Coenrad Zuidema

Coenrad Zuidema
Ilustracja
Coenrad Zuidema, Amsterdam 1965
Państwo

 Holandia

Data urodzenia

29 sierpnia 1942

Tytuł szachowy

IM (1964)

Ranking FIDE

2450

Miejsce w kraju

niesklasyfikowany na liście aktywnych

Coenrad (Coen) Zuidema (ur. 29 sierpnia 1942) – holenderski szachista, mistrz międzynarodowy od 1964 roku.

Kariera szachowa

Pierwszy międzynarodowy sukces odniósł w 1961 r., zajmując w Hadze IV m. (za Bruno Parmą, Florinem Gheorghiu i Aleksandrem Kuindżim) w mistrzostwach świata juniorów do 20 lat[1]. W 1963 r. zwyciężył w Beverwijk (turniej Hoogovens–B) oraz zajął II m. w Amsterdamie (turniej IBM–B, za Heinzem Lehmannem), awansując do ścisłej czołówki holenderskich szachistów. W 1964, 1966, 1970 i 1972 r. czterokrotnie reprezentował narodowe barwy na szachowych olimpiadach[2], natomiast w 1965 r. uczestniczył w rozegranym w Hamburgu finale drużynowych mistrzostw Europy[3]. Był również sześciokrotnym (w latach 1964–1974) reprezentantem kraju na drużynowym turnieju o Puchar Clare Benedict, czterokrotnie zdobywając wspólnie z drużyną medale (złoty, dwa srebrne i brązowy)[4], jak również dwukrotnie (1960, 1966) na drużynowych mistrzostwach świata studentów[5].

Wielokrotnie startował w finałach indywidualnych mistrzostw Holandii, zdobywając cztery medale: złoty (1972) i trzy srebrne (1965, 1970, 1973). W 1971 r. podzielił IV-V m. (za Janem Timmanem, Robertem Hartochem i Andrasem Adorjanem, wspólnie z Bjørnem Brinckiem-Claussenem) w turnieju Hoogovens–B w Wijk aan Zee. Pod koniec lat 70. zakończył szachową karierę.

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 stycznia 1977 r., z wynikiem 2450 punktów zajmował wówczas 5. miejsce wśród holenderskich szachistów[6].

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Coen Zuidema 1965.jpg
Autor: Evers, Joost / Anefo, Licencja: CC0
Coen Zuidema, Amsterdam 1965.