Conservatorio Niccolò Paganini

Conservatorio Niccolò Paganini
Villa Bombrini – siedziba uczelni
Data założenia	grudzień 1829
Typ	uczelnia artystyczna
Państwo	Włochy
Adres	Conservatorio Niccolò Paganini Via Albaro 38, 16145 Genova
Dyrektor	Roberto Tagliamacco
Położenie na mapie Genui Conservatorio Niccolò Paganini
Położenie na mapie Włoch Conservatorio Niccolò Paganini
Położenie na mapie Ligurii Conservatorio Niccolò Paganini
44°24′00,21″N 8°57′37,71″E/44,400058 8,960475
Strona internetowa

Conservatorio Niccolò Paganini – Istituto di Alta Formazione Musicale (Konserwatorium im. Niccolò Paganiniego – Instytut Wyższego Kształcenia Muzycznego) – uczelnia muzyczna, założona w grudniu 1829 roku w Genui jako Scuola Gratuita di Canto (Bezpłatna Szkoła Śpiewu). W 1850 roku szkoła została przemianowana na Civico Istituto di Musica (Miejski Instytut Muzyczny), który w 1904 roku otrzymał imię Niccolò Paganiniego. Ustawa z 22 marca 1974 roku usankcjonowała (z mocą wsteczną od 1967 roku) proces przekształcenia dotychczasowego Instytutu w Konserwatorium Państwowe.

Wśród pierwszych uczniów Instytutu znalazł się Michele Novaro, który w 1847 roku skomponował do słów Goffreda Mameli utwór „Il Canto degli Italiani”, znany dziś jako hymn Włoch.

Historia

XIX wiek

W grudniu 1829 roku została założona w Genui przez Antonia Costę Scuola Gratuita di Canto (Bezpłatna Szkoła Śpiewu). 2 stycznia 1830 roku Szkoła rozpoczęła działalność. Była powiązana z Teatro Carlo Felice. Wśród pierwszych uczniów Instytutu znalazł się Michele Novaro, który w 1847 roku skomponował do słów Goffreda Mameli utwór „Il Canto degli Italiani”, znany dziś jako hymn Włoch. Pierwsza siedziba szkoły mieściła się w starym budynku, obecnie nieistniejącym, brakowało jej sali koncertowej, a rozprawy naukowe musiały być prowadzone w sali Antica Accademia di Pittura. Wkrótce potem szkoła przeniosła się do zabudowań Monastero delle Grazie. W budynku klasztornym prowadzono zajęcia dydaktyczne oraz organizowano publiczne koncerty. W 1849 zmarł Antonio Costa, a Królestwo Sardynii^[a] poniosło klęskę w bitwie pod Novarą. Szkoła muzyczna została zamknięta, ale w grudniu następnego roku ponownie otwarta pod bezpośrednim zarządem miasta i pod nową nazwą Civico Istituto di Musica (Miejski Instytut Muzyczny). Po etapie przejściowym w 1852 roku kierownictwo powierzono instytutu skrzypkowi Giovanniemu Serra, który był pierwszym skrzypkiem i dyrektorem orkiestry Teatro Carlo Felice. W 1866 roku Instytut przeprowadził się do nowej siedziby w klasztorze San Filippo przy ulicy Lomellini. W 1871 roku do Instytutu uczęszczało 102 uczniów; najliczniejsze były klasy śpiewu oraz klasa kobieca gry na fortepianie^[1].

XX wiek

W 1904 roku Instytut otrzymał imię Niccolò Paganiniego, a w 1933 roku został zrównany z konserwatoriami państwowymi. Po wejściu w życie konkordatu między rządem włoskim a Watykanem Instytut przeniósł się z dotychczasowej siedziby (która musiała być zwrócona zakonowi) do Villi Raggio w Albaro. W okresie powojennym Instytut został tymczasowo przeniesiony do Palazzo della Meridiana. W 1967 roku gmina Genua przekazała Konserwatorium zakupioną kilka lat wcześniej Villę Bombrini^[1].

Ustawa z 22 marca 1974 roku usankcjonowała (z mocą wsteczną od 1967 roku) proces przekształcenia dotychczasowego Instytutu w Konserwatorium Państwowe^[1].

XXI wiek

24 kwietnia 2010 roku w murach uczelni zabrzmiały po raz pierwszy skrzypce „Il Cannone” Paganiniego, wykonane w warsztacie Guarneri del Gesù w 1743 roku; zagrał na nich Mario Trabucco w duecie z gitarzystą José Scanu^[2].

27 czerwca 2018 roku nowym dyrektorem Konserwatorium został wybrany Roberto Tagliamacco^[3].

Proces dydaktyczny

Uczelnia prowadzi studia dyplomowe I i II stopnia w poszczególnych klasach instrumentów i kategoriach: muzyka klasyczna, jazz i muzyka elektroniczna^[1].

Znane osobistości związane z Konserwatorium

• Michele Novaro
• Gian Piero Reverberi

Uwagi

Przypisy