Collegium Paderevianum Uniwersytetu Jagiellońskiego
Collegium Paderevianum (tzw. Duże Paderevianum) – budynek należący do Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, a znajdujący się przy al. Mickiewicza 9 w Krakowie.
Powstanie
Budynek powstał według projektu Zbigniewa Olszakowskiego przy współpracy z Józefem Gołąbem, projektantem wnętrz był Zbigniew Szpyrkowski[1][2][3][4]. Został ukończony w 1964 r. dzięki darowiźnie zapisanej w ostatniej woli Ignacego Paderewskiego. W pierwotnym założeniu miał on być jedynie budynkiem administracyjnym wydziału, mieszczącym m.in. sekretariaty poszczególnych instytutów i katedr wchodzących w jego skład oraz gabinety pracowników naukowych i dydaktycznych. Jednak przez cały czas pełnił on również funkcje budynku dydaktycznego – część pomieszczeń przystosowana została do prowadzenia zajęć, również biblioteki poszczególnych instytutów i katedr znalazły tutaj swoje miejsce. Mieściły się tu instytuty Wydziału Filologicznego. Gdy 22 listopada 2011 roku zapaliła się skrzynka elektryczna przeprowadzono ekspertyzę na podstawie której podjęto decyzję o przeprowadzeniu remontu budynku. Projekt przygotowała Pracownia Projektowa AKN z Krakowa. Projekt przebudowy i modernizacji przygotowali Daniel Babiński, Adam Derlatka oraz Marta Trojanowska-Sieńko[5]. Zdecydowano o rozebraniu 4 z 10 kondygnacji. Remont ukończono w 2020 roku. W piwnicach znalazły się magazyny biblioteki, a na parterze biblioteka z czytelnia i sale dydaktyczne Instytutu Orientalistyki, który zajmuje także pozostałe piętra budynku[6]. 9 października 2020 uroczystego otwarcia budynku dokonał rektor UJ Jacek Popiel[5].
W 2015 r. oddano do użytku nowe budynki tego kompleksu, tzw. Paderevianum II, w których zajęcia rozpoczęły się w roku akademickim 2015/2016, a uroczyste otwarcie odbyło się 22 października 2015 roku[7][8].
W bezpośrednim sąsiedztwie Collegium Paderevianum mieści się Auditorium Maximum UJ (oddane do użytku w 2005 r.), a także oddany do użytku w 2016 r. budynek Wydziału Prawa i Administracji UJ[9]. Budynki te wraz z nową częścią Paderevianum stanowią harmonijne założenie architektoniczne.
Przypisy
- ↑ Małgorzata Włodarczyk: Architektura lat 60. w Krakowie. Kraków: Włodarczyk+Włodarczyk Architekci, 2014, s. 93, 223, 225, 226. DOI: 10.14584/978-83-64491-01-6. ISBN 978-83-64491-01-6.
- ↑ Strona www Izby Architektów RP. [dostęp 2015-11-07]. (pol.).
- ↑ Zespół Państwowych Szkół Plastycznych – SzlakModernizmu.PL. szlakmodernizmu.pl. [dostęp 2015-11-07].
- ↑ Elżbieta Woźniak: Blog Elżbiety Woźniak: Collegium Paderevianum do rozbiórki.... [dostęp 2015-11-07].
- ↑ a b Mateusz M. Kłagisz , Marta Trojanowska-Sieńko , Instytut Orientalistyki w odnowionym Collegium Paderevianum, „Alma Mater” (219), 2020, s. 23–25 .
- ↑ RPM, Collegium Paderevianum po przebudowie i modernizacji, „Alma Mater” (218), 2020, s. 58–59 .
- ↑ Wiadomości – UJ. www.uj.edu.pl. [dostęp 2015-11-07].
- ↑ Otwarcie Collegium Paderevianum II. www.uj.edu.pl. [dostęp 2015-11-07].
- ↑ Piotr Subik: Studenci prawa UJ mają nowe miejsce. Dziennik Polski, 2016-08-24. [dostęp 2017-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-17)].
Linki zewnętrzne
- Iwona Piechnik. W hołdzie Paderewskiemu. „Alma Mater. Miesięcznik Uniwersytetu Jagiellońskiego”. 204–205, s. 82–85, grudzień 2018 – styczeń 2019. Uniwersytet Jagielloński. ISSN 1427-1176. (pol.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Pawel Swiegoda (Paberu), Licencja: CC BY-SA 2.5
Collegium Paderevianum, Kraków
Autor: P. Zarychta, Licencja: CC BY-SA 4.0
Budynek Paderevianum II, widok ze skrzyżowania al. Mickiewicza i ul. Krupniczej