Convair Model 118
 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | Convair |
| Konstruktor | Theodore Hall |
| Typ | samochód latający |
| Załoga | 1 |
| Historia | |
| Data oblotu | 1947 |
| Lata produkcji | 1947-8 |
| Liczba egzemplarzy | 2 |
| Liczba wypadków | 1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | Lycoming O-435C |
| Moc | 190 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 10,49 m |
| Wysokość | 2,54 m |
| Masa | |
| Własna | 691 kg |
| Startowa | 1157 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość przelotowa | 201 km/h |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 1+3 | |
Convair Model 118 – amerykański samochód latający zaprojektowany przez Theodore'a Halla w zakładach Convair pod koniec lat 40. XX wieku, wersja rozwojowa Convair Model 116.
Geneza
Jeden z głównych projektantów Consolidated Vultee (później – Convair), Theodore Hall, był prywatnie bardzo zafascynowany ideą „powietrznego samochodu” (air car) i rozpoczął prace nad projektowaniem takiego pojazdu jeszcze przed II wojną światową[1]. W 1941 roku zakłady Consolidated zaproponowały dowództwu USAAF zaprojektowanie tego typu pojazdu do rajdów komandosów, jednak USAAF nie wykazał zainteresowania takim projektem[1]. Hall powrócił do swojego idée fixe o „samolocie w każdym garażu” (aircraft in everyone's garage) po zakończeniu wojny poświęcając mu wiele środków i czasu[1]. Pierwszym zaprojektowanym przez niego samochodem latającym był Convair Model 116, który nie wszedł do produkcji seryjnej[1]. Zbudowany w latach 1946–1948 Model 118 był drugą próbą zbudowania takiego środka transportu[2].
Historia
Po zakończeniu testów Modelu 166 w 1946 roku, Hall postanowił kontynuować prace nad samochodami latającymi projektując bardziej zaawansowany technicznie pojazd, który otrzymał oznaczenie Model 118[2]. Samochód napędzany był 190-konnym silnikiem Lyoming O-435C z trzypiórowym śmigłem Sensenich[2]. Samolot został oblatany 15 listopada 1947 roku przez Reubena P. Snodgrassa i Lawrence'a G. Phillipsa[2]. Trzy dni później, prototyp z rejestracją cywilną NX90850, został rozbity podczas awaryjnego lądowania z powodu braku paliwa[2]. Lotnicza część samolotu, skrzydła i powierzchnie sterowe, była nieuszkodzona, ale w wypadku całkowicie rozbito część samochodową pojazdu[2]. Drugi prototyp, noszący to samo oznaczenie NX90850[2], został oblatany 29 stycznia 1948 roku przez Billa Martina i W.G. Griswolda[3].
Po oblataniu maszyny zaczęto planować produkcję seryjną samolotu – w wersjach cywilnych i wojskowych, a także większą wersję ze skrzydłami o rozpiętości 40 stóp (12 metrów)[3]. Planowano budowę przynajmniej 160 tysięcy pojazdów – cena samego samochodu, układu jezdnego miała wynosić 1500 dolarów[4]. W cenę nie były wliczone skrzydła – planowano, że te mogły by być wynajmowane na lotnisku[4].
Plany okazały się zbyt optymistyczne – maszyna miała poważne problemy z wibracjami ogona i nadmierną masą własną[3]. Koszty produkcji okazały się wyższe niż planowano, a same maszyny spotkały się z bardzo małym zainteresowaniem i ostatecznie cały program został anulowany[3].
Po zakończeniu programu Hall opuścił Convair i już samodzielnie kontynuował prace nad podobnymi maszynami[3].
Konstrukcja
Convair Model 118 był czteroosobowym samochodem z nadwoziem zbudowanym z włókna szklanego[4][5]. Samochód napędzany był 26-konnym silnikiem Crosley, który znajdował się z tyłu samochodu[4]. Jako samochód pojazd był napędzany 25,5-konnym silnikiem Crosley umieszczonym z tyłu pojazdu, do samochodu można było zamontować specjalnie zaprojektowane skrzydła z zespołem napędowym i ogon zamieniając go w lekki samolot[4]. W tej roli Model 118 miał układ górnopłatu z pojedynczym silnikiem ciągnącym napędzającym dwupłatowe, drewniane śmigło[4].
Przypisy
- ↑ a b c d J. Wegg: General Dynamics Aircraft. s. 184.
- ↑ a b c d e f g J. Wegg: General Dynamics Aircraft. s. 186.
- ↑ a b c d e J. Wegg: General Dynamics Aircraft. s. 187.
- ↑ a b c d e f Convair 118 ConvairCar (NX90850). 1000aircraftphotos.com. [dostęp 2015-11-24]. (ang.).
- ↑ Aerocar). fiddlersgreen.net. [dostęp 2015-11-24]. (ang.).
Bibliografia
- George W. Green: Flying Cars, Amphibious Vehicles and Other Dual Mode Transports: An Illustrated Worldwide History. McFarland, 2010, s. 37-38. ISBN 978-0786445561.
- John Wegg: General Dynmics Aircraft and Their Predecessors. Naval Institute Press, 1990. ISBN 0-87021-233-8.
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The Convair Model 118 "ConvairCar" in flight.