Cmentarz ewangelicki na Starołęce

Cmentarz ewangelicki na Starołęce w Poznaniu
Resztki nagrobków i stacja transformatorowa
Państwo	Polska
Miejscowość	Poznań
Adres	Starołęka
Typ cmentarza	grzebalny
Wyznanie	protestantyzm
Stan cmentarza	pozostałości
Data otwarcia	początek XX w.
Data likwidacji	1947
Położenie na mapie Poznania Cmentarz ewangelicki na Starołęce w Poznaniu
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Cmentarz ewangelicki na Starołęce w Poznaniu
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Cmentarz ewangelicki na Starołęce w Poznaniu
52°22′05,7″N 16°56′52,1″E/52,368250 16,947806

Cmentarz ewangelicki na Starołęce w Poznaniu – nieczynny cmentarz ewangelicki, zlokalizowany w Poznaniu, na Starołęce, na narożniku ulic Obodrzyckiej i Pochyłej.

Historia

Cmentarz otwarto w początku XX wieku^[1] dla lokalnej gminy ewangelickiej. Spoczywali na nim przede wszystkim napływowi na Starołęce Niemcy. Byli to w głównej mierze reemigranci pochodzenia niemieckiego sprowadzani z Rosji przez pastora Josefa Rosenberga z Latowic i osadzeni na osiedlu robotniczym w okolicy^[1]. Większość grobów otoczona była metalowymi płotkami i wyposażona w metalowe krzyże. Istniały też groby marmurowe. Decyzją Zarządu Miasta nekropolia została zlikwidowana w 1947^[1]. Po tej dacie cmentarz popadał w zaniedbanie, część elementów rozkradziono, przy biernej postawie władz miejskich i gminy ewangelickiej. W centrum cmentarza wybudowano stację transformatorową. Przed 2014 teren cmentarza został uporządkowany^[2].

Nekropolia była miejscem tymczasowego odprawiania nabożeństw dla lokalnej parafii katolickiej, przed wybudowaniem kościoła św. Jana Apostoła i Ewangelisty. W październiku 1994 oddano do użytku drewniany barak obity papą, który służył jako tymczasowa kaplica. W marcu 2002 kaplicę rozebrano, a w jej miejscu postawiono 3-metrowy krzyż^[2].

Przypisy