Claudio Arrau

Claudio Arrau
Ilustracja
Claudio Arrau (1974)
Imię i nazwisko

Claudio Arrau León

Data i miejsce urodzenia

6 lutego 1903
Chillán

Data i miejsce śmierci

9 czerwca 1991
Mürzzuschlag

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

muzyk

Wydawnictwo

RCA, EMI, Philips Records

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RFN Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Sztuki i Literatury (Francja) Gwiazda Orderu Orła Azteckiego (Meksyk)
podpis
Strona internetowa

Claudio Arrau León (ur. 6 lutego 1903 w Chillán, zm. 9 czerwca 1991 w Mürzzuschlag)[1]chilijski pianista i pedagog.

Życiorys

Był cudownym dzieckiem. W 1913 podjął formalne studia muzyczne w Konserwatorium Sterna w Berlinie (Stern'sches Konservatorium) pod kierunkiem Martina Krausego, ucznia Ferenca Liszta. Po odebraniu dyplomu w 1918 odbył pierwsze tournée po Europie. Powrócił do Ameryki w 1921, dając szereg koncertów w Argentynie i Chile. Debiutował w Londynie w 1922 roku, a w 1923 w Nowym Jorku. Dwa lata później otrzymał propozycję podjęcia pracy w berlińskim konserwatorium jako nauczyciel gry na fortepianie, na którą odpowiedział pozytywnie. Przypieczętowaniem świeżo zdobytej sławy była pierwsza nagroda na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Genewie w 1927 roku, w którym w jury zasiadali między innymi Artur Rubinstein i Alfred Cortot. W 1940 opuścił Niemcy i reemigrował do Santiago. Założył tam prywatną szkołę dla pianistów, której był dyrektorem. Jednak rok później zrzekł się tej funkcji i wyjechał do Nowego Jorku, gdzie osiedlił się na stałe.

Rodzina

W 1937 poślubił niemiecką mezzosopranistkę, Ruth Schneider, z którą miał troje dzieci: córkę – Carmen (1938–2006) oraz synów – Maria (1940–1988) i Christophera (ur. 1959).

Muzyka

W swoim repertuarze miał utwory fortepianowe z różnych epok, ale ceniony jest głównie jako interpretator muzyki romantycznej, zwłaszcza utworów Fryderyka Chopina, Ferenca Liszta, Johannesa Brahmsa i Roberta Schumanna[2]. Niejednokrotnie wykonywał też wszystkie 32 sonaty Ludwiga van Beethovena na swoich cyklicznych recitalach m.in. w Meksyku, Paryżu, Londynie i Nowym Jorku[3]. Jego grę cechowała techniczna doskonałość, subtelne zróżnicowanie brzmienia, płynność prowadzenia frazy i wyrafinowane wykończenie każdego szczegółu[4]. Dokonał wielu nagrań w firmach fonograficznych jak: EMI, RCA, Decca, Philips Classics i inne[5].

Przypisy

  1. arrausite.free.fr - Claudio Arrau (fr.) [dostęp 2012-01-25]
  2. Biografia. Naxos (ang.)
  3. Claudio Arrau, Pianist, Is Dead at 88. New York Times, s.2, 10.06.1991 (ang.)
  4. Cladio Arrau. fr.medici.tv. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-25)].. Medici (fr.)
  5. Dyskografia w bazie AllMusic (ang.)

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Firma Claudio Arrau.svg
Firma del Pianista chileno Claudio Arrau (1903 - 1991)
Claudio Arrau 3 Allan Warren.jpg
Autor: Allan warren, Licencja: CC BY-SA 3.0
Claudio Arrau taken in his suite at the Savoy Hotel London
Ordre des Arts et des Lettres Chevalier ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: l'Ordre des Arts et des Lettres, Chavalier rank
MEX Orden del Aguila Azteca 2011 Placa BAR.svg
Baretka: Meksykański Order Orła Azteckiego (model 2011) – IV Klasa: Gwiazda – Meksyk.