Columbo
Porucznik Columbo | |
Gatunek | |
---|---|
Kraj produkcji | |
Główne role | |
Liczba odcinków | 69 |
Liczba serii | 13[a] |
Produkcja | |
Produkcja | Richard Levinson William Link |
Reżyseria | Richard Irving |
Pierwsza emisja | |
Stacja telewizyjna | NBC, ABC, 13th Street Universal, AXN Crime, TVN 7, RTL 7, TV Puls, TVS, ZDF neo Metro, TV 6 |
Lata emisji | |
Format obrazu | |
Format dźwięku | 2.0 i 5.1 |
Columbo – amerykański kryminalny serial telewizyjny, emitowany w USA w latach 1968–1978 (45 odcinków) i 1989–2003 (24 odcinki). Rolę główną grał Peter Falk.
W Polsce serial wyświetlany był po raz pierwszy przez TVP w latach 70. (pod tytułem Colombo), a następnie powtarzany przez wiele stacji.
Fabuła
Tytułowym bohaterem serialu jest porucznik Columbo, który pracuje w wydziale zabójstw policji w Los Angeles. Zbrodniarzami są głównie osoby dobrze sytuowane o wysokim statusie społecznym (lekarze, prawnicy, politycy, prezenterzy telewizyjni, sportowcy, ludzie filmu, przedsiębiorcy). Motywami zbrodni są między innymi: zabicie szantażysty[b], zabicie osoby, która zamierza ujawnić kompromitujące informacje[c], względy finansowe[d], chęć niedopuszczenia do sprzedaży firmy[e], zabicie niewiernego partnera/partnerki[f], wrobienie w morderstwo inną osobę[g] i inne.
Serial spopularyzował specyficzny układ fabuły, tzw. „odwróconą tajemnicę”. Najczęściej na początku każdego odcinka widzowie dowiadują się, kto jest mordercą, poznają motyw, przygotowania oraz wykonanie zbrodni. Następnie większość każdego odcinka zajmuje dochodzenie prowadzone przez porucznika Columbo, który odnajduje zabójcę i wiąże go ze zbrodnią. Z początku zbrodniarze traktują Columbo z lekceważeniem z powodu jego sposobu bycia i niedbałego ubrania. Dla widza zagadką jest sposób wykrycia sprawcy i udowodnienia mu winy[2].
W standardowym układzie odcinka widz w pierwszych scenach poznaje przyszłego mordercę oraz jego ofiarę, zostaje przedstawiony motyw, a następnie przygotowania do zbrodni i jej wykonanie. Po dokonaniu morderstwa, na miejscu przestępstwa zjawia się porucznik Columbo. Porucznik rozpoczyna śledztwo, koncentrując się od początku na osobie[h], która popełniła zbrodnię[i]. Od tego standardu było jednak wiele odstępstw. W części odcinków morderca nie czyni przygotowań do popełnienia morderstwa i popełnia je pod wpływem impulsu[j]. W odcinku Columbo Goes To College Columbo towarzyszy mordercom przed i w trakcie dokonywania zbrodni oraz sam znajduje ciało. W odcinku No Time To Die Columbo nie tropi mordercy, tylko stara się wraz z innymi policjantami odnaleźć porwaną z wesela pannę młodą, na którym gościł także główny bohater (jest to jedyne w całej serii odstępstwo polegające na tym, iż nie jest popełnione morderstwo i Columbo nie spotyka się z mordercą). W epizodzie Last Salute to the Commodore nie jest ukazana scena morderstwa i nie jest zachowana formuła odwróconej tajemnicy, a wytypowany przez Columbo morderca okazuje się być ofiarą. W odcinku Undercover Columbo nie rozwiązuje stricte sprawy morderstwa, ale szuka fragmentów układanki, pracując incognito. W części z odcinków miało miejsce więcej niż jedno zabójstwo[k]. W części odcinków[l] przestępstwo bądź przestępstwa były dokonywane przez dwie osoby.
Porucznik Columbo
Porucznik Columbo na przestrzeni wszystkich epizodów opowiadał o sobie, na ogół w rozmowach z podejrzanymi. Niemniej jednak w epizodzie Dead Weight Columbo przyznał, iż niektóre detale o sobie zmyśla, po to, aby uzyskać przewagę nad podejrzanymi. Często też wspomina o swojej żonie, która jednak osobiście nie pojawia się w żadnym z odcinków.
