Conor McGregor
(c) Kremlin.ru, CC BY 4.0 Conor McGregor (2018) | |
Pełne imię i nazwisko | Conor Anthony McGregor |
---|---|
Pseudonim | The Notorious |
Data i miejsce urodzenia | |
Obywatelstwo | |
Wzrost | 175 cm |
Masa ciała | 70 kg |
Styl walki | |
Trenowany przez | John Kavanagh (trener główny) |
Debiut | 2008 |
Federacja | |
Kategoria wagowa | piórkowa (2008–2015) |
Klub | SBG Ireland |
Bilans walk zawodowych[a] | |
Liczba walk | 28 |
Zwycięstwa | 22 |
Przez nokauty | 19 |
Przez poddania | 1 |
Przez decyzje | 2 |
Porażki | 6 |
| |
Strona internetowa |
Conor Anthony McGregor[1][2][3] (ur. 14 lipca 1988 w Dublinie) – irlandzki zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) wagi piórkowej, lekkiej i półśredniej, mistrz Cage Warriors w wadze piórkowej i lekkiej (2012)[4] oraz Ultimate Fighting Championship w wadze piórkowej (2015) i lekkiej (2016). Znany z niekonwencjonalnego stylu walki oraz nokautującego ciosu[5].
Wczesne lata
Urodził się w Dublinie[6][7] w dzielnicy Crumlin jako syn Margaret McGregor i Anthony’ego J. „Tony’ego” McGregora[8][9]. Ma dwie siostry, Erin i Aoife[10]. Początkowo był pasjonatem piłki nożnej i grał w zespole Lourdes Celtic Football Club[10]. Piłka nożna jednak szybko znudziła się McGregorowi, który w wieku 12 lat postanowił rozpocząć treningi w lokalnym klubie bokserskim[11].
W dzieciństwie był ofiarą znęcania się[12] i był bity przez innych uczniów swojej szkoły[13]. W wieku 15 lat zaczął uprawiać Kickboxing i trenować Jujutsu. W 2006 roku wraz z rodzicami przeprowadził się do innej dzielnicy Dublina – Lucan, gdzie ukończył szkołę Gaelcholáiste Coláiste Cois Life, jednak miał problemy ze zdobyciem pracy[14]. Dzięki koneksjom ojca udało mu się jednak zdobyć posadę hydraulika. W 2006 roku poznał zawodnika UFC, Toma Egana, z którym zaczął trenować[15]. Pomimo tego, że pracował nawet do 12 godzin dziennie, udawało mu się znaleźć czas na regularne, kilkugodzinne treningi MMA kilka razy w tygodniu[16].
17 lutego 2007, jako 18-latek zadebiutował w amatorskiej walce przeciwko Kieranowi Campbellowi, którego pokonał przez techniczny nokaut. Po tej walce zaproponowano mu profesjonalny kontrakt w Irish Cage of Truth Promotion. W 2008 roku zaczął trenować pod okiem trenera Johna Kavanagha[17]. Rzucił wtedy pracę jako hydraulik i żył z zasiłku dla bezrobotnych, na który był skazany aż do 22 roku życia[18]. Rodzicom, którzy byli rozczarowani tym, że McGregor nie miał pracy, obiecywał, że w swoje 25 urodziny będzie milionerem.
Kariera MMA
Wczesna kariera
W MMA zadebiutował 9 marca 2008 na lokalnej gali w Dublinie, pokonując Gary'ego Morrisa przez techniczny nokaut. Pierwszą zawodową porażkę zanotował 28 czerwca, przegrywając przez poddanie z Artemijen Sitienkowem. Po tej porażce rozważał zakończenie kariery w sztukach walki, jednak za namową swojej matki i trenera, postanowił ją kontynuować[19][20].
Cage Warriors
9 października 2010 uległ Josephowi Duffy'emu na gali Cage Warriors 39, poddając się wskutek duszenia rękoma. Od 2011 do 2012 stoczył osiem wygranych pojedynków, m.in. z Arturem Sowińskim na Celtic Gladiator 2, oraz został mistrzem Cage Warriors w dwóch kategoriach wagowych – piórkowej (02.06.2012) oraz lekkiej (31.12.2012), pokonując Dave'a Hilla i Ivana Buchingera[21].
