Comac C919

Comac C919
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Chiny

Producent

Comac

Typ

projekt samolotu pasażerskiego

Konstrukcja

dolnopłat z dwoma silnikami turbowentylatorowymi

Historia
Data oblotu

5 maja 2017

Lata produkcji

od 2022 (planowane)

Dane techniczne
Napęd

2× CFM LEAP-1C

Wymiary
Rozpiętość

33,6 m

Długość

38,9 m

Szerokość kadłuba

3,96 m

Wysokość

11,95 m

Osiągi
Prędkość przelotowa

0,785 mach

Pułap

12 100 m

Zasięg

4075 – 5555 km

Dane operacyjne
Liczba miejsc
158 – 174

Comac C919 – dwusilnikowy samolot pasażerski, odrzutowiec wąskokadłubowy[1], zaprojektowany i produkowany przez Comac w Chińskiej Republice Ludowej. Pierwszy raz zaprezentowany został pod koniec 2015 roku[1].

Program ten jest obsługiwany przez wielu chińskich i amerykańskich dostawców komponentów lotniczych, w tym m.in. CFM International jako dostawca silników oraz Parker Hannifin jako dostawca systemu fly-by-wire. Samolot ten ma zastąpić w Chinach samoloty typu Airbus A320 i Boeing 737, które w dużej liczbie są używane przez wiele chińskich linii lotniczych. Jego konstrukcja będzie zbliżona do Airbusa A320.

Historia

Projekt

Samolot został zaprojektowany i produkowany jest w Szanghaju. Początkowo awionika i silniki samolotu będą pochodzić od zagranicznych dostawców, jednak państwo przedstawiło chęć do zaprojektowania własnych silników do modelu C919. Firma CFM International dostarcza silniki do samolotu z serii LEAP-X, które będą również montowane w nowej wersji Airbusa A320neo. Samolot pod względem technicznym będzie podobny do samolotu A320. Umożliwi to konkurowanie modelu C919 z europejską maszyną. Firma planuje rozszerzyć projekt o nowe powiększone oraz pomniejszone warianty samolotu oraz wersje cargo i biznes. Budowę prototypu rozpoczęto 2 września 2009[2]. 2 listopada 2015 roku odbyła się uroczystość roll-out ukończonej maszyny[3]. Pierwszy lot testowy odbył się 5 maja 2017[4]. Program budowy ma liczne opóźnienia i prawdopodobnie pierwsze dostawy seryjnych samolotów rozpoczną się w 2020 roku[5]. Pod koniec 2020 roku amerykańska administracja rządowa ogłosiła nałożenie na Chiny szeregu ograniczeń eksportowych. Była to reakcja amerykańskiego rządu na chińskie programy zbrojeniowe. Efektem sankcji były opóźnienia w dostawie części do produkcji samolotu. Całość opóźnień może wpłynąć na proces certyfikacji maszyny. Obawy budzi zabezpieczenie dostaw jednostek napędowych CFM International LEAP, które nie mają zamienników dostępnych dla chińskiego producenta. W planach było wykorzystanie rodzimej jednostki ACAE CJ-1000A, której certyfikacje wstępnie zakładano na 2021 rok. Opóźnienia dotknęły również program budowy silnika rodzimej konstrukcji. Ich wielkość oceniana jest na osiem do dziewięciu lat[6].

Zamówienia

Na pokazach lotniczych Zhuhai Airshow sześć linii lotniczych złożyło 55 zamówień na model C919 oraz 45 opcji, m.in. Air China, China Eastern Airlines, Hainan Airlines, China Southern Airlines, GECAS[7]. 14 lutego 2012, na Singapore Airshow, firma leasingowa BOC Aviation zamówiła 20 samolotów C919[8]. W 19 września 2012 firma leasingowa CCB Financial Leasing Corporation zamówiła 50 samolotów[9]. Na dzień 13 listopada 2012 łączna liczba zamówień na Comac C919 wynosi 380[10]. Do końca 2015 roku, portfel zamówień, opcji i listów intencyjnych liczy 517 samolotów[5].

Certyfikacja

W 2020 ogłoszono, że zakończono projektowanie samolotu, a w 2021 mają rozpocząć się starania o uzyskanie certyfikacji - czyli dopuszczenie do komercjalnego użytku samolotu.[11]

W dniu 29 września 2022 Chińska Administracja Lotnictwa Cywilnego (CAAC) wydała certyfikację zdatności do lotu[12], obowiązującą jednak tylko w Chinach.

Podobne samoloty

Przypisy

  1. ↑ a b Chiny pokazały swój pierwszy duży samolot pasażerski. Boeing i Airbus zagrożone?, www.forbes.pl [dostęp 2016-01-23].
  2. ↑ Comac Begins Building C919 Structure | AVIATION WEEK
  3. ↑ Roll-out C919, „Lotnictwo”, nr 12 (2015), s. 11, ISSN 2450-1298
  4. ↑ China's first big passenger plane takes off for maiden flight, „BBC News”, 5 maja 2017 [dostęp 2017-07-27] (ang.).
  5. ↑ a b Roll-out C919, „Lotnictwo”, nr 12 (2015), s. 11, ISSN 1732-5323
  6. ↑ Michał Gajzler, Chińskie opóźnienia, „Lotnictwo”, nr 11 (2021), s. 18, ISSN 1732-5323
  7. ↑ Comac C919 lands orders from six customers for 100 jets – Boeing and Aerospace News, blog.seattlepi.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).
  8. ↑ Singapur: BOC zamawia C919 – Pasazer.com, www.pasazer.com [dostęp 2017-11-22].
  9. ↑ CCB Financial zamawia 50 maszyn C919 – Pasazer.com, www.pasazer.com [dostęp 2017-11-22].
  10. ↑ China sells 50 jets, dabbles in Eastern Air revival – The Globe and Mail, www.theglobeandmail.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).
  11. ↑ C919 trafi do certyfikacji - Chiny stworzyły rywala dla Airbusa i Boeinga? - Nowe technologie w INTERIA.PL, interia.pl [dostęp 2020-12-03] (pol.).
  12. ↑ Pasazer.com: COMAC C919 z certyfikacją, Pasazer.com [dostęp 2022-10-02] (pol.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

COMAC B-001A May 2017.jpg
Autor: Weimeng at www.airliners.net, Licencja: CC BY-SA 4.0
Photo of en:COMAC B-001A taken at Shanghai - Pudong International Airport