Najbardziej charakterystyczną cechą Columbo jest jego ubiór (podniszczony stary prochowiec, niechlujny krawat oraz sfatygowana koszula). Prochowiec posiada wiele kieszeni, do których Columbo chowa dowody oraz swój nieodłączny notes. Ze względu na ubiór Columbo bywał mylony z bezdomnymi lub akwizytorami. Porucznikowi towarzyszy również cygaro, które bardzo często pali lub przynajmniej trzyma w ustach. Porusza się samochodem Peugeot 403 w wersji cabrio.
W rozmowach z podejrzanymi Columbo przedstawia siebie jako nieudolnego policjanta, którego zadaniem jest jedynie napisanie raportu dla zwierzchnika. W ten sposób usypia czujność podejrzanych. Columbo stara się uzyskiwać informacje mimochodem, zadając niezobowiązujące pytania, na które podejrzani chętnie odpowiadają. Porucznik zawsze bardzo interesuje się tym, czym zawodowo zajmują się podejrzani[m].
Porucznik Columbo służył w armii podczas wojny koreańskiej, a po niej dołączył do nowojorskiej policji i został przydzielony do 12 posterunku. W 1958 roku za namową kuzyna Freda przeniósł się do Los Angeles.
Kwestia liczby serii
W zależności od źródła podaje się, iż serial posiada 13 lub 10 serii. Według serwisu IMDb liczba serii wynosi 13, podczas gdy wydania DVD zawierają 10 serii. Przy podziale na 10 serii, ostatnia rozpoczyna się odcinkiem Columbo Goes to College wydanym w grudniu 1990 roku i liczy 14 odcinków (nagranych w latach 1990–2003).
Obsada
Odtwórcą głównej roli był Peter Falk.
Wielokrotne występy
Poniższa lista zawiera osoby, które wystąpiły w przynajmniej 4 odcinkach (grając różne postacie)[3]:
- Mike Lally (23 odcinki)
- John Finnegan (12 odcinków)
- Bruce Kirby (9 odcinków)
- Shera Danese (6 odcinków)
- Vito Scotti (6 odcinków)
- Ed McCready (6 odcinkow)
- Fred Draper (6 odcinków)
- Dianne Travis (6 odcinków)
- Patrick McGoohan (4 odcinki)
- Robert Culp (4 odcinki)
- Val Avery (4 odcinki)
- Steven Gilborn (4 odcinki)
- Jerome Guardino (4 odcinki)
- Gerry Okuneff (4 odcinki)
Odtwórcy ról czarnych charakterów
Poza jednym wyjątkiem każda wymieniona osoba na liście grała rolę mordercy lub osobę, która pomagała w zabójstwie (np. poprzez świadome zapewnienie sprawcy fałszywego alibi).
Pilot
Seria 1 (1971–1972)
Seria 2 (1972–1973)
Seria 3 (1973–1974)
Seria 4 (1974–1975)
Seria 5 (1975–1976)
Seria 6 (1976–1977)
Seria 7 (1977–1978)
| Seria 8 (1989)
Seria 9 (1989–1990)
Seria 10 (1990–1991)
Seria 11 (1991–1992)
Seria 12 (1993–1994)
Seria 13 (1995–2003)
|
Lista odcinków[6]
Odcinki pilotażowe
Nr | # | Tytuł oryginalny | Tytuł polski | Reżyseria | Scenariusz | Premiera USA | Czas Trwania |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 1 | Prescription: Murder | Przepis na morderstwo | Richard Irving | Richard Levinson & William Link | 20 lutego 1968 | 98 minut |
Dr Ray Fleming (Gene Barry) (psychiatra) zamierza zamordować swoją żonę (Nina Foch), współpracując ze swoją kochanką Joan Hudson (Katherine Justice). Joan zapewnia Flemingowi alibi, udając jego żonę i pokazując się z nim na lotnisku i w samolocie lecącym za granicę. Kochanka w ostatniej chwili przed wylotem odgrywa scenę kłótni, po której wysiada z samolotu a sam Fleming wylatuje za granicę (mając świadków, iż rozstał się z żoną, kiedy ta żyła). Po powrocie, mężczyzna zastaje w swoim apartamencie porucznika Columbo, który oświadcza iż pani Fleming została zaatakowana i w ciężkim stanie przebywa w szpitalu. | |||||||
2 | 2 | Ransom For A Dead Man | Okup za nieżywego człowieka | Richard Irving | Richard Levinson & William Link | 1 marca 1971 | 92 minut |