UFC
Po sukcesach w rodzimej Irlandii, w lutym 2013 podpisał kontrakt z największą organizacją na świecie – Ultimate Fighting Championship[22]. Zadebiutował 6 kwietnia na gali UFC on Fuel, nokautując Marcusa Brimagea i otrzymując za to bonus finansowy za "nokaut wieczoru". 17 sierpnia wygrał z Hawajczykiem Maxem Hollowayem na punkty, mimo iż od 2. rundy walczył z uszkodzonym więzadłem krzyżowym przednim[23]. 19 lipca 2014 stoczył wygrany pojedynek w walce wieczoru w swoim rodzinnym Dublinie, pokonując Diego Brandão przez TKO. 18 stycznia 2015 pokonał Niemca Dennisa Sivera przed czasem, po czym otrzymał szansę stoczenia walki o mistrzostwo z ówczesnym mistrzem UFC wagi piórkowej Brazylijczykiem José Aldo[24].
Do walki miało dojść 11 lipca 2015 lecz na dwa tygodnie przed galą Aldo złamał żebro podczas jednego z treningów i musiał wycofać się z pojedynku[25]. Ogłoszono zatem zastępstwo w postaci Chada Mendesa, a stawką było tymczasowe mistrzostwo. McGregor ostatecznie pokonał przez TKO Mendeza na 3 sekundy przed końcem 2. rundy[26]. Na gali UFC 194 znokautował José Aldo w 13 sekundzie pojedynku zdobywając tytuł niekwestionowanego mistrza UFC w wadze piórkowej.
5 marca 2016 na UFC 196 miał się zmierzyć o pas mistrzowski wagi lekkiej z Brazylijczykiem Rafaelem dos Anjosem, lecz na jedenaście dni przed zaplanowaną walką dos Anjos złamał stopę na jednym z treningów i musiał wycofać się ze starcia[27]. Dzień później włodarze UFC ogłosili zastępstwo w postaci Nathana Diaza[28]. Walka odbyła się w limicie kategorii półśredniej (-77 kg). Nieoczekiwanie McGregor przegrał z Diazem przez poddanie w 2. rundzie, notując pierwszą porażkę w UFC. Za tę walkę Irlandczyk otrzymał rekordową gażę w postaci 1 miliona USD, która była w tamtym czasie największą otrzymaną przez zawodnika MMA[29].
Pod koniec marca 2016 ogłoszono rewanż McGregora z Diazem na 9 lipca 2016 (UFC 200)[30] lecz 19 kwietnia Irlandczyk opublikował na Twitterze bardzo tajemniczy wpis: „Zdecydowałem się przejść na emeryturę młodo. Dzięki za pieniądze. Do zobaczenia później[31].” Po opublikowaniu wpisu nawiązała się burza medialna na linii McGregor – UFC. Głównym powodem sporu okazało się niewywiązywanie się z ustaleń kontraktowych przez Irlandczyka który postanowił nie uczestniczyć na konferencjach prasowych promujących jubileuszową galę UFC 200[32]. W związku z tym prezydent UFC Dana White ogłosił, że McGregor zostaje usunięty z rozpiski gali numer 200[33].
Mimo licznych perturbacji z McGregorem, po czasie ogłoszono jeszcze raz rewanż z Diazem na 20 sierpnia 2016 (UFC 202). Ponownie walka odbyła się w limicie wagi półśredniej. W rewanżu, według sędziów lepszy okazał się Irlandczyk, którzy po pięciu rundach punktowali 48-47, 47-47, 48-47 na jego korzyść[34]. McGregor otrzymał ponownie rekordową gaże w postaci 3 milionów USD podstawowej wypłaty[35].
13 listopada 2016 na gali UFC 205 która odbyła się po raz pierwszy w Nowym Jorku, Connor McGregor pokonał mistrza wagi lekkiej Eddiego Alvareza, zdobywając mistrzostwo w drugiej kategorii wagowej. Gala odbyła się na słynnej hali sportowej Madison Square Garden. McGregor stał się pierwszym zawodnikiem w UFC, który dzierżył dwa mistrzowskie pasy w tym samym czasie[36].
26 listopada 2016 zwakował pas UFC wagi piórkowej, skupiając się na pojedynkach w wadze lekkiej[37].
