Coco Gauff

Coco Gauff
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Cori Gauff

Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

13 marca 2004
Delray Beach

Wzrost

175 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Corey Gauff

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

2 WTA, 0 ITF

Najwyżej w rankingu

4 (24 października 2022)

Australian Open

4R (2020)

Roland Garros

F (2022)

Wimbledon

4R (2019, 2021)

US Open

QF (2022)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

6 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

1 (15 sierpnia 2022)

Australian Open

QF (2020, 2021)

Roland Garros

F (2022)

Wimbledon

3R (2021)

US Open

F (2021)

Cori „Coco” Gauff (ur. 13 marca 2004 w Delray Beach) – amerykańska tenisistka, finalistka French Open 2022 w grze pojedynczej i podwójnej kobiet oraz US Open 2021 w grze podwójnej kobiet, mistrzyni juniorskich turniejów wielkoszlemowych French Open 2018 w grze pojedynczej oraz US Open 2018 w grze podwójnej, druga w historii najmłodsza liderka rankingu WTA deblistek.

Kariera tenisowa

Kariera juniorska

W wieku 11 lat została jedną z ośmiu stypendystek fundacji Champ’Seed, należącej do trenera Sereny Williams Patricka Mouratoglou, a prowadzącej akademię w Nicei. W 2016 roku zwyciężyła w mistrzostwach USA U-16, rok później przegrała w finale juniorskiego US Open i wygrała juniorski turniej Roland Garros[1].

2018

Tenisistka zadebiutowała w rozgrywkach ITF w maju 2018 roku w Osprey na Florydzie, gdzie wygrała swój pierwszy zawodowy mecz. Bez straty seta przeszła przez trzystopniowe kwalifikacje, a w pierwszej rundzie turnieju głównego pokonała Alexandrę Perper z Mołdawii 6:2, 6:3. Odpadła w kolejnym meczu. Na przełomie sierpnia i września zadebiutowała w turnieju wielkoszlemowym. Otrzymała dzikie karty do kwalifikacji rozgrywek singlowych i turnieju gry mieszanej (wraz z Christopherem Eubanksem). W grze pojedynczej przegrała w pierwszym meczu (z Heather Watson 4:6, 1:6), ale w mikście wygrała swój debiutancki pojedynek w turnieju wielkoszlemowym – zwycięstwo nad parą Chan Hao-chingHenri Kontinen 6:4, 6:4. W kolejnym spotkaniu nie sprostali późniejszym finalistom turnieju Alicji Rosolskiej i Nikoli Mektić 2:6, 1:6.

2019

Sezon 2019 rozpoczęła na przełomie stycznia i lutego od turnieju ITF z pulą nagród 100 000 $ w Midland. W grze pojedynczej odpadła w drugiej rundzie z Rebeccą Peterson 2:6, 1:6. Do turnieju gry podwójnej zgłosiła się wspólnie z Ann Li, by po raz pierwszy w seniorskiej karierze wystartować w deblu. Młode Amerykanki zostały zatrzymane dopiero w meczu finałowym przez o wiele bardziej doświadczone Wolhę Hawarcową i Waleriję Sawinych 4:6, 0:6. Dwa tygodnie później podczas turnieju w Amerykańskim Surprise (25 000 $), wspólnie z Paige Hourigan, wygrała zmagania deblowe, rozgrywając jednego dnia zarówno półfinał i finał oraz półfinał gry pojedynczej. W singlu doszła również do finału, lecz nie sprostała w nim bardziej doświadczonej i ponaddwukrotnie starszej Sesił Karatanczewej 7:5, 3:6, 1:6.

Startowała później w turniejach ITF, aż do French Open 2019, podczas którego otrzymała dzikie karty, jako ubiegłoroczna juniorska mistrzyni, do zawodów kwalifikacji singla oraz deblowych. W eliminacjach gry pojedynczej wygrała w pierwszej rundzie z Ankita Raina 6:4, 6:4, ale w drugiej uległa Kaji Juvan 3:6, 3:6. W deblu wspólnie z Loudmillą Bencheikh przegrała z parą Han XinyunWang Yafan 2:6, 3:6.