Leslie Williams (Lee Grant), genialna i bezwzględna prawniczka morduje swojego męża Paula (Harlan Warde), a następnie pozoruje porwanie dla okupu. Kobieta podrzuca sobie anonimowe żądania porywaczy oraz pozoruje telefon od uprowadzonego męża. Następnie, w porozumieniu z policją udaje się samolotem na miejsce zrzutu okupu. |
Seria pierwsza
Nr | # | Tytuł oryginalny | Tytuł polski | Reżyseria | Scenariusz | Premiera USA | Czas Trwania |
---|---|---|---|---|---|---|---|
3 | 1 | Murder by the Book | Morderstwo z książki | Steven Spielberg | Steven Bochco | 15 września 1971 | 73 minuty |
Ken Franklin (Jack Cassidy) to członek dwuosobowego zespołu piszącego kryminały. Jego partner, Jim Ferris (Martin Milner) zamierza zakończyć współpracę i kontynuować pisanie kryminałów na własny rachunek. Decyzja ta ma dla Kena negatywne konsekwencje, ponieważ w rzeczywistości to Jim pisał powieści kryminalne a on sam zajmował się jedynie ich promowaniem. Nie chcąc dopuścić do tego, by czytelnicy poznali prawdę o tym, iż jedynym autorem książek był Ferris, Franklin postanawia go zamordować. W tym celu wywozi go do swojej daczy z dala od Los Angeles, pozorując jednocześnie włamanie do biura w LA. Na miejscu prosi Ferrisa by ten zadzwonił do żony i skłamał, iż będzie do późna pisał książkę w swoim biurze. Następnie morduje wspólnika (który nie zdążył zakończyć połączenia telefonicznego), zapewniając sobie alibi, polegające na tym, iż w chwili popełnienia przestępstwa ofiara miała się znajdować w Los Angeles. Plan zawodzi, kiedy okazuje się, iż Ferris był widziany nieopodal daczy na krótko przed zabójstwem przez lokalną sklepikarkę – Lilly La Sankę (Barbara Colby). Franklin zmuszony zostaje do usunięcia niewygodnego świadka. | |||||||
4 | 2 | Death Lends a Hand | Pomocna śmierć | Bernard L. Kowalski | Richard Levinson & William Link | 6 października 1971 | 73 minuty |
Carl Brimmer (Robert Culp) to arogancki, pewny siebie kierownik prywatnej agencji detektywistycznej. Brimmer otrzymuje zlecenie od bogatego magnata wydawniczego Arthura Kennicuta (Ray Milland). Zlecenie polega na udowodnieniu żonie Kennicuta, Lenore (Pat Crowley), iż ta zdradza swojego męża. Brimmer uzyskuje dowody zdrady, ale zamiast przekazać je Kennicutowi, zaczyna szantażować Lenore. Kobieta w reakcji na szantaż oświadcza, iż opowie o sprawie mężowi co zniszczy reputację firmy Brimmera. Mężczyzna w porywie szału, przypadkowo zabija kobietę, a następnie porzuca jej ciało na złomowisku. Jako szef agencji detektywistycznej i zaufany człowiek Kennicuta, pracuje (wraz z Columbo) nad sprawą śmierci Lenore. Manipulując śledztwem, stara się odsunąć od siebie podejrzenia. | |||||||
5 | 3 | Dead Weight | Ciężar dumy | Jack Smight | John T. Dugan | 27 października 1971 | 73 minuty |
Generał Martin Hollister (Eddie Albert), emerytowany bohater wojenny, dowiaduje się iż badana jest sprawa defraudacji funduszy wojskowych. Zamieszany w aferę generał, morduje swojego wspólnika w obawie przed tym, iż ten będzie zeznawał. Morderstwo ma miejsce w domu generała i jest częściowo widziane przez pływającą w okolicy Helen Stewart (Suzanne Pleshette), która wraz ze swoją matką płynie małą łódką. Hollister dowiaduje się o Helen i próbuje ją uwieść, po to by kobieta nie zeznawała przeciwko niemu. | |||||||
6 | 4 | Suitable for Framing | Wrobiona w morderstwo | Hy Averback | Jackson Gillis | 17 listopada 1971 | 73 minuty |