7 kwietnia 2018 został oficjalnie pozbawiony pasa wagi lekkiej w związku z brakiem woli do obrony mistrzostwa[38]. Nowym mistrzem wagi lekkiej został natomiast Rosjanin Chabib Nurmagomiedow, który pokonał w walce o zwakowane mistrzostwo Ala Iaquintę[39].
6 października 2018 w Las Vegas podczas UFC 229 doszło do walki McGregora z Chabibem Nurmagomiedowem, którą Irlandczyk przegrał przez poddanie (dźwignia na kark[40]) w czwartej rundzie.
Wziął udział w sesji zdjęciowej dla magazynów: „Sports Illustrated” (29 lutego 2016), „Men’s Health” (w maju 2016 w edycji serbskiej, we wrześniu 2016 w edycji brytyjskiej, w lipcu 2017 dla edycji Singapuru), „Men’s Fitness” (w lipcu 2016, w kwietniu dla edycji RPA), „Muscle & Fitness” (w listopadzie 2016 w edycji brytyjskiej), „GQ” (w marcu 2017 w edycji brytyjskiej, w maju 2017 w edycji hiszpańskiej i rosyjskiej)[41] i „The Body Issue” (ESPN w lipcu 2016)[42][43]. 26 marca 2019 roku po raz drugi ogłosił zakończenie kariery[44].
18 stycznia 2020, powrócił na gali UFC 246. McGregor już w 40 sekundzie pierwszej rundy odprawił ciosami (TKO), Donalda Cerrone. Była to jego pierwsza wygrana od 2016.
6 czerwca 2020 przez media społecznościowe po raz trzeci ogłosił zakończenie kariery.
24 stycznia 2021 pomimo wcześniejszych deklaracji powrócił do oktagonu na rewanżową walkę z Dustinem Poirerem. Do pojedynku doszło na gali UFC 257 w Abu Zabi. Tym razem przegrał przez TKO w drugiej rundzie[45].
10 lipca 2021 na gali UFC 264 w Las Vegas po raz trzeci zmierzył się z Dustinem Poirierem. Przegrał przez kontuzję nogi w pierwszej rundzie[46].
Biznesmen
W 2018 r. McGregor z powodzeniem[47] wprowadził na rynek własną markę whiskey "Proper No. Twelve".
McGregor przez wielu ludzi uznawany jest za ikonę oraz najpopularniejszego zawodnika Mieszanych Sztuk Walk[48].
Biorąc pod uwagę walki McGregora, kontrakty sponsorskie oraz inne źródła dochodu, szacuje się, że od 2013 roku Irlandczyk zarobił łącznie około 50 mln dolarów[49].
Życie prywatne
Od 2008 związał się z Dee Devlin[50][51][52]. Mają syna Conora Jacka McGregora Jr. (ur. 5 maja 2017)[53] i córkę Croíe Mairead (ur. 4 stycznia 2019)[54].
Był oskarżany o napaść seksualną w Dublinie, jednak śledztwo w tej sprawie umorzono. Był także skazany za rzucenie stalowym wózkiem w okno autobusu UFC w efekcie czego zostało rannych kilku zawodników tejże organizacji. Po skardze złożonej 10 września 2020, został zatrzymany na Korsyce w związku z usiłowaniem napaści seksualnej i obnażanie się, a następnie został zwolniony po przesłuchaniu[55].
