Consolidated PB4Y-2 Privateer
 Consolidated PB4Y-2 Privateer | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Załoga | 11 |
| Historia | |
| Data oblotu | 20 września 1943 |
| Lata produkcji | 1943–1945 |
| Wycofanie ze służby | 1958 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | 4 × PW R-1830-94 |
| Moc | 1000 kW |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 33,53 m |
| Długość | 22,70 m |
| Wysokość | 9,20 m |
| Powierzchnia nośna | 97,40 m² |
| Masa | |
| Własna | 17 000 kg |
| Startowa | 29 500 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. | 382 km/h |
| Prędkość przelotowa | 225 km/h |
| Pułap | 6400 m |
| Zasięg | 4500 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 12 karabinów maszynowych Browning M2 kal. 12,7 mm | |
| Użytkownicy | |
| Stany Zjednoczone, Francja, Kanada, Honduras, Republika Chińska | |
| Rzuty | |
 | |
Consolidated PB4Y-2 Privateer (ang. kaper) – bombowiec patrolowy US Navy powstały jako modyfikacja samolotu Consolidated B-24 Liberator. Początkowo siły powietrzne Marynarki Wojennej używały standardowej wersji „Liberatora” pod oznaczeniem PB4Y-1 Liberator, postanowiono jednak zamówić zmodyfikowaną wersję tego samolotu bardziej przystosowaną do roli bombowca patrolowego dalekiego zasięgu i w 1943 firma Consolidated zaprojektowała PB4Y-2 Privateer[1].
Zewnętrznie „Kaper” był bardzo podobny do „Wyzwoliciela”, największą różnicą było to, że „Liberator” miał dwa mniejsze stateczniki pionowe, a „Privateer” miał jeden duży statecznik. Podobna, eksperymentalna wersja B-24 powstała już zresztą wcześniej, Ford (który produkował B-24 na zamówienie USAAC) zbudował eksperymentalną wersję tego samolotu, B-24K z pojedynczym usterzeniem pionowym „pożyczonym” od samolotu Douglas B-23 Dragon[2]. Zmiana usterzenia poprawiła manewrowość samolotu na tyle, że USSAC zaproponował, aby Ford rozpoczął produkcję podobnego modelu B-24N, ale zamówienie zostało wycofane 31 maja 1945. Privateer napędzany był 4 silnikami Pratt & Whitney R-1830-94 Twin Wasp o mocy 1000 kW. Silniki te pozbawione były sprężarek z racji na niski pułap, na jakim maszyny miały operować.
„Privateer” miał cięższe uzbrojenie obronne niż jego poprzednik, dodano jeszcze jedną wieżyczkę górną typu Martin dorsal turret oraz dwa boczne stanowiska strzeleckie typu ERCO 250. Składało się ono z 12 karabinów maszynowych Browning M2 kaliber 12,7 mm rozmieszczonych w sześciu wieżyczkach. Łącznie zbudowano 739 samolotów tego typu, wzięły one udział nie tylko w II wojnie światowej, ale także w wojnie koreańskiej i aż do początku lat 60. pozostawały w służbie US Coast Guard. Samoloty tego typu, wykonując misje rozpoznawcze, wielokrotnie zapuszczały się w przestrzeń powietrzną ZSRR. Kilka z nich zostało zestrzelonych przez sowiecką obronę przeciwlotniczą. Maszyny te używane były także przez lotnictwo francuskie, Hondurasu, Kanady, Republiki Chińskiej.
Samoloty typu PB4Y-2 używane były do zrzucania „inteligentnych bomb” „Bat”, pierwszych samonaprowadzających radarowo bomb, które po raz pierwszy użyto w czasie II wojny światowej.
Przypisy
- ↑ Convair PB4Y-2 Privateer. [dostęp 2008-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 lutego 2009)]. (ang.).
- ↑ Consolidated B-24N Liberator. [dostęp 2008-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 czerwca 2006)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Aeroweb specs. [dostęp 2009-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 listopada 2005)].
- Warbird Alley. [dostęp 2009-07-27].
- Globalsecurity.org. [dostęp 2009-07-27].
| Samoloty myśliwskie | |
|---|---|
| Samoloty bombowe i torpedowe | |
| Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe | |
| Samoloty szkolne | |
| Samoloty transportowe i szybowce | |
| Śmigłowce | |
| Konstrukcje prototypowe i doświadczalne |
Media użyte na tej stronie
.svg)
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
A Consolidated PB4Y-2 Privateer in flight over Naval Air Station Jacksonville, Florida (USA), in 1943.
Roundel used by US armed forces from 6 May 1942 to 28 June 1943 when white bars and a red outline were added as the result of studies which showed that shape was more important than color from a distance.
Autor: NiD.29, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Roundel used by all US armed forces from 31 July 1943 to 14 January 1947, replacing roundel having red outline, or no outline, but with white bars, and was replaced some nine months before the USAF was formed, by roundel having a single lengthwise red bar inset in white bars (bisecting them), giving the insignia the trio of red-white-red stripes evocative of the non-canton areas of the Flag of the United States.
Roundel used by the United States armed forces from 19 August 1919 to 6 May 1942 until red dot removed to avoid confusion with Japanese insignia. Superseded very similar roundel whose colors and proportions differed slightly - the original version having the colors from the US flag, and a center dot 1/3 of the outer radius. This version has a center dot constrained by the inner vertices of the star, a size that does not translate into an even fraction.