Miesiąc później otrzymała dziką kartę do turnieju kwalifikacyjnego do Wimbledonu 2019 i jako najmłodsza w historii zawodniczka przeszła eliminacje na londyńskiej trawie. W pierwszej rundzie turnieju głównego pokonała swoją idolkę Venus Williams 6:4, 6:4[1]. W kolejnej odprawiła Magdalénę Rybárikovą 6:3, 6:3, a w trzeciej po bardzo zaciętym meczu pokonała Polonę Hercog (która rundę wcześniej wyeliminowała Madison Keys) 3:6, 7:6(7), 7:5. W walce o ćwierćfinał nie sprostała jednak późniejszej triumfatorce Simonie Halep 3:6, 3:6. W grze mieszanej wystąpiła z Jayem Clarkiem, lecz odpadli już w pierwszej rundzie z Jeļeną Ostapenko i Robertem Lindstedtem 1:6, 4:6.

Pod koniec lipca wystartowała po raz pierwszy w karierze w turnieju organizowanym przez Women’s Tennis Association w Waszyngtonie. Przeszła przez turniej eliminacyjny, lecz odpadła w pierwszej rundzie głównej drabinki z Zariną Dijas 4:6, 2:6. Do turnieju deblowego, wspólnie z Catherine McNally, otrzymała dziką kartę. Gauff zrewanżowała się Dijas (występującej w parze ze Zhu Lin) za porażkę w singlu w pierwszej rundzie zawodów deblowych, zwyciężając 6:3, 6:2. W półfinale młode Amerykanki pokonały trzecią parę turnieju Anna KalinskaMiyu Katō 6:1, 6:2. W meczu decydującym o triumfie nie dały szansy rozstawionym z numerem czwartym Marii Sanchez i Fanny Stollár 6:2, 6:2, odnosząc zwycięstwo w debiucie w turnieju WTA. Gauff triumfowała w turnieju w wieku 15 lat 4 miesięcy i 22 dni, stając się najmłodszą zwyciężczynią turnieju deblowego WTA od czasów Andrei Jaeger, która w 1980 roku wygrała w Toronto w wieku 15 lat 2 miesiące 7 dni.

Życie osobiste

Gauff zaczęła grać w tenisa w wieku 7 lat. Dorastała w Atlancie, ale potem rodzina przeniosła się na Florydę, gdzie tenisistka miała lepsze warunki rozwoju. Jej ojciec, Corey Gauff, grał w koszykówkę na Georgia State University a matka, nauczycielka Candi Gauff, trenowała lekkoatletykę (siedmiobój i bieg przez płotki) na Florida State University[1].

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej20182019202020212022TytułyZ–P
Australian OpenAA4R2R1R0 / 34 – 3
French OpenAQ22RQFF0 / 311 – 3
WimbledonA4RNH4R3R0 / 38 – 3
US OpenQ13R1R2RQF0 / 47 – 4
Ranking na koniec roku87568482270 / 1330 – 13

Występy w grze podwójnej

Turniej20182019202020212022TytułyZ–P
Australian OpenAAQFQF1R0 / 36 – 3
French OpenA1R3R1RF0 / 47 – 4
WimbledonAANH3RA0 / 12 – 1
US OpenA3R2RF1R0 / 48 – 4
Ranking na koniec roku7845210 / 1223 – 12

Występy w grze mieszanej

Turniej20182019202020212022TytułyZ–P
Australian OpenAAAAA0 / 00 – 0
French OpenAANHAA0 / 00 – 0
WimbledonA1RNHASF0 / 23 – 2
US Open2RANHAA0 / 11 – 1
0 / 34 – 3

Występy juniorskie w grze pojedynczej

Turniej20172018Tytuły
Australian OpenA1R0 / 1
French OpenAW1 / 1
WimbledonQ2QF0 / 2
US OpenFQF0 / 2

Występy juniorskie w grze podwójnej

Turniej20172018Tytuły
Australian OpenA1R0 / 1
French OpenAQF0 / 1
WimbledonASF0 / 1
US Open1RW1 / 2

