Cornelia Hütter
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | SV St. Radegund | ||||||||||||
Wzrost | 171 cm | ||||||||||||
Debiut w PŚ | 2.12 2011, Lake Louise | ||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | |||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | 21.12 2013, Val d’Isère (3. miejsce - zjazd) | ||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
|
Cornelia Hütter (ur. 29 października 1992 w Grazu) – austriacka narciarka alpejska specjalizująca się w konkurencjach szybkościowych, dwukrotna medalistka mistrzostw świata juniorów.
Kariera
Na arenie międzynarodowej Cornelia Hütter po raz pierwszy pojawiła się 6 grudnia 2007 roku w Gosau, gdzie w zawodach FIS Race w gigancie zajęła 60. miejsce. W 2011 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Crans-Montana, zdobywając brązowe medale w supergigancie i zjeździe. W pierwszej z tych konkurencji wyprzedziły ją jedynie Włoszka Elena Curtoni i Jasmin Rothmund ze Szwajcarii, natomiast w drugiej uległa Lotte Smiseth Sejersted z Norwegii oraz Szwajcarka Wendy Holdener.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 2 grudnia 2011 roku w Lake Louise, gdzie zajęła 43. miejsce w zjeździe. Pierwsze pucharowe punkty wywalczyła 12 stycznia 2013 roku w St. Anton, zajmując dziesiąte miejsce w tej samej konkurencji. Na podium zawodów pucharowych pierwszy raz stanęła 21 grudnia 2013 roku w Val d’Isère, kończąc zjazd na trzeciej pozycji. Uplasowała się tam za Szwajcarką Marianne Kaufmann-Abderhalden i Tiną Maze ze Słowenii. Najlepsze wyniki osiągała w sezonie 2014/2015, kiedy zajęła czternaste miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji supergiganta była czwarta.
W 2014 roku wzięła udział w zjeździe na igrzyskach olimpijskich w Soczi, kończąc rywalizację na 24. miejscu. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Vail/Beaver Creek była czwarta w supergigancie. Walkę o medal przegrała tam z Lindsey Vonn z USA o 0,11 sekundy. Na tej samej imprezie zajęła także piętnaste miejsce w zjeździe. W 2018 roku wystąpiła na igrzyskach w Pjongczangu, gdzie zajęła ósme miejsce w supergigancie i trzynaste w zjeździe.
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
24. | 12 lutego | 2014 | Soczi | Zjazd | 1:41,57 | +2,25 | Dominique Gisin Tina Maze |
8. | 17 lutego | 2018 | Pjongczang | Supergigant | 1:21,11 | +0,43 | Ester Ledecká |
13. | 21 lutego | 2018 | Pjongczang | Zjazd | 1:39,22 | +1,82 | Sofia Goggia |
8. | 11 lutego | 2022 | Pekin | Supergigant | 1:13,51 | +0,68 | Lara Gut-Behrami |
7. | 15 lutego | 2022 | Pekin | Zjazd | 1:31,87 | +1,48 | Corinne Suter |
Mistrzostwa świata
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
4. | 3 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek | Supergigant | 1:10,29 | +0,26 | Anna Fenninger |
15. | 6 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek | Zjazd | 1:45,89 | +1,98 | Tina Maze |
Mistrzostwa świata juniorów
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
3. | 1 lutego | 2011 | Crans-Montana | Zjazd | 1:32,11 | +0,69 | Lotte Smiseth Sejersted |
DNS1 | 2 lutego | 2011 | Crans-Montana | Gigant | 2:28,27 | - | Sara Hector |
3. | 5 lutego | 2011 | Crans-Montana | Slalom | 1:28,23 | +0,68 | Elena Curtoni |
DNF1 | 3 marca | 2012 | Roccaraso | Gigant | 2:40,02 | - | Ragnhild Mowinckel |
20. | 6 marca | 2012 | Roccaraso | Supergigant | 1:06,99 | +1,17 | Annie Winquist |
DNF1 | 24 lutego | 2013 | Québec | Supergigant | 1:00,89 | - | Stephanie Venier |
10. | 26 lutego | 2013 | Québec | Zjazd | 1:11,18 | +0,59 | Jennifer Piot |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 2012/2013: 84.
- sezon 2013/2014: 32.
- sezon 2014/2015: 14.
- sezon 2015/2016: 7.
- sezon 2016/2017: 58.
- sezon 2017/2018: 18.
- sezon 2018/2019: 35.
- sezon 2019/2020: nie startowała
- sezon 2020/2021: 112.
- sezon 2021/2022: 21.
- sezon 2022/2023:
Miejsca na podium w zawodach
- Val d’Isère – 21 grudnia 2013 (zjazd) – 3. miejsce
- Lake Louise – 4 grudnia 2015 (zjazd) – 2. miejsce
- Lake Louise – 5 grudnia 2015 (zjazd) – 3. miejsce
- Lake Louise – 6 grudnia 2015 (supergigant) – 3. miejsce
- Zauchensee – 9 stycznia 2016 (zjazd) – 3. miejsce
- Zauchensee – 10 stycznia 2016 (supergigant) – 3. miejsce
- La Thuile – 19 lutego 2016 (zjazd) – 2. miejsce
- Lenzerheide – 12 marca 2016 (supergigant) – 1. miejsce
- Sankt Moritz – 17 marca 2016 (supergigant) – 3. miejsce
- Val d’Isère – 17 grudnia 2016 (zjazd) – 2. miejsce
- Lake Louise – 1 grudnia 2017 (zjazd) – 1. miejsce
- Bad Kleinkirchheim – 13 stycznia 2018 (supergigant) – 3. miejsce
- Lake Louise – 1 grudnia 2018 (zjazd) – 2. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 29 stycznia 2022 (zjazd) – 3. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 30 stycznia 2022 (supergigant) – 1. miejsce
- Crans-Montana – 26 lutego 2022 (zjazd) – 3. miejsce
- Lake Louise – 2 grudnia 2022 (zjazd) – 3. miejsce
- Lake Louise – 4 grudnia 2022 (supergigant) – 2. miejsce
- 3 zwycięstwa, 5 drugich i 10 trzecich miejsc.
Bibliografia
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-13)]. (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Alpine skiing
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Brązowy medal FIS
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.