Conrad Drzewiecki

Conrad Drzewiecki

Imię i nazwisko	Konrad Drzewiecki
Data i miejsce urodzenia	14 października 1926 Poznań
Data śmierci	25 sierpnia 2007
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	taniec
Odznaczenia

Conrad Drzewiecki w 1985

Conrad Drzewiecki (ur. 14 października 1926^[1] w Poznaniu, zm. 25 sierpnia 2007) – polski tancerz, choreograf oraz reformator baletu. Zdobywca wielu nagród zagranicznych, m.in. Srebrnego Medalu Międzynarodowego Konkursu Tańca w Bukareszcie (z Teresą Kujawą – 1953), Złotego Medalu Międzynarodowego Konkursu Tańca w Warszawie (1955) Primo Premio Assoluto Międzynarodowego Konkursu Baletowego w Vercelli (1956).

Życiorys

W 1951 r, Conrad Drzewiecki został solistą baletu Opery Poznańskiej, a następnie jego kierownikiem (1963–1973). W latach 1971–1980 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Państwowej Szkoły Baletowej w Poznaniu. Jako choreograf pracował również za granicą między innymi: w Ballet Nationale J.M.F., Het National Ballet w Amsterdamie, Danza Nationale de Cuba w Hawanie, Staatsoper i Deutsche Oper w Berlinie, Stadttheatern Malmö i Narodne Divadlo w Pradze.

Początek jego działalności datuje się na przełom lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych. Wprowadził do repertuaru Opery Poznańskiej kompozycje choreograficzne, które syntezowały technikę neoklasyczną i taniec modern. Działalność ta zaowocowała wkrótce powstaniem Polskiego Teatru Tańca. Jako dyrektor PTT, Conrad Drzewiecki, otrzymał wiele nagród: dyplom Ministra Spraw Zagranicznych i Nagrodę Państwową I stopnia za propagowanie kultury polskiej za granicą, dyplom ITI za popularyzację sztuki polskiej za granicą, Nagrodę Miasta Poznania za szczególne osiągnięcia w dziedzinie kultury i sztuki, tytuł: „Zasłużonego dla Kultury Narodu”.

Conrad Drzewiecki uczestniczył w licznych tournée po całej Europie oraz otrzymywał zaproszenia do udziału w światowych festiwalach, m.in.: Międzynarodowym Festiwalu Tańca w Paryżu i Chateauvallon, Baletto Oggi w Bari, Musica Sacra w Mediolanie, Intercontri Musicali Romani, Bregener Festspiele i Berliner Festtage.

Conrad Drzewiecki zrealizował m.in. następujące spektakle: Ognisty ptak (1967), Adagio na smyczki i organy (1967), Pawana na śmierć Infantki (1968), Cudowny Mandaryn (1970), Epitafium dla don Juana (1974), Odwieczne pieśni (1975), Modus vivendi (1975), Stabat Mater (1976), Krzesany (1977), Yesterday (1982)^[2], z których wiele zyskało także swoją wersję filmową. Ostatnie spektakle dla Polskiego Teatru Tańca Pieśń Roksany i Śmierć Izoldy, Conrad Drzewiecki przygotował w 1998 roku z okazji jubileuszu 25-lecia Teatru.

Będąc dyrektorem Polskiego Teatru Tańca, Conrad Drzewiecki często współpracował z teatrami dramatycznymi i telewizją jako choreograf i reżyser.

Jego żoną była tancerka i choreografka Teresa Kujawa, z którą Drzewiecki wielokrotnie współpracował^[3][4].

Pochowany na cmentarzu Junikowo^[1].

Nagrody

Był laureatem licznych nagród m.in. Prix Italia za film Gry i „Terpsychory”^[5] za całokształt twórczości. W roku 2006 został uhonorowany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Złotym Medalem Gloria Artis.

Upamiętnienie

14 października 2009 przemianowano dawną ulicę Kasztelanów na poznańskim Grunwaldzie na Conrada Drzewieckiego^[6].

Przypisy

Bibliografia

• Laureaci nagród (s. 102–106). Kronika Miasta Poznania 2/1985. [dostęp 2012-06-25]. (pol.).
• Gazeta Wyborcza z 2007-08-25: Poznań: Zmarł tancerz i choreograf Konrad Drzewiecki; on-line: Poznań: Zmarł tancerz i choreograf Konrad Drzewiecki. Gazeta Wyborcza. [dostęp 2012-06-25]. (pol.).

Linki zewnętrzne

• Polski Teatr Tańca – Balet Poznański. ptt-poznan.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-02)]. oficjalna strona
• Conrad Drzewiecki w bazie filmpolski.pl
• Conrad Drzewiecki na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”