Krytyk sztuki, Dale Kingston (Ross Martin) morduje swojego wujka, wrabiając w przestępstwo swoją ciotkę (Kim Hunter). Kingston zapewnia sobie alibi, tworząc pozory iż podczas zbrodni był na wernisażu. Następnie mężczyzna podrzuca dowody zbrodni ciotce, po to by skazana za zabójstwo, nie mogła odziedziczyć kolekcji sztuki. | |||||||
7 | 5 | Lady In Waiting | Wyczekująca kobieta | Norman Lloyd | Barney Slater | 15 grudnia 1971 | 73 minuty |
Beth Chadwick (Susan Clark) morduje swojego brata Bryce’a (Richard Anderson). Motywem zbrodni jest wtrącanie się brata w związek Beth. Bryce nie chce by jego siostra związała się z jego podwładnym, Peterem Hamiltonem (Leslie Nielsen). Zdaniem Bryce’a, zamiary Hamiltona nie są uczciwe i zależy mu tylko na poprawieniu swojej pozycji, poprzez związek z Beth. Bryce grozi, iż zwolni Hamiltona, jeżeli ten nie zerwie z Beth. Kobieta, nie mogą wytrzymać wtrącania się brata, morduje go, tym samym przejmując rodzinny biznes i mogąc bez przeszkód związać się z Peterem. | |||||||
8 | 6 | Short Fuse | Cygara dla szefa | Edward M. Abrams | Lester Pine, Tina Pine i Jackson Gillis | 19 stycznia 1972 | 73 minuty |
Roger Stanford (Roddy McDowall) to chemik, którego wujek David (James Gregory) prowadzi biznes przejęty wcześniej przejęty od jego rodziców a kontrolowany przez jego ciotkę Doris (Ida Lupino). David zamierza sprzedać przedsięwzięcie konglomeratowi, jednakże nie może tego uczynić z powodu sprzeciwów Doris, firmowej prawniczki Everett Logan oraz Rogera. Znajdując kompromitujące materiały na Rogera, David szantażuje go i zmusza, by ten namówił ciotkę do sprzedaży firmy. Roger nie chcąc utracić rodzinnej firmy, planuje zabójstwo wujka z wykorzystaniem bomby ukrytej w pudełku z cygarami. Podczas podróży David otwiera pudełko, po czym jego auto eksploduje, zabijając jego i kierowcę. | |||||||
9 | 7 | Blueprint For Murder | Projekt morderstwa | Peter Falk | William Kelley | 9 lutego 1972 | 73 minuty |
Elliot Markham (Patrick O’Neal) to architekt posiadający wizję miasta przyszłości. Jego ostatni projekt jest finansowany przez młodą żonę Beau Williamsona (Forrest Tucker), bogatego przemysłowca, który od dłuższego czasu przebywa na zagranicznej podróży służbowej. Po powrocie do kraju, Williamson odkrywa w jaki sposób zostały zainwestowane jego pieniądze, wpada w furię i zamierza zakończyć finansowanie projektu Markhama. Elliot, chcąc zachować fundusze, decyduje się na zabójstwo sponsora. Ukrywa jego ciało (ponieważ w przypadku ujawnienia śmierci przedsiębiorcy jego pieniądze trafiłyby do funduszu powierniczego i nie mogłyby zasilać projektu), pozorując iż Beau wyjechał w kolejną podróż służbową. |
Seria druga
Nr | # | Tytuł oryginalny | Tytuł polski | Reżyseria | Scenariusz | Premiera USA | Czas Trwania |
---|---|---|---|---|---|---|---|
10 | 1 | Étude in Black | Etiuda w czerni | Nicholas Colasanto | Richard Levinson i William Link | 17 września 1972 | 97 minut |
Alex Benedict (John Cassavetes) to żonaty dyrygent pracujący w filharmonii w Los Angeles. Jego kochanka, pianistka Jennifer Welles (Anjanette Comer) zamierza wyjawić prawdę o ich romansie, domagając się od Alexa, by ten wziął rozwód z żoną. Benedict aby do tego nie dopuścić do skandalu, morduje Jennifer, pozorując samobójstwo. Zadaniem Columbo jest udowodnienie, iż Benedict był na miejscu zbrodni, co wymaga podważenia jego alibi. | |||||||
11 | 2 | The Greenhouse Jungle | Morderca ze szklarni | Boris Sagal | Jonathan Latimer | 15 października 1972 | 74 minut |
