Communio
| Częstotliwość | kwartalnik[1] |
|---|---|
| Państwo | |
| Adres | Poznań |
| Wydawca | Pallottinum, współwydawca – Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu |
| Tematyka | teologia |
| Pierwszy numer | 1972 (polska wersja: 1981) |
| Redaktor naczelny | |
| Format | A5 |
| ISSN | |
| OCLC | |
| Strona internetowa | |
Communio. Międzynarodowy Przegląd Teologiczny – międzynarodowe czasopismo katolickie założone w 1972. Jego inicjatorem był Hans Urs von Balthasar i Henri de Lubac (przy współpracy m.in. Josepha Ratzingera).
Pismo jest wydawane w kilkunastu językach, jako pierwsze powstały wersje niemiecka i włoska. Każdy numer poświęcony jest jednemu tematowi. „Communio” przeciwstawia się zarówno próbom laicyzacji życia chrześcijańskiego, jak i radykalnym interpretacjom teologicznym doktryny Soboru Watykańskiego II. Celem pisma jest budowanie jedności kościelnej (łac. communio) opartej na harmonii kultury z wiarą i na dialogu między różnymi kulturami a także szeroko rozumiana ewangelizacja. Pismo podejmuje ważne tematy wiary (np. wyznanie wiary, sakramenty, Błogosławieństwa) oraz ukazuje współczesne problemy polityczne i gospodarcze w świetle Ewangelii. Teksty autorów z całego świata zgrupowane są w 3 działach: problematycznym, krytyczno-sprawozdawczym i recenzyjno-informacyjnym. Pismo jest skierowane zarówno do wykształconych teologów i filozofów, jak i do duszpasterzy i studentów. Autorami piszącymi w „Communio” byli m.in.: Hans Urs von Balthasar, Guy Bedouelle, Walter Kasper, Karl Lehmann, Henri de Lubac, Paul Poupard, Joseph Ratzinger, Leo Scheffczyk, Karol Wojtyła.
Polska wersja językowa była wydawana od 1981, a jej redakcja początkowo mieściła się w Ołtarzewie k. Warszawy. Obecnie siedziba mieści się w Poznaniu. Redaktorami naczelnymi byli pallotyni ks. Kazimierz Dynarski ks. Lucjan Balter ks. Paweł Góralczyk, ks. Sławomir Pawłowski. Obecnie Redaktorem naczelnym jest ks. Jarosław M. Lipniak, kierownik Katedry Ekumenizmu i Dialogu Międzykulturowego Papieskiego Wydziału Teologicznego.
Uzupełnieniem polskiej wersji „Communio” były cykliczne monografie publikowane od 1986 w serii „Kolekcja Communio”.
Przypisy
- ↑ Prenumerata. Międzynarodowy Przegląd Teologiczny Communio. [dostęp 2022-01-07].
Bibliografia
- Hans Urs von Balthasar, Communio – założenia programowe, "Communio" 1(1981)1-2, s. 10-29.
- ks. Lucjan Balter, Communio jako cząstka spuścizny duchowej i testamentu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, "Communio" 21(2001)3, s. 132-152.
- Encyklopedia katolicka, t. III, Lublin 1979, s. 562.
- Wojciech Sadłoń, Co kryje Ołtarzew? (25 lat Communio), "Nasz Prąd" (2005) 51, s. 34.
Linki zewnętrzne
- Communio wersja niemieckojęzyczna
- Communio wersja francuskojęzyczna. communio.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-24)].
- Communio wersja anglojęzyczna
