Code switching

Code switching – zjawisko socjolingwistyczne polegające na naprzemiennym używaniu różnych kodów językowych[1][2][3].

Pojęcie odnosi się do sposobu operowania językiem ojczystym. Przyswojenie mowy ojczystej następuje w dzieciństwie, w środowisku rodzinnym, i zwykle dotyczy formy potocznej języka ogólnego, czasem gwary. Za pośrednictwem szkolnictwa promowane i nauczane są normy języka standardowego, a różne odmiany językowe pełnią w tych środowiskach (między innymi) funkcję integrującą. Dziecko w szkole posługuje się skodyfikowaną odmianą wysoką, mając świadomość, że jest ona odpowiednia dla tego środowiska, a w domu przechodzi na rejestr potoczny lub gwarę.

Terminem „code switching” określa się też zjawisko wprowadzania wtrąceń z innych języków w obrębie pojedynczej rozmowy, występujące u osób wielojęzycznych[4]. Zjawisko to polega na przełączaniu się między różnymi systemami językowymi znanymi osobie mówiącej. Nie jest zatem tożsame z posługiwaniem się zapożyczeniami językowymi, które zachodzi na gruncie jednego języka i dotyczy przeważnie pojedynczych słów (nie zaś np. pełnych zdań). Osoba wprowadzająca pożyczki niekoniecznie zna język źródłowy, z którego elementy te pochodzą[5].

Zobacz też

Przypisy

  1. Gene Demby, How Code-Switching Explains The World, NPR, 8 kwietnia 2013 [dostęp 2019-09-01] (ang.).
  2. František Čermák, Jazyk a jazykověda: přehled a slovníky, wyd. 4, Praha: Karolinum Press, 2011, s. 45, ISBN 978-80-246-2360-3, OCLC 878145746 (cz.).
  3. „Sborník prací Filozofické fakulty Ostravské univerzity”, 155, Fakulta, 1996, s. 30–31 (cz.).
  4. Milan Hrdlička, Překladatelské miniatury, Praha: Karolinum Press, 2014, s. 54, ISBN 978-80-246-2501-0, OCLC 900886386 (cz.).
  5. Miriam van Staden: Where does Malay end and Tidore begin?. W: Jelle Miedema, Cecilia Odé, Rien A. C. Dam (red.): Perspectives on the Bird’s Head of Irian Jaya, Indonesia; Proceedings of the Conference, Leiden, 13–17 October 1997. Amsterdam: Rodopi, 1998, s. 691–716. ISBN 978-90-420-0644-7. OCLC 41025250. (ang.).