Jarvis Goodland (Ray Milland) oraz jego bratanek Tony (Bradford Dillman) pozorują porwanie tego drugiego, po to by wyłudzić pieniądze z funduszu powierniczego, potrzebne Tony’emu by zatrzymać przy sobie żonę, prowadzącą wystawne życie. Jarvis gardzący bratankiem, zabija go, zamieniając broń i próbując wrobić żonę Tony’ego. | |||||||
12 | 3 | The Most Crucial Game | Decydująca rozgrywka | Jeremy Kagan | John T. Dugan | 5 listopada 1972 | 74 minut |
Paul Hanlon (Robert Culp) to dyrektor zarządzający drużynową futbollową o nazwie Los Angeles Rockets, pragnący stworzyć sportowe imperium. Na drodze stoi mu jednak młody Eric Wagner (Dean Stockwell), niemający ambicji człowiek, który jest prawnym właścicielem drużyny (po tym jak ją odziedziczył). Hanlon eliminuje Wagnera, w tym celu wymyka się podczas meczu na stadionie, udając sprzedawcę lodów. Jadąc dzwoni do swojej ofiary (wiedząc, że telefon Wagnera jest podsłuchiwany), tworząc sobie alibi, iż podczas telefonowania był na stadionie. Następnie dociera do Erica i zabija go w basenie taflą lodu, pozorując wypadek. Sprawę komplikuje fakt obecności w życiu Erica, Evy Babcock (Valerie Harper), udającej sekretarkę agentki, zatrudnioną przez detektywa będącego na usługach prawnika Wagnera. | |||||||
13 | 4 | Dagger of the Mind | Sztylet wyobraźni | Richard Quine | Richard Levinson & William Link | 26 listopada 1972 | 98 minut |
Sir Roger Haversham (John Williams) orientuje się, że jest wykorzystywany i manipulowany przez parę aktorów: Nicholasa Framera (Richard Basehart) oraz jego żonę Lillian Stanhope (Honor Blackman). Roger konfrontuje się z nimi, przez co zostaje przypadkowo zabity w wyniku powstałej bójki. Aktorzy wywożą jego ciało do willi Havershama, gdzie pozorują wypadek polegający na upadku ze schodów. W tym samym czasie do Londynu przylatuje Columbo na zaproszenie Scotland Yardu, by nauczyć się brytyjskich technik śledczych. Columbo jest gościem starszego stopniem detektywa Williama Durka (Bernard Fox), który zostaje przydzielony do sprawy wypadku Havershama. | |||||||
14 | 5 | Requiem for a Falling Star | Rekwiem dla upadłej gwiazdy | Richard Quine | Jackson Gillis | 21 stycznia 1973 | 74 minut |
Jean Davis (Pippa Scott), asystentka starzejącej się gwiazdy filmowej, Nory Chandler (Anne Baxter), zamierza poślubić dziennikarza zajmującego się plotkami – Jerry’ego Parksa (Mel Ferrer). Chandler, bojąc się, że Jean ujawni swojemu przyszłemu mężowi, jej największą tajemnicę, postanawia ją zamordować. W tym celu kobieta doprowadza do zamiany aut pomiędzy Parksem a Jean (poprzez przebicie opony), a następnie wysadza samochód Jerry’ego (w którym przebywa Jean Davis). W ten sposób morderczyni chce stworzyć wrażenie, że celem był Jerry Parks, który zajmując się grzebaniem w życiorysach gwiazd, narobił sobie masę wrogów. Columbo, badając sprawę, odkrywa, kto był prawdziwym celem mordercy, detektyw demaskuje także tajemnicę Nory Chandler, która przed laty zamordowała swojego męża (pozorując zaginięcie), a jego zwłoki ukrywa pod fontanną swojego apartamentu. | |||||||
15 | 6 | A Stitch in Crime | Zaszyta zbrodnia | Hy Averback | Shirl Hendryx | 11 lutego 1973 | 74 minut |
Kardiochirurdzy Barry Mayfield (Leonard Nimoy) i Edmund Hiedamann to pionierzy stojący na progu wielkiego medycznego przełomu. Mayfield pragnie natychmiastowo opublikować wyniki ich badań, podczas gdy Hiedamann chce przeprowadzić więcej testów. Kiedy stan zdrowia doktora Hiedamanna się pogarsza, Mayfield operuje go i celowo używa rozpuszczalnych nici, które po rozpuszczeniu się w ciele Hiedemanna spowodowały jego zgon. Pielęgniarka Sharon Martin orientuje się w zamiarach lekarza, któremu nigdy nie ufała. Kobieta zabiera podejrzane nici jako dowód. Mayfield obserwuje ją, a następnie morduje na szpitalnym parkingu, pozorując napaść. Później doktor próbuje wrobić w morderstwo byłego chłopaka Sharon (byłego narkomana), którego także morduje. Zadaniem Columbo jest odkrycie, jakie informacje zabrała do grobu pielęgniarka. | |||||||