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 3 (2–1)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Zwyciężczyni1.13 października 2019LinzTwarda (hala)Łotwa Jeļena Ostapenko6:3, 1:6, 6:2
Zwyciężczyni2.22 maja 2021ParmaCeglana Wang Qiang6:1, 6:3
Finalistka1.4 czerwca 2022French OpenCeglanaPolska Iga Świątek1:6, 3:6

Gra podwójna 9 (6–3)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Zwyciężczyni1.3 sierpnia 2019WaszyngtonTwardaStany Zjednoczone Catherine McNallyStany Zjednoczone Maria Sanchez
Węgry Fanny Stollár
6:2, 6:2
Zwyciężczyni2.19 października 2019LuksemburgTwarda (hala)Stany Zjednoczone Catherine McNallyStany Zjednoczone Kaitlyn Christian
Chile Alexa Guarachi
6:2, 6:2
Zwyciężczyni3.22 maja 2021ParmaCeglanaStany Zjednoczone Catherine McNallyChorwacja Darija Jurak
Słowenia Andreja Klepač
6:3, 6:2
Finalistka1.12 września 2021US OpenTwardaStany Zjednoczone Catherine McNallyAustralia Samantha Stosur
Zhang Shuai
3:6, 6:3, 3:6
Zwyciężczyni4.25 lutego 2022DohaTwardaStany Zjednoczone Jessica PegulaRosja Wieronika Kudiermietowa
Belgia Elise Mertens
3:6, 7:5, 10–5
Finalistka2.24 kwietnia 2022StuttgartCeglana (hala) Zhang ShuaiStany Zjednoczone Desirae Krawczyk
Holandia Demi Schuurs
3:6, 4:6
Finalistka3.5 czerwca 2022French OpenCeglanaStany Zjednoczone Jessica PegulaFrancja Caroline Garcia
Francja Kristina Mladenovic
6:2, 3:6, 2:6
Zwyciężczyni5.14 sierpnia 2022TorontoTwardaStany Zjednoczone Jessica PegulaStany Zjednoczone Nicole Melichar-Martinez
Australia Ellen Perez
6:4, 6:7(5), 10–5
Zwyciężczyni6.16 października 2022San DiegoTwardaStany Zjednoczone Jessica PegulaKanada Gabriela Dabrowski
Meksyk Giuliana Olmos
1:6, 7:5, 10–4

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze pojedynczej

RokRezultatPrzeciwniczkaWynik
2022Faza grupowaFrancja Caroline Garcia
Darja Kasatkina
Polska Iga Świątek
4:6, 3:6
6:7(6), 3:6
3:6, 0:6

W grze podwójnej

RokRezultatPartnerkaPrzeciwniczkiWynik
2022Faza grupowaStany Zjednoczone Jessica Pegula Xu Yifan
Yang Zhaoxuan

Stany Zjednoczone Desirae Krawczyk
Holandia Demi Schuurs

Czechy Barbora Krejčíková
Czechy Kateřina Siniaková
4:6, 6:4, 7–10

6:3, 0:6, 5–10

2:6, 1:6

Historia występów w turniejach WTA

Legenda
W= zwycięstwo
F= finał
SF= półfinał
QF= ćwierćfinał
xR= x runda (x – numer rundy)
LQ= odpadła w kwalifikacjach
A= nie uczestniczyła w turnieju
NH= turniej nie odbywał się
Przypisy
aUwzględniono tylko mecze rozegrane w głównej drabince turnieju.
bUwzględniono tylko turnieje, w których zawodniczka wystąpiła.
cStatystyki całej kariery uwzględniają wyniki w turniejach WTA, ITF, kwalifikacjach do tych turniejów oraz spotkania rozegrane w Pucharze Federacji.
QDo turnieju głównego dostała się przez kwalifikacje.
P5Turniej w danym roku miał rangę WTA Premier 5.
PTurniej w danym roku miał rangę WTA Premier
1000Turniej w danym roku miał rangę WTA 1000.
500Turniej w danym roku miał rangę WTA 500.