Sława jaką Conor zyskał była powodem nakręcenia o nim filmu dokumentalnego pod tytułem „Connor McGregor: Zły Chłopiec”[49]
Osiągnięcia
Mieszane sztuki walki
Tytuły:
- Cage Warriors:
- Ultimate Fighting Championship:
- 2015: tymczasowy mistrz UFC w wadze piórkowej
- 2015–2016: mistrz UFC w wadze piórkowej
- 2016–2018: mistrz UFC w wadze lekkiej
Wyróżnienia
- World MMA Awards:
- 2014, 2015: Zagraniczny Zawodnik Roku
- 2015, 2016: Zawodnik Roku im. Charlesa Lewisa
- Wrestling Observer Newsletter:
- 2015, 2016: Najwybitniejszy zawodnik MMA
- Fox Sports:
- 2015: Zawodnik Roku[57]
- 2016: Walka Roku przeciwko Nathanowi Diazowi[58]
Lista zawodowych walk MMA
Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Przegrana | 22-6 | Dustin Poirier (27-6) | TKO (przerwanie przez lekarza) | 1 | 5:00 | UFC 264 | 10.07.2021 | Las Vegas | Main Event |
Przegrana | 22-5 | Dustin Poirier (26-6) | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 2:31 | UFC 257 | 24.01.2021 | Abu Zabi | Main Event |
Wygrana | 22-4 | Donald Cerrone (36-13) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 0:40 | UFC 246 | 18.01.2020 | Las Vegas | Pojedynek w wadze półśredniej, Bonus za występ wieczoru, Main Event |
Przegrana | 21-4 | Chabib Nurmagomiedow (26-0) | Poddanie (naciskówka na szczękę) | 4 | 3:03 | UFC 229 | 06.10.2018 | Las Vegas | Pojedynek o mistrzostwo UFC w wadze lekkiej, Main Event |
Wygrana | 21-3 | Eddie Alvarez (28-4) | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 3:04 | UFC 205 | 12.11.2016 | Nowy Jork | Zdobył mistrzostwo UFC w wadze lekkiej, występ wieczoru, Później został pozbawiony tytułu z powodu braku aktywności, Main Event |
Wygrana | 20-3 | Nate Diaz (19-10) | Decyzja (większościowa) | 5 | 5:00 | UFC 202 | 20.08.2016 | Las Vegas | Bonus za walkę wieczoru, Main Event |
Przegrana | 19-3 | Nate Diaz (18-10) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 2 | 4:12 | UFC 196 | 05.03.2016 | Las Vegas | Debiut w wadze półśredniej, Bonus za walkę wieczoru, Main Event |
Wygrana | 19-2 | José Aldo (25-1) | KO (ciosy pięściami) | 1 | 0:13 | UFC 194 | 12.12.2015 | Las Vegas | Zdobył i zunifikował mistrzostwo UFC w wadze piórkowej, Bonus za występ wieczoru, Main Event |
Wygrana | 18-2 | Chad Mendes (17-2) | KO (ciosy pięściami) | 2 | 4:57 | UFC 189 | 11.07.2015 | Las Vegas | Zdobył tymczasowe mistrzostwo UFC w wadze piórkowej, Bonus za występ wieczoru, Main Event |
Wygrana | 17-2 | Dennis Siver (22-9) | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 1:54 | UFC Fight Night: McGregor vs. Siver | 18.01.2015 | Boston | Bonus za występ wieczoru, Main Event |
Wygrana | 16-2 | Dustin Poirier (16-3) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 1:46 | UFC 178 | 27.09.2014 | Las Vegas | Bonus za występ wieczoru |
Wygrana | 15-2 | Diego Brandão (18-9) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 4:02 | UFC Fight Night: McGregor vs. Brandao | 19.07.2014 | Dublin | Bonus za występ wieczoru, Main Event |
Wygrana | 14-2 | Max Holloway (7-2) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC Fight Night: Shogun vs. Sonnen | 17.08.2013 | Boston | |
Wygrana | 13-2 | Marcus Brimage (6-1) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 1:07 | UFC on Fuel TV: Mousasi vs. Latifi | 06.04.2013 | Sztokholm | Debiut w UFC, Powrót do wagi piórkowej, Bonus za nokaut wieczoru |
Przegrana | 12-2 | Ivan Buchinger (21-3) | KO (ciosy pięściami) | 1 | 3:40 | CWFC 51 | 31.12.2012 | Dublin | Zdobył mistrzostwo Cage Warriors w wadze lekkiej, Main Event |
Wygrana | 11-2 | Dave Hill (10-2) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 2 | 4:10 | CWFC 47 | 02.06.2012 | Dublin | Zdobył mistrzostwo Cage Warriors w wadze piórkowej, Co-Main Event |