16 | 7 | The Most Dangerous Match | The Most Dangerous Match | Edward M. Abroms | Richard Levinson & William Link | 4 marca 1973 | 74 minut |
Emmett Clayton (Laurence Harvey) to szachowy arcymistrz, który ma stanąć do pojedynku z czempionem ze wschodniej Europy, Tomlinem Dudkiem (Jack Kruschen). W przeddzień zawodów, Clayton rozgrywa towarzyski mecz z Dudkiem w restauracji, który przegrywa. Przerażony poziomem swojego rywala, Clayton decyduje się zabić rywala, w tym celu wpycha go do młynka na odpady. Dudek jednak przeżywa i w ciężkim stanie trafia do szpitala. Clayton zamierza go dobić, zanim ten odzyska przytomność. | |||||||
17 | 8 | Double Shock | Podwójny szok | Robert Butler | Jackson Gillis, Richard Levinson & William Link; | 25 marca 1973 | 74 minut |
Osobowość telewizyjna Dexter Paris i jego brat bliźniak, konserwatywny bankier Norman (obaj grani przez Martina Landau), nie utrzymują ze sobą kontaktów. Obaj jednak nie godzą się z decyzją ich bogatego wujka, Clifforda Parisa, który pomimo podeszłego wieku zamierza poślubić młodą kobietę, Lisę Chambers. Jeden z braci morduje wujka, poprzez wrzucenie do jego wanny elektrycznego miksera, a następnie przenosi jego ciało do domowej siłowni, pozorując zawał serca podczas ćwiczeń na rowerku stacjonarnym. Po śmierci Clifforda jego adwokat informuje braci, że wujek zmienił testament. Niedoszła wdowa po Cliffordzie także pada ofiarą morderstwa. Jest to jeden z nielicznych odcinków, w którym na początku nie są ujawniane wszystkie okoliczności morderstwa. |
Seria trzecia
- 18. Słodka, lecz śmiertelna (Lovely But Lethal, premiera: 23 września 1973)
- 19. Koneser win (Any Old Port In A Storm, premiera: 7 października 1973)
- 20. Kandydat na mordercę (Candidate For Crime, premiera: 4 listopada 1973)
- 21. Przekaz podświadomy (Double Exposure, premiera: 16 grudnia 1973)
- 22. Pisz albo giń (Publish Or Perish, premiera: 18 stycznia 1974)
- 23. Umysł ponad prawem (Mind Over Mayhem, premiera: 10 lutego 1974)
- 24. Łabędzia pieśń (Swan Song, premiera: 3 marca 1974)
- 25. Wspólnik zbrodni (A Friend In Deed, premiera: 5 maja 1974)
- 19. Koneser win (Any Old Port In A Storm, premiera: 7 października 1973)
Seria czwarta
- 26. Zabójczy trening (An Exercise In Fatality, premiera: 15 września 1974)
- 27. Błędna reakcja (Negative Reaction, premiera: 6 października 1974)
- 28. W świetle poranka (By Dawn’s Early Light, premiera: 26 października 1974)
- 29. Wzburzone wody (Troubled Waters, premiera: 9 lutego 1975)
- 30. Playback (Playback, premiera: 2 marca 1975)
- 31. Śmiertelny stan umysłu (A Deadly State Of Mind, premiera: 27 kwietnia 1975)
- 27. Błędna reakcja (Negative Reaction, premiera: 6 października 1974)
Seria piąta
- 32. Zapomniana dama (Forgotten Lady, premiera: 14 września 1975)
- 33. Sprawa immunitetu (A Case Of Immunity, premiera: 12 października 1975)
- 34. Kryzys tożsamości (Identity Crisis, premiera: 2 listopada 1975)
- 35. Sprawa honoru (A Matter Of Honor, premiera: 1 lutego 1976)
- 36. Iluzjonista (Now You See Him, premiera: 29 lutego 1976)
- 37. Ostatni toast za Komandora (Last Salute To The Commodore, premiera: 2 maja 1976)
- 33. Sprawa immunitetu (A Case Of Immunity, premiera: 12 października 1975)