W grze pojedynczej

TurniejKategoria
do 2020
20182019202020212022TytułyZ–Pa
Mistrzostwa kończące sezon
WTA FinalsAANHARR0 / 10 – 3
Turnieje WTA 1000
Zjednoczone Emiraty Arabskie DubajPremier 5/PremierPAPQF5000 / 13 – 1
Katar DohaPremier 5/PremierAPA500QF0 / 13 – 1
Stany Zjednoczone Indian WellsPremier MandatoryAANH3R3R0 / 22 – 2
Stany Zjednoczone MiamiPremier MandatoryA2RNH2R4R0 / 33 – 3
Hiszpania MadrytPremier MandatoryAANH1R3R0 / 22 – 2
Włochy RzymPremier 5AA2RSF3R0 / 37 – 3
Kanada Montreal/TorontoPremier 5AANHQFQF0 / 25 – 2
Stany Zjednoczone CincinnatiPremier 5AA1R2R1R0 / 31 – 3
WuhanPremier 5AANie rozegrano0 / 00 – 0
PekinPremier MandatoryAANie rozegrano0 / 00 – 0
Meksyk GuadalajaraNie rozegranoQF0 / 12 – 1
0 / 1928 – 21

W grze podwójnej

TurniejKategoria
do 2020
20182019202020212022TytułyZ–Pa
Mistrzostwa kończące sezon
WTA FinalsAANHARR0 / 10 – 3
Turnieje WTA 1000
Zjednoczone Emiraty Arabskie DubajPremier 5/PremierPAP1R5000 / 10 – 1
Katar DohaPremier 5/PremierAPA500W1 / 14 – 0
Stany Zjednoczone Indian WellsPremier MandatoryAANHQFQF0 / 24 – 2
Stany Zjednoczone MiamiPremier MandatoryAANHQFSF0 / 25 – 2
Hiszpania MadrytPremier MandatoryAANH1RQF0 / 21 – 2
Włochy RzymPremier 5AA2RQF1R0 / 33 – 3
Kanada Montreal/TorontoPremier 5AANH1RW1 / 23 – 1
Stany Zjednoczone CincinnatiPremier 5AA2R2RA0 / 22 – 2
WuhanPremier 5AANie rozegrano0 / 00 – 0
PekinPremier MandatoryAANie rozegrano0 / 00 – 0
Meksyk GuadalajaraNie rozegranoQF0 / 11 – 1
2 / 1623 – 14

Finały turniejów ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 80 000 $
turnieje z pulą nagród 60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 1 (0–1)

RezultatDataTurniej($)Naw.PrzeciwniczkaWynik
Finalistka1.17/02/2019Stany Zjednoczone Surprise25 000TwardaBułgaria Sesił Karatanczewa7:5, 3:6, 1:6

Gra podwójna 2 (1–1)

RezultatDataTurniej($)Naw.PartnerkaPrzeciwniczkiWynik
Finalistka1.02/02/2019Stany Zjednoczone Midland100 000Twarda (hala)Stany Zjednoczone Ann LiBiałoruś Wolha Hawarcowa
Rosja Walerija Sawinych
4:6, 0:6
Zwyciężczyni1.16/02/2019Stany Zjednoczone Surprise25 000TwardaNowa Zelandia Paige HouriganStany Zjednoczone Usue Maitane Arconada
Stany Zjednoczone Emina Bektas
6:3, 4:6, 14–12

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (2)

Końcowy wynikRokTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Finalistka2017Stany Zjednoczone US OpenTwardaStany Zjednoczone Amanda Anisimova0:6, 2:6
Zwyciężczyni2018Francja French OpenZiemnaStany Zjednoczone Catherine McNally1:6, 6:3, 7:6(1)

Gra podwójna (1)

Końcowy wynikRokTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Zwyciężczyni2018US OpenTwardaStany Zjednoczone Catherine McNallyStany Zjednoczone Hailey Baptiste
Stany Zjednoczone Dalayna Hewitt
6:3, 6:2

Przypisy

  1. a b c Tadeusz Kądziela, Cori Gauff – kim jest 15-latka, która pokonała Venus Williams, wyborcza.pl, 2 lipca 2019 [dostęp 2019-07-04] (pol.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Chile.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Canada (Pantone).svg
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Gauff WMQ19 (24).jpg
Autor: si.robi, Licencja: CC BY-SA 2.0
2019 Wimbledon Qualifying Tournament‎.