Color Graphics Adapter

Wszystkie 16 kolorów możliwe
do wyświetlenia w trybie znakowym
0 – czarny
#000000
8 – (ciemny) szary
#555555
1 – niebieski
#0000AA
9 – jasny niebieski
#5555FF
2 – zielony
#00AA00
10 – jasny zielony
#55FF55
3 – niebiesko-zielony
#00AAAA
11 – jasny niebiesko-zielony
#55FFFF
4 – czerwony
#AA0000
12 – jasny czerwony
#FF5555
5 – fioletowy
#AA00AA
13 – różowy
#FF55FF
6 – brąz (pomarańcz)
#AA5500
14 – żółty
#FFFF55
7 – biały (jasny szary)
#AAAAAA
15 – jasny biały
#FFFFFF
4-kolorowa paleta trybu graficznego #1
podstawowy5 – fioletowy
3 – niebiesko-zielony7 – biały (jasny szary)
4 kolorowa paleta trybu graficznego #2
podstawowy4 – czerwony
2 – zielony6 – brąz (pomarańcz)

CGA (ang. Color Graphics Adapter) – jeden ze standardów kart graficznych IBM-PC wprowadzony ok. 1981 roku.

Karta CGA posiada 16 kB pamięci i umożliwia wyświetlanie obrazu na monitorach czarno-białych lub kolorowych oraz na odbiornikach telewizyjnych. Może pracować w dwóch trybach:

  • Znakowym – rozdzielczość wynosi albo 40×25 znaków dla odbiorników TV, albo 80×25 dla monitorów. Kolor każdego znaku oraz kolor tła są ustawiane indywidualnie: kolor znaku jest wybierany z palety 16 predefiniowanych barw, natomiast tło z palety 8 kolorów uzupełnionej o atrybut migania dający 16 kombinacji tła.
  • Graficznym:
    • 320×200, dostępne 4 kolory, możliwość wyświetlania na odbiorniku TV;
    • 640×200, czarno-biały, możliwość wyświetlania tylko na monitorze.

W trybach znakowych wyświetlane znaki mają rozmiar 8×8 punktów, a ich kształt jest pobierany z pamięci ROM. W trybach graficznych rozmiar znaku także wynosi 8×8 punktów, ale istnieje możliwość zmiany wyglądu poszczególnych znaków.

Karty CGA zostały zastąpione kartami EGA.