Seria szósta
- 38. Filmowe morderstwo (Fade In To Murder, premiera: 10 października 1976)
- 39. Staromodne morderstwo (Old Fashioned Murder, premiera: 28 listopada 1976)
- 40. Test na inteligencję (The Bye Bye Sky-High I.Q. Murder Case, premiera: 22 maja 1977)
- 39. Staromodne morderstwo (Old Fashioned Murder, premiera: 28 listopada 1976)
Seria siódma
- 41. Spróbuj mnie złapać (Try And Catch Me, premiera: 21 listopada 1977)
- 42. Morderstwo pod szkłem (Murder Under Glass, premiera: 30 stycznia 1978)
- 43. Morderstwo prawie doskonałe (Make Me A Perfect Murder, premiera: 28 lutego 1978)
- 44. Morderstwo przez telefon (How To Dial A Murder, premiera: 15 kwietnia 1978)
- 45. Konspiratorzy (The Conspirators, premiera: 13 maja 1978)
- 42. Morderstwo pod szkłem (Murder Under Glass, premiera: 30 stycznia 1978)
Seria ósma
- 46. Columbo pod gilotyną (Columbo Goes To The Guillotine, premiera: 6 lutego 1989)
- 47. Morderstwo, mgła i cienie (albo „W cieniu iluzji”, Murder, Smoke, And Shadows, premiera: 27 lutego 1989)
- 48. Kobieta w czerni (Sex And The Married Detective, premiera: 3 kwietnia 1989)
- 49. Wielkie oszustwo (Grand Deceptions, premiera: 1 maja 1989)
- 47. Morderstwo, mgła i cienie (albo „W cieniu iluzji”, Murder, Smoke, And Shadows, premiera: 27 lutego 1989)
Seria dziewiąta
- 50. Morderstwo: autoportret (Murder, A Self Portrait, premiera: 25 listopada 1989)
- 51. Fałszywy alarm (Columbo Cries Wolf, premiera: 20 stycznia 1990)
- 52. Morderstwo w programie dnia (Agenda For Murder, premiera: 10 lutego 1990)
- 53. Spoczywaj w pokoju (Rest In Peace, Mrs Columbo, premiera: 31 marca 1990)
- 54. Zemsta dentysty (Uneasy Lies The Crown, premiera: 28 kwietnia 1990)
- 55. Morderstwo w Malibu (Murder In Malibu, premiera: 14 maja 1990)
- 51. Fałszywy alarm (Columbo Cries Wolf, premiera: 20 stycznia 1990)
Seria dziesiąta
- 56. Columbo na uczelni (Columbo Goes To College, premiera: 9 grudnia 1990)
- 57. Uwaga: Morderstwo może zaszkodzić zdrowiu (Caution: Murder Can Be Hazardous To Your Health, premiera: 20 lutego 1991)
- 58. Columbo i śmierć gwiazdy rocka (Columbo And The Murder Of A Rock Star, premiera: 29 kwietnia 1991)
- 57. Uwaga: Morderstwo może zaszkodzić zdrowiu (Caution: Murder Can Be Hazardous To Your Health, premiera: 20 lutego 1991)
Seria jedenasta
- 59. Śmiertelna wygrana (Death Hits The Jackpot, premiera: 15 grudnia 1991)
- 60. Nie czas na umieranie (No Time To Die, premiera: 15 marca 1992)
- 61. Lepszy wróbel w garści... (A Bird In The Hand..., premiera: 22 listopada 1992)
- 60. Nie czas na umieranie (No Time To Die, premiera: 15 marca 1992)
Seria dwunasta
- 62. To tylko gra (It’s All In The Game, premiera: 31 października 1993)
- 63. Motyl w odcieniach szarości (Butterfly In Shades Of Gray, premiera: 10 stycznia 1994)
- 64. Tajny agent (Undercover, premiera: 2 maja 1994)
- 63. Motyl w odcieniach szarości (Butterfly In Shades Of Gray, premiera: 10 stycznia 1994)
Seria trzynasta
- 65. Dziwna znajomość (Strange Bedfellows, premiera: 8 maja 1995)
- 66. Ślady zbrodni (A Trace of Murder – 25th Anniversary, premiera: 15 maja 1997)
- 67. W proch się obrócisz (Ashes to Ashes, premiera: 8 października 1998)
- 68. Śmiertelna partytura (Murder With Too Many Notes, premiera: 12 marca 2001)
- 69. Nocne życie porucznika (Columbo Likes the Nightlife, premiera: 30 stycznia 2003)
- 66. Ślady zbrodni (A Trace of Murder – 25th Anniversary, premiera: 15 maja 1997)
Uwagi
- ↑ Niektóre źródła dzielą serial na 10 sezonów → Kwestia liczby sezonów.