Wygrana | 10-2 | Steve O'Keefe (6-1) | KO (ciosy łokciem) | 1 | 1:33 | CWFC 45 | 18.02.2012 | Londyn | Powrót do wagi piórkowej |
Wygrana | 9-2 | Aaron Jahnsen (2-1) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 3:29 | CWFC: Fight Night 2 | 08.09.2011 | Amman | |
Wygrana | 8-2 | Artur Sowiński (11-4) | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 1:12 | Celtic Gladiator 2: Clash of the Giants | 11.06.2011 | Portlaoise | Powrót do wagi lekkiej |
Wygrana | 7-2 | Paddy Doherty (4-6) | KO (ciosy pięściami) | 1 | 0:04 | Immortal Fighting Championships 4 | 16.04.2011 | Donegal | |
Wygrana | 6-2 | Mike Wood (1-1) | KO (ciosy pięściami) | 1 | 0:16 | Cage Contender 8: Fields vs. Redmond | 12.03.2011 | Dublin | Powrót do wagi piórkowej |
Wygrana | 5-2 | Hugh Brady (4-1) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 2:31 | Chaos Fighting Championships 8 | 12.02.2011 | Londonderry | |
Przegrana | 4-2 | Joseph Duffy (6-0) | Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) | 1 | 0:38 | CWFC 39: The Uprising | 27.11.2010 | Cork | Debiut w Cage Warriors |
Wygrana | 4-1 | Connor Dillon (2-1) | TKO (przerwanie przez narożnik) | 1 | 4:22 | Chaos Fighting Championships 7 | 09.10.2010 | Londonderry | Pojedynek w wadze piórkowej |
Wygrana | 3-1 | Stephen Bailey (0-1) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 1:22 | K.O. – The Fight Before Christmas | 12.12.2008 | Dublin | Debiut w wadze lekkiej |
Przegrana | 2-1 | Artemij Sitenkov (5-4) | Poddanie (dźwignia na kolano) | 1 | 1:09 | Cage of Truth 3 | 28.06.2008 | Dublin | |
Wygrana | 2-0 | Mo Taylor (0-0) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 1:06 | Cage Rage – Contenders: Ireland vs. Belgium | 03.05.2008 | Dublin | |
Wygrana | 1-0 | Gary Morris (0-0) | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 0:08 | Cage of Truth 2 | 08.03.2008 | Dublin | Debiut w MMA |
Lista zawodowych walk bokserskich
Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Data | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Przegrana | 0-1 | Floyd Mayweather Jr. (49-0) | TKO (ciosy pięściami) | 10 | 1:05 | 26.08.2017 | Las Vegas | walka wieczoru, pojedynek bez podziału na kategorie wagowe. |
Przypisy
- ↑ Sherdog.com, Conor, Sherdog [dostęp 2019-07-02] .
- ↑ Conor McGregor. BoxRec. [dostęp 2017-10-12]. (ang.).
- ↑ Personalidade: Conor McGregor (Irlanda). InterFilmes. [dostęp 2017-10-12]. (port.).
- ↑ Conor McGregor. Osobnosti.cz. [dostęp 2016-11-27]. (cz.).
- ↑ Conor McGregor. Listal. [dostęp 2016-11-27]. (ang.).
- ↑ Conor McGregor. CineMagia.ro. [dostęp 2016-11-27]. (rum.).
- ↑ Conor McGregor. AlloCiné. [dostęp 2016-11-27]. (fr.).
- ↑ Conor McGregor What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2020-09-12]. (ang.).
- ↑ UFC profile – Conor McGregor. Ultimate Fighting Championship. [dostęp 2017-10-12]. (ang.).
- ↑ a b Andrea Smith (2016-06-16): Like father, like son: Meet Tony McGregor, dad of 'The Notorious' UFC star Conor. „Irish Independent”. [dostęp 2017-03-04]. (ang.).
- ↑ George Gigney (2016-08-22): The secret behind Conor McGregor’s striking skills. Boxingnewsonline.net. [dostęp 2017-10-12]. (ang.).
- ↑ Luke Brown (2017-07-27): Man pretending to be Conor McGregor ahead of Floyd Mayweather fight is instantly mobbed by hundreds of fans. „The Independent”. [dostęp 2017-10-12]. (ang.).
- ↑ Daniel Matthews (2017-07-27): Conor McGregor impersonator mobbed by hundreds of supporters in Los Angeles as prankster sports fake tattoos to dupe fans. Daily Mail. [dostęp 2017-10-12]. (ang.).
