Cmentarz prawosławny w Sahryniu

Cmentarz prawosławny w Sahryniu
Widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Miejscowość	Sahryń
Typ cmentarza	wyznaniowy
Wyznanie	prawosławne i katolickie
Stan cmentarza	nieczynny
Powierzchnia cmentarza	0,4 ha
Liczba kwater cmentarnych	2
Data otwarcia	k. XVIII/pocz. XIX w.
Data ostatniego pochówku	1954
Data likwidacji	poł. lat 50. XX w.
Położenie na mapie gminy Werbkowice Cmentarz prawosławny w Sahryniu
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Cmentarz prawosławny w Sahryniu
Położenie na mapie województwa lubelskiego Cmentarz prawosławny w Sahryniu
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego Cmentarz prawosławny w Sahryniu
50°40′42,0″N 23°47′49,1″E/50,678333 23,796972

Cmentarz prawosławny w Sahryniu – nekropolia w Sahryniu, utworzona na potrzeby miejscowej ludności unickiej na przełomie XVIII i XIX w., w 1875 przemianowana na prawosławną, użytkowana do lat 50. XX w.

Historia i opis

Data powstania cmentarza nie jest znana. Najprawdopodobniej powstał w na przełomie XVIII i XIX w. jako nowy cmentarz jeszcze na potrzeby parafii unickiej, następnie po erygowaniu nowej parafii prawosławnej, powstałej wskutek likwidacji unickiej diecezji chełmskiej w 1875, aż w końcu stał się również cmentarzem użytkowanym przez parafię rzymskokatolicką po odebraniu miejscowej cerkwi^[1]. Cmentarz był użytkowany przez miejscową ludność prawosławną do 1944. Najstarszy zachowany nagrobek pochodzi z 1832. Miejscowi katolicy porzucili cmentarz po założeniu nowego ok. 1955^[1].

Na początku lat 90. XX wieku na terenie nekropolii zachowało się w całości lub fragmentach 20 kamiennych i betonowych nagrobków na postumentach, nadstawach w postaci kolumn oraz obeliskach dekorowanych wielostopniowymi gzymsami uskokowymi, płycinami ujętymi w pilasterki i kanelurami^[1]. Inskrypcje na nagrobkach wykonane zostały w językach: polskim i cerkiewnosłowiańskim^[1]. Cmentarz pokrywały gęste zarośla robinii, grabu, bzu czarnego, bzu lilaka, malin i jeżyn^[1]. Obecnie zarośla wycięto, pozostawiono jednak szpaler grabowo-lipowy^[2].

W dniu 10 marca 1944, podczas ataku Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich na Sahryń, na terenie cmentarza doszło do wymiany ognia z Ukraińską Policją Pomocniczą^[3].

Na cmentarzu znajdują się groby: Platona Laurysiewicza, duchownego unickiego, ojca Stefana Laurysiewicza; Gaspara Bromirskiego, żołnierza 2 Pułku Ułanów armii Księstwa Warszawskiego, odznaczonego Krzyżem Legii Honorowej V klasy; żołnierzy armii niemieckiej, poległych podczas I wojny światowej; 4 żołnierzy polskich poległych podczas kampanii wrześniowej, w tym 2 nieznanych, a także wiele grobów ofiar zbrodni w Sahryniu^[2].

W 2009 r. odsłonięto na cmentarzu pomnik ofiar zbrodni^[2]

Galeria

• 

  Grób Gaspara Bromirskiego
• 

  Grób Platona Laurysiewicza
• 

  Prawosławny nagrobek z 1904
• 

  Pomnik ofiar zbrodni 10 marca 1944 r.

Przypisy

Bibliografia

• D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994.