Cmentarz wojenny nr 116 – Staszkówka-Dawidówka

Cmentarz wojenny nr 116 – Staszkówka-Dawidówka

nr rej. A-778 z 8.06.1995[1]
Widok ogólny
Państwo	Polska
Miejscowość	Staszkówka
Typ cmentarza	wojenny
Stan cmentarza	nieczynny
Liczba pochówków	212
Liczba grobów	4 + 88
Architekt	Anton Müller
Położenie na mapie gminy Moszczenica Cmentarz wojenny nr 116 – Staszkówka-Dawidówka
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Cmentarz wojenny nr 116 – Staszkówka-Dawidówka
Położenie na mapie województwa małopolskiego Cmentarz wojenny nr 116 – Staszkówka-Dawidówka
Położenie na mapie powiatu gorlickiego Cmentarz wojenny nr 116 – Staszkówka-Dawidówka
49°45′34″N 21°00′17″E/49,759444 21,004722

Cmentarz wojenny nr 116 – Staszkówka-Dawidówka – austriacki cmentarz z I wojny światowej znajdujący się we wsi Staszkówka w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Moszczenica. Jest jednym z 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. W IV okręgu Łużna cmentarzy tych jest 27^[2].

Pomnik centralny

Nagrobki oficerów

Stela

Lokalizacja cmentarza

Położenie

Cmentarz znajduje się po lewej stronie drogi z Ciężkowic do Staszkówki, w odległości 100 m od niej, na skraju zalesionego jaru potoku. Do cmentarza prowadzi droga szutrowa^[3].

Opis cmentarza

Projektantem był Anton Müller. Cmentarz wykonano na planie prostokąta na stoku lekko opadającym do jaru. Ogrodzenie cmentarza w postaci murowanych z kamienia słupków i również wykonanej z kamieni podmurówki oraz zawieszonych między słupkami metalowych segmentów w postaci balustradek. Wejście na cmentarz przez metalową, dwuskrzydłową bramkę. Cmentarz posiada centralny pomnik w postaci dużej, murowanej z kamienia tablicy z ławami i bocznymi słupkami. Umieszczona jest w boku cmentarza przylegającym do jaru. Oprócz niej na przeciwległym boku cmentarza jest drugi, mniejszy pomnik w postaci kamiennej kuli osadzonej na prostopadlościennym cokole. Przed kulą znajdują się nagrobki 4 oficerów – wszyscy w randze porucznika. Nagrobki żołnierzy w rzędach. Posiadają betonowe stele z żeliwnymi tablicami imiennymi^[2][4].

Polegli

Na cmentarzu w 4 grobach zbiorowych i 88 pojedynczych pochowano 212 żołnierzy armii niemieckiej z pruskiego Regimentu 3 Grenadierów im. Królowej Elżbiety i Pruskiego Batalionu Pionierów Gwardii na Ł61, w tym ostatnim jest wiele polskich nazwisk. Wszyscy polegli 2 maja 1915 r. podczas wielkiej ofensywy sprzymierzonych armii austro-węgierskiej i niemieckiej, zwanej bitwą pod Gorlicami. W czasie tej ofensywy przełamali oni obronę Rosjan i odpędzili ich daleko na wschód^[5].

Wśród pochowanych jest 152 szeregowych żołnierzy, 22 podoficerów i 4 oficerów. Dywizją zdobywającą wzgórza na linii Ciężkowice – Bogoniowice – Rzepiennik Strzyżewski dowodził gen. Karol Fryderyk von Plettenberg. Jednym z 4 oficerów, którzy zginęli i pochowani zostali na tym cmentarzu był 16- letni ochotnik, wnuk jego przyjaciela – generała Hermana von Francois. Opiekuńcze skrzydła generała nie pomogły^[5].

Losy cmentarza

Cmentarz wykonano na miejscu pierwszego pochówku. Nagrobki oficerów ufundowały ich rodziny. W 2015 r. cmentarz jest w bardzo dobrym stanie, gdyż poddany został kapitalnemu remontowi^[4]. Przy wejściu na cmentarz ustawiono tablicę informacyjną z napisami w 4 językach; polskim, niemieckim, rosyjskim i angielskim

Przypisy