzostw świata w Salt Lake City, stając na najniższym stopniu podium. Indywidualnie zdobyła tylko jeden medal, srebrny w biegu na 5000 m, w którym przegrała tylko z Martiną Sáblíkovą. Mistrzostwa świata w Nagano w 2008 roku były pierwszymi, na których Pechstein nie zdobyła indywidualnego medalu. Zdobyła jednak brązowy medal w drużynie, razem z Opitz i Anschütz-Thoms.

Po dwuletniej przerwie spowodowanej zawieszeniem Niemka wystąpiła na dystansowych mistrzostwach świata w Inzell w 2011 roku, gdzie była trzecia w biegu drużynowym i na dystansie 5000 m. Trzecie miejsce na 5000 m zajęła także rok później, podczas mistrzostw świata w Heerenveen, plasując się za Sáblíkovą i swą rodaczką Stephanie Beckert. Ponadto brązowe medale zdobyła też w biegach na 3000 i 5000 m podczas mistrzostw świata w Soczi w 2013 roku.

W wieloboju

Starty na wielobojowych mistrzostwach świata rozpoczęła od zajęcia szóstego miejsca podczas MŚ w Heerenveen w 1992 roku. Pierwszy raz na podium stanęła trzy lata później, zdobywając srebrny medal na mistrzostwach w Inzell. Rozdzieliła tam Gundę Niemann oraz Japonkę Mie Ueharę. Wynik ten powtórzyła podczas MŚ w Nagano (1997), MŚ w Heerenveen (1998), MŚ w Hamar (1999), MŚ w Budapeszcie (2001), MŚ w Göteborgu (2003), MŚ w Hamar (2004) oraz MŚ w Calgary (2006). Swoje jedyne zwycięstwo w tej konkurencji odniosła na mistrzostwach świata w Milwaukee w 2000 roku, gdzie pokonała Gundę Niemann-Stirnemann i Japonkę Maki Tabatę. Zdobywała również brązowe medale na mistrzostwach świata w Heerenveen w 2002 roku oraz rozgrywanych trzy lata później mistrzostwach w Moskwie. W obu przypadkach przed nią znalazły się Anni Friesinger i Cindy Klassen.

Inne osiągnięcia

Pechstein w 2013 r.

W 1996 roku Niemka zdobyła brązowy medal na mistrzostwach Europy w Heerenveen. Ustąpiła tam jedynie Gundę Niemann oraz Holenderce Annamarie Thomas. W kolejnych latach zdobyła jeszcze dziesięć medali na imprezach tego cyklu, w tym złote na ME w Helsinkach (1998), ME w Hamar (2006) i ME w Heerenveen (2009), srebrne podczas ME w Heerenveen (1999), ME w Baselga di Piné (2001), ME w Erfurcie (2002), ME w Heerenveen (2003), ME w Heerenveen (2004) i ME w Budapeszcie (2012), a także jeszcze jeden brązowy na ME w Heerenveen (2005).

Ponadto Pechstein wielokrotnie stawała na podium zawodów Pucharu Świata, odnosząc przy tym 27. zwycięstw indywidualnych i cztery drużynowe. Zadebiutowała 23 listopada 1991 roku w Berlinie, zajmując 21. miejsce w biegu na 1500 m. Pierwszy raz na podium stanęła osiem dni później, 1 grudnia 1991 roku w Warszawie, zajmując drugie miejsce na dystansie 3000 m. Na pierwsze pucharowe zwycięstwo musiała poczekać cztery lata, aż 9 grudnia 1995 roku w Oslo wygrała bieg na 3000 m. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonach 2002/2003, 2003/2004 i 2004/2005, kiedy zwyciężała w klasyfikacji 3000 m/5000 m. W klasyfikacji tej była druga w sezonach 1995/1996, 1997/1998, 1998/1999, 1999/2000, 2000/2001, 2001/2002, 2002/2003, 2005/2006, 2007/2008, 2012/2013 i 2013/2014 oraz trzecia w sezonach 2006/2007 i 2011/2012. Ponadto w sezonach 1997/1998, 1998/1999, 1999/2000, 2001/2002 i 2002/2003 była druga w klasyfikacji 1500 m, a sezon 2000/2001 zakończyła na trzeciej pozycji. W sezonie 2011/2012 zajęła również drugie miejsce w klasyfikacji startu wspólnego.

Ustanowiła łącznie sześć rekordów świata^[7].

Przypisy

Bibliografia

• Oficjalna strona zawodniczki. claudia-pechstein.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-05-01)]. (niem.)
• Profil na Effesport.nl (niderl.)
• Profil na stronie Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-31)]. (ang.)
• Profil na stronie Schaats Statistieken.nl (niderl.)