Codex Gissensis
Codex Gissensis, znany także jako Fragmentum Gissensis – bilingwiczny gocko-łaciński rękopis Biblii. Zachowały się jedynie dwa fragmenty podwójnej karty kodeksu. Tekst łaciński zawiera fragmenty Łk 23,2-6; 24,5-9, tekst gocki zawiera fragmenty Łk 23,11-16; 24,13-17. Tekst pisany jest kolometrycznie. Pod względem tekstualnym fragment wykazuje pokrewieństwo do kodeksu Brixianus. Fragment został odkryty w 1907 roku w Egipcie[1].
W roku 1945, podczas II wojny światowej, fragment został uszkodzony przez wodę, po przerwaniu wału nad rzeką Lahn[2]. Przechowywany jest w bibliotece Uniwersytetu w Gießen (Nr. 651/20)[3].
Tekst fragmentu został opublikowany w 1910 roku. Tekst łaciński opracował Paul Glaue, tekst gocki – Karl Helm. Glaue datował fragment na wiek V[4]. Natomiast Lowe datował go na VI wiek (w oparciu o łacińską paleografię)[2].
Po Fragmencie gisseńskim następny gocki tekst został odkryty dopiero w roku 1970, była to Karta ze Spiry należąca do Argenteus[5].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Das Gießener Bruchstück, w: W. Streitberg, Die Gotische Bibel, 7. wyd. 2000, s. 493-498.
- ↑ a b Bruce M. Metzger, Early Versions of the New Testametn, Oxford 1977, s. 381.
- ↑ Manuscripts of the Gothic BIble and Minor Fragments. [w:] Project Wulfila [on-line]. University of Antwerp, 2004.
- ↑ Christian T. Petersen, Codex Gissensis / Gießener Handschrift (2002)
- ↑ Piergiuseppe Scardigli, Neuentdeckte gotische Sprachreste, w: W. Streitberg, Die Gotische Bibel, 7. wyd. 2000, s. 500.
Bibliografia
- Magnús Snædal, The Gothic Text of Codex Gissensis, [w:] Christian T. Petersen (ed.): Gotica minora II. Scripta nova & vetera. Syllabus, [Frankfurt] 2003.
Media użyte na tej stronie
Codex Gissensis, Gothic-Latin manuscript of the New Testament