Copa Sudamericana
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Dyscyplina | |
| Organizator rozgrywek | |
| Data założenia | |
| Rozgrywki | |
| Liczba drużyn | 47 |
| Zwycięzcy | |
| Pierwszy zwycięzca |
|
| Obecny zwycięzca |
|
| Najwięcej zwycięstw |
|
| Strona internetowa | |
Copa Sudamericana (Puchar Południowoamerykański, z port. Copa Sul-Americana) – piłkarskie rozgrywki klubowe w Ameryce Południowej, utworzone w 2002 roku z połączenia dwóch innych pucharów: Copa Mercosur i Copa Merconorte. Turniej rozgrywany przez kluby z krajów należących do CONMEBOL. Obecnie jest to drugi pod względem rangi puchar w Ameryce Południowej po Copa Libertadores i pełni analogiczną rolę, co Liga Europy w Europie. Zdobywcy obu wspomnianych najważniejszych pucharów rozgrywają mecz o Recopa Sudamericana – odpowiednik europejskiego Superpucharu Europy.
Dotychczasowi zdobywcy Copa Sudamericana
| Rok | Drużyna 1 | Wynik dwumeczu | Drużyna 2 | Pierwszy mecz | Drugi mecz |
|---|---|---|---|---|---|
| 2002 |  Atlético Nacional | 0:4 |  San Lorenzo | 0:4 | 0:0 |
| 2003 | River Plate | 3:4 |  Cienciano | 3:3 | 0:1 |
| 2004 |  Bolívar | 1:2 | Boca Juniors | 1:0 | 0:2 |
| 2005 |  UNAM | 2:2 | Boca Juniors | 1:1 | 1:1 karne (3:4) |
| 2006 | Pachuca | 3:2 |  Colo-Colo | 1:1 | 2:1 |
| 2007 | Club América | 4:4 | Arsenal Sarandí | 2:3 | 2:1 |
| 2008 | Estudiantes | 1:2 |  Internacional | 0:1 | 1:1 (dogrywka) |
| 2009 |  LDU Quito | 5:4 | Fluminense | 5:1 | 0:3 |
| 2010 | Independiente | 3:3 | Goiás | 0:2 | 3:1 karne (5:3) |
| 2011 | Universidad de Chile | 4:0 | LDU Quito | 1:0 | 3:0 |
| 2012 | São Paulo | 2:0 | Tigre | 0:0 | 2:0[1] |
| 2013 | Lanús | 3:1 | Ponte Preta | 1:1 | 2:0 |
| 2014 | River Plate | 3:1 | Atlético Nacional | 1:1 | 2:0 |
| 2015 | Santa Fe | 0:0 | Huracán | 0:0 | 0:0 karne (3:1) |
| 2016 | Chapecoense | ## | Atlético Nacional | Hołd pośmiertny | |
| 2017 | Independiente | 3:2 | Flamengo | 2:1 | 1:1 |
| 2018 | Atlético Junior | 2:2 | Athletico Paranaense | 1:1 | 1:1 karne (3:4) |
| 2019 | Independiente del Valle | 3:1 | Colón | 3:1 | |
| 2020 | Lanús | 0:3 | Defensa y Justicia | 0:3 | |
| 2021 | Athletico Paranaense | 1:0 | Red Bull Bragantino | 1:0 | |
| 2022 | São Paulo | 0:2 | Independiente del Valle | 0:2 | |
Historia
Po zakończeniu równolegle rozgrywanych turniejów Copa Merconorte oraz Copa Mercosur zamierzano powołać w ich miejsce turniej obejmujący swym zasięgiem całą Amerykę pod nazwą Copa Pan-Americana. Ponieważ to się nie udało, ograniczono się jedynie do Ameryki Południowej i nazwy Copa Sudamericana.
W 2003 japoński koncern samochodowy Nissan stał się głównym sponsorem turnieju, skąd oficjalna nazwa rozgrywek przyjęła formę Copa Nissan Sudamericana, analogicznie jak Copa Toyota Libertadores. Od roku 2003 wzięły także udział w pucharze kluby z Brazylii. W pierwszej edycji nie wzięły udziału ze względu nadmiar meczów we własnej liczącej aż 26 zespołów lidze.
W 2005 kluby amerykańskie DC United z Major League Soccer oraz meksykańskie Club América i UNAM przyjęły zaproszenie i wzięły udział w pucharze. Jedynym południowoamerykańskim pucharem, w którym wzięły udział kluby z USA był Copa Merconorte, podczas gdy meksykańskie kluby już wiele lat temu miały za sobą debiut w samym Copa Libertadores.
29 listopada 2016 w katastrofie lotniczej koło Medellin w Kolumbii zginęło 19 spośród 22 piłkarzy brazylijskiego Chapecoense, lecących na finał[2] z kolumbijskim Atlético Nacional. W hołdzie dla ofiar zdecydowano, że finał nie zostanie rozegrany, a trofeum otrzymał klub z Brazylii.
Format rozgrywek
Każdy narodowy związek piłkarski ma określoną liczbę miejsc zarezerwowanych w pucharze. Liczba miejsc zależy od siły sportowej danej ligi. Jakie kluby wystąpią w pucharze – to już sprawa wewnętrzna każdego z krajów, który sam ustala swoje kryteria. Może to być bezpośrednie zaproszenie, dokonania w pierwszej połowie roku, najlepsze drużyny z pierwszego sezonu, które nie zakwalifikowały się do Copa Libertadores (podobne do zasad w europejskim pucharze UEFA), turniej kwalifikacyjny przed startem pucharu itd.
Turniej rozgrywany jest systemem mecz i rewanż (były także przypadki 3-zespołowych grup, mecze każdy z każdym u siebie i na wyjeździe). W pierwszej rundzie turnieju drużyny z tego samego kraju grają przeciwko sobie.
Od 2019 format rozgrywek w finale uległ zmianie, zamiast dwumeczu, rozgrywany jest tylko jeden mecz.
Kluby – liczba zwycięstw
Boca Juniors – 2 razy- Independiente – 2 razy
Athletico Paranaense – 2 razy
Independiente del Valle – 2 razy- San Lorenzo – 1 raz
Cienciano – 1 raz
Pachuca – 1 raz- Arsenal Sarandí – 1 raz
- Internacional – 1 raz
- LDU Quito – 1 raz
Universidad de Chile – 1 raz- São Paulo – 1 raz
- Lanús – 1 raz
- River Plate – 1 raz
Santa Fe – 1 raz- Chapecoense – 1 raz
- Defensa y Justicia – 1 raz
Kraje – liczba zwycięstw
- Argentyna – 9 razy
- Brazylia – 5 razy
- Ekwador – 3 razy
- Kolumbia – 1 raz
- Chile – 1 raz
- Meksyk – 1 raz
- Peru – 1 raz
Przypisy
- ↑ Mecz zakończony przed rozpoczęciem drugiej połowy z powodu niewyjścia graczy Tigre na boisko.
- ↑ Katarzyna Bogdańska (oprac.): Katastrofa samolotu w Kolumbii. wp.pl, 2016-11-29. [dostęp 2016-11-29].
Linki zewnętrzne
- RSSSF – wszystkie wyniki (ang.)
Media użyte na tej stronie
Made by author of Xramp, first uploaded by Denelson83 as Flag of Ecuador.svg, modifications by Husunqu.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Autor: Donbenjo (photo), Licencja: CC BY-SA 4.0
The Copa Sudamericana trophy, given to the winner of the second competition by importance at teams level organized by CONMEBOL. The picture was taken at the Quito City Hall, Quito, Ecuador.