- ↑ Conor McGregor: The haters pay their money in the hope of seeing me face down in a pool of my own blood. Irish Independent. [dostęp 2017-10-12]. (ang.).
- ↑ What did Conor McGregor do to get his kicks before UFC super-stardom?. Irish Independent. [dostęp 2017-10-12]. (ang.).
- ↑ Jacek Staszak (2015-12-12): UFC. Conor McGregor – dziecko oktagonu, brat luksusu, tatuś rywali. [dostęp 2017-10-12]. (pol.).
- ↑ Paul Dollery (2015-07-01): ‘People will be surprised… it’s going to be tough for Chad’ – Conor McGregor’s wrestling coach. Yahoo!. [dostęp 2017-10-12]. (ang.).
- ↑ Od hydraulika do multimilionera w 3 lata!. StreetwearHypeClub.com. [dostęp 2017-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-12)]. (pol.).
- ↑ Conor McGregor News, Pictures, and Videos. TMZ.com. [dostęp 2016-11-27]. (ang.).
- ↑ Richard Forrester (2017-06-15): Conor McGregor and Floyd Mayweather finally.... The Sun. [dostęp 2017-10-12]. (ang.).
- ↑ Oficjalny rekord i statystyki MMA. Sherdog. [dostęp 2017-10-12]. (ang.).
- ↑ Conor McGregor zadebiutuje w UFC. fight24.pl. [dostęp 2013-02-08]. (pol.).
- ↑ Conor McGregor suffered torn ACL at UFC Fight Night 26. Daily Mirror. [dostęp 2017-04-04]. (ang.).
- ↑ Conor McGregor (14 de Julho de 1988). Filmow. [dostęp 2017-10-12]. (port.).
- ↑ Aldo wycofuje się z UFC 189, Mendes zawalczy z McGregorem o tymczasowy pas. MMA Rocks!. [dostęp 2016-11-27]. (pol.).
- ↑ UFC 189: McGregor wychodzi z opałów i nokautuje Mendesa. MMA Rocks!. [dostęp 2016-11-27]. (pol.).
- ↑ Rafael dos Anjos kontuzjowany. Co z walką z McGregorem?. Sport – Onet.pl. [dostęp 2016-11-27]. (pol.).
- ↑ UFC: Nate Diaz nowym rywalem Conora McGregora. Sport – Onet.pl. [dostęp 2016-11-27]. (pol.).
- ↑ Conor McGregor to draw $1 million disclosed purse for UFC 196 fight Nate Diaz. ESPN. [dostęp 2016-11-27]. (ang.).
- ↑ Conor McGregor kontra Nate Diaz 2! Rewanż na UFC 200!. mmarocks.pl, 31.03.2016. (pol.).
- ↑ McGregor przechodzi na emeryturę ?. MMA Rocks!. [dostęp 2016-11-27]. (pol.).
- ↑ Conor McGregor ogłosił zakończenie kariery! Sam przerwał piękny sen w UFC. sport.se.pl, 20.04.2016. (pol.).
- ↑ Oficjalnie: Conor McGregor nie wystąpi na UFC 200. lowking.pl, 20.04.2016. (pol.).
- ↑ W. Mrozowski: Conor McGregor pokonał Nate’a Diaza większościową decyzją w rewanżu UFC 202. mmanews.pl, 21.08.2016. (pol.).
- ↑ W. Mrozowski (2016-08-21): Conor McGregor z rekordową wypłatą 3 mln $ podstawy, Nate Diaz 2 miliony za UFC 202. mmanews.pl. [dostęp 2016-08-21]. (pol.).
- ↑ W. Mrozowski (2016-11-13): Conor McGregor pierwszym zawodnikiem UFC, który zdobył dwa mistrzowskie pasy. mmanews.pl. [dostęp 2016-11-13]. (pol.).
- ↑ Dan Hiergesell: UFC lightweight champion Conor McGregor officially stripped of featherweight title after UFC 206 changes. mmamania.com, 26.11.2016. (ang.).
- ↑ Anthony Chapman: Conor McGregor stripped of UFC lightweight belt by Dana White as 2018 return to octagon is confirmed. thesun.co.uk, 2018.04.05. [dostęp 2018-04-08]. (ang.).
