Conservatorio Niccolò Paganini

Conservatorio Niccolò Paganini
Ilustracja
Villa Bombrini – siedziba uczelni
Data założeniagrudzień 1829
Typuczelnia artystyczna
Państwo Włochy
AdresConservatorio Niccolò Paganini
Via Albaro 38,
16145 Genova
DyrektorRoberto Tagliamacco
Położenie na mapie Genui
Mapa konturowa Genui, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Conservatorio Niccolò Paganini”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Conservatorio Niccolò Paganini”
Położenie na mapie Ligurii
Mapa konturowa Ligurii, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Conservatorio Niccolò Paganini”
Ziemia44°24′00,21″N 8°57′37,71″E/44,400058 8,960475
Strona internetowa

Conservatorio Niccolò Paganini – Istituto di Alta Formazione Musicale (Konserwatorium im. Niccolò Paganiniego – Instytut Wyższego Kształcenia Muzycznego) – uczelnia muzyczna, założona w grudniu 1829 roku w Genui jako Scuola Gratuita di Canto (Bezpłatna Szkoła Śpiewu). W 1850 roku szkoła została przemianowana na Civico Istituto di Musica (Miejski Instytut Muzyczny), który w 1904 roku otrzymał imię Niccolò Paganiniego. Ustawa z 22 marca 1974 roku usankcjonowała (z mocą wsteczną od 1967 roku) proces przekształcenia dotychczasowego Instytutu w Konserwatorium Państwowe.

Wśród pierwszych uczniów Instytutu znalazł się Michele Novaro, który w 1847 roku skomponował do słów Goffreda Mameli utwór „Il Canto degli Italiani”, znany dziś jako hymn Włoch.

Historia

XIX wiek

W grudniu 1829 roku została założona w Genui przez Antonia Costę Scuola Gratuita di Canto (Bezpłatna Szkoła Śpiewu). 2 stycznia 1830 roku Szkoła rozpoczęła działalność. Była powiązana z Teatro Carlo Felice. Wśród pierwszych uczniów Instytutu znalazł się Michele Novaro, który w 1847 roku skomponował do słów Goffreda Mameli utwór „Il Canto degli Italiani”, znany dziś jako hymn Włoch. Pierwsza siedziba szkoły mieściła się w starym budynku, obecnie nieistniejącym, brakowało jej sali koncertowej, a rozprawy naukowe musiały być prowadzone w sali Antica Accademia di Pittura. Wkrótce potem szkoła przeniosła się do zabudowań Monastero delle Grazie. W budynku klasztornym prowadzono zajęcia dydaktyczne oraz organizowano publiczne koncerty. W 1849 zmarł Antonio Costa, a Królestwo Sardynii[a] poniosło klęskę w bitwie pod Novarą. Szkoła muzyczna została zamknięta, ale w grudniu następnego roku ponownie otwarta pod bezpośrednim zarządem miasta i pod nową nazwą Civico Istituto di Musica (Miejski Instytut Muzyczny). Po etapie przejściowym w 1852 roku kierownictwo powierzono instytutu skrzypkowi Giovanniemu Serra, który był pierwszym skrzypkiem i dyrektorem orkiestry Teatro Carlo Felice. W 1866 roku Instytut przeprowadził się do nowej siedziby w klasztorze San Filippo przy ulicy Lomellini. W 1871 roku do Instytutu uczęszczało 102 uczniów; najliczniejsze były klasy śpiewu oraz klasa kobieca gry na fortepianie[1].

XX wiek

W 1904 roku Instytut otrzymał imię Niccolò Paganiniego, a w 1933 roku został zrównany z konserwatoriami państwowymi. Po wejściu w życie konkordatu między rządem włoskim a Watykanem Instytut przeniósł się z dotychczasowej siedziby (która musiała być zwrócona zakonowi) do Villi Raggio w Albaro. W okresie powojennym Instytut został tymczasowo przeniesiony do Palazzo della Meridiana. W 1967 roku gmina Genua przekazała Konserwatorium zakupioną kilka lat wcześniej Villę Bombrini[1].

Ustawa z 22 marca 1974 roku usankcjonowała (z mocą wsteczną od 1967 roku) proces przekształcenia dotychczasowego Instytutu w Konserwatorium Państwowe[1].

XXI wiek

24 kwietnia 2010 roku w murach uczelni zabrzmiały po raz pierwszy skrzypce „Il Cannone” Paganiniego, wykonane w warsztacie Guarneri del Gesù w 1743 roku; zagrał na nich Mario Trabucco w duecie z gitarzystą José Scanu[2].

27 czerwca 2018 roku nowym dyrektorem Konserwatorium został wybrany Roberto Tagliamacco[3].

Proces dydaktyczny

Uczelnia prowadzi studia dyplomowe I i II stopnia w poszczególnych klasach instrumentów i kategoriach: muzyka klasyczna, jazz i muzyka elektroniczna[1].

Znane osobistości związane z Konserwatorium

Uwagi

  1. Do którego należała Genua.

Przypisy

  1. a b c d Conservatorio Niccolò Paganini: Manifesto degli Studi a.a. 2017-2018 (wł.). ww2.gazzettaamministrativa.it. [dostęp 2019-09-17].
  2. Ministero dei beni e delle attività culturali: l violino di Paganini al Conservatorio Paganini (wł.). www.beniculturali.it. [dostęp 2019-09-17].
  3. Comune di Genova: Tagliamacco nuovo direttore del Conservatorio, gli auguri dell'assessore Serafini (wł.). comune.genova.it. [dostęp 2019-09-17].

Media użyte na tej stronie

Italy location map.svg
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Italy (Commons photos) → en-Wikipedia Italy.
Education - Grad Hat.svg
Autor: Krzysztof Szymański, Licencja: CC BY 2.5
Czapeczka studencka
Genova Albaro villa Bombrini.jpg
Genoa (Italy), quarter of Albaro, Villa Bombrini, conservatoire Paganini
Carte de Gênes.png
Autor: OpenStreetMap contributors, Licencja: CC BY-SA 3.0
Map of Genoa, Italia
Italy Liguria location map.svg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Liguria region (Italy)