- ↑ Motyw obecny np. w odcinkach: Now You See Him..., Columbo Likes the Nightlife.
- ↑ Motyw obecny np. w odcinkach: An Exercise in Fatality, Ashes to Ashes.
- ↑ Motyw obecny np. w odcinkach: The Greenhouse Jungle, Death Hits the Jackpot.
- ↑ Motyw obecny np. w odcinkach: Short Fuse, Any Old Port in a Storm.
- ↑ Motyw obecny np. w odcinkach: Sex and the Married Detective, Columbo and the Murder of a Rock Star.
- ↑ Motyw obecny np. w odcinkach: Suitable For Framing, Uneasy Lies the Crown, A Trace of Murder.
- ↑ Od tej zasady były odstępstwa. W odcinku Death Lends a Hand Columbo dopiero po pewnym czasie poznaje sprawcę morderstwa, wcześniej koncentrując się na mężu zamordowanej, który był niewinny.
- ↑ Ten model pojawia się wielokrotnie w każdej serii serialu. Przykładem jest np. odcinek Murder With Too Many Notes, nakręcony jako przedostatni w serii.
- ↑ Np. w Death Lends a Hand, Columbo Likes the Nightlife.
- ↑ Np. w Murder by the Book, Dagger Of The Mind, Double Exposure, A Stitch in Crime, Old Fashioned Murder, A Bird In The Hand..., Strange Bedfellows, Columbo Likes the Nightlife.
- ↑ Patrz sekcja Odtwórcy ról czarnych charakterów.
- ↑ Przykłady: w odcinku Any Old Port in a Storm stara się dowiedzieć jak najwięcej o winach, ponieważ główny podejrzany prowadził winnice. Z kolei w odcinku An Exercise in Fatality Columbo zapisuje się na siłownię, ponieważ główny podejrzany prowadzi sieć siłowni.
Przypisy
- ↑ Patrick McGoohan w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Columbo: przepis na udany serial kryminalny. kinoskop.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-03)].
- ↑ Columbo w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Prescription: Murder w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Odcinek bez zachowania schematu odwróconej tajemnicy. Robert Vaughn gra osobę zamieszaną w tuszowanie zbrodni i na nim koncentruje się uwaga Columbo, jednak nie jest on mordercą.
- ↑ Lista odcinków serialu Columbo w bazie IMDb (ang.)
Linki zewnętrzne
- Columbo w bazie IMDb (ang.)
- www.columbo-site.freeuk.com – Strona fanów serialu (ang.)
- www.columbo-forum.de – Strona fanów serialu (niem.)
Media użyte na tej stronie
(c) photo by Alan Light, CC BY 2.0
Faye Dunaway at the 47th Emmy Awards Governor's Ball
Publicity photo of Peter Falk and Richard Kiley in the television program Columbo.
(c) Photo by Alan Light, CC BY 2.0
Actor Leslie Nielsen 1982 in a first class seat on United Airlines
Publicity photo of Peter Falk as Colombo.
Patrick McGoohan in the trailer for All Night Long (1962)
Autor: Allan warren, Licencja: CC BY-SA 3.0
Portrait of Laurence Harvey in Hollywood