- ↑ Bartłomiej Zubkiewicz: Khabib Nurmagomedov zdominował Ala Iaquintę na UFC 223, Rosjanin nowym mistrzem!. mmarocks.pl, 2018-04-08. [dostęp 2018-04-08]. (pol.).
- ↑ Sherdog.com, UFC 229 – Nurmagomedov vs. McGregor, Sherdog [dostęp 2019-03-14] .
- ↑ Conor McGregor Magazines. FamousFix. [dostęp 2017-10-12]. (ang.).
- ↑ Jack Hardwick (2016-07-06): Conor McGregor strips fully naked: 'Is this your gay porn debut?'. Daily Star. [dostęp 2020-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-12)]. (ang.).
- ↑ Jack Hardwick (2016-07-14): MMA Fighter Conor McGregor Bares All For ESPN Body Issue. We Love Nudes. [dostęp 2017-10-12]. (ang.).
- ↑ Marek Romanowski , Conor McGregor ogłosił emeryturę, InTheCage.pl, 26 marca 2019 [dostęp 2019-03-26] (pol.).
- ↑ UFC 257: McGregor – Poirier II. Wyniki gali – Polsat Sport, www.polsatsport.pl [dostęp 2021-07-14] (pol.).
- ↑ WPROST.pl, UFC. McGregor przegrał z Poirierem. Jego kontuzja wyglądała koszmarnie, Sport Wprost, 11 lipca 2021 [dostęp 2021-07-14] (pol.).
- ↑ Radosław Turek: Conor Mcgregor przeprasza za wyprzedanie całego asortymentu swojej whisky!. [dostęp 2019-03-28].
- ↑ Cloud, Conor McGregor – Najpopularniejszy zawodnik w historii MMA!, MMA Rocks!, 22 lipca 2019 [dostęp 2020-03-25] (pol.).
- ↑ a b Conor McGregor – walki UFC – zarobki – kariera MMA, ZAWÓD TYPER, 28 kwietnia 2021 [dostęp 2022-02-23] (pol.).
- ↑ Conor McGregor Dating, FamousFix [dostęp 2017-10-12] (ang.).
- ↑ Laura Lyne (2016-11-13), Conor McGregor announces girlfriend Dee Devlin is pregnant and he's going to be a father for the first time after historic UFC 205 win, „Daily Mirror” [dostęp 2017-10-12] (ang.).
- ↑ Claire Healy, Keeley Ryan (2016-03-07): Meet Conor McGregor's girlfriend Dee Devlin who has supported UFC star from days of absolutely nothing. „Daily Mirror”. [dostęp 2017-03-04]. (ang.).
- ↑ Bruno Roseiro (2017-08-24): Combate do Século. ‘O Segredo’ de Conor McGregor, o milionário irlandês que há quatro anos recebia 188 euros de prestação social. observador.pt. [dostęp 2017-10-12]. (port.).
- ↑ Sean O’Grady (2020-08-28): Conor McGregor enjoys quality time with his children on family holiday in the South of France. „Daily Mail”. [dostęp 2020-09-13]. (rum.).
- ↑ Peter Allen (2020-09-13): Conor McGregor waiting on key physical test results and film evidence ahead of possible re-arrest. „Daily Mail”. [dostęp 2020-09-13]. (rum.).
- ↑ Brett Okamoto: Fighter of the year: Conor McGregor hands down. espn.com, 2015-12-28. [dostęp 2017-03-04]. (ang.).
- ↑ There’s no debate, Conor McGregor is the 2015 ‘Fighter of the Year’. foxsports.com, 2015-12-30. [dostęp 2017-03-04]. (ang.).
- ↑ Damon Martin: 2016 Fight of the Year: Conor McGregor vs. Nate Diaz 2. foxsports.com, 2016-12-23. [dostęp 2017-03-04]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Conor McGregor w bazie IMDb (ang.)
- Conor McGregor w bazie Filmweb
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
(c) Kremlin.ru, CC BY 4.0
Conor McGregor and Vladimir Putin attended the final match of the 2018 FIFA World Cup at Luzhniki stadium in Moscow
Autor: Andrius Petrucenia on Flickr (Original version)
UCinternational (Crop), Licencja: CC BY-SA 2.0
(From left to right) José Aldo, Dana White and Conor McGregor