Cornelis van Haarlem
Cornelis Corneliszoon van Haarlem (ur. 1562 w Haarlem, zm. 11 listopada 1638 tamże) – holenderski malarz i rysownik, jeden z czołowych manierystów niderlandzkich, ważny prekursor Fransa Halsa.
Jego pierwszym nauczycielem był Pieter Pieters, później naukę kontynuował w Rouen i Antwerpii. Malował portrety, obrazy o tematyce biblijnej i mitologicznej (Uczta bogów, Adam i Ewa). Wspólnie z Hendrickiem Goltziusem i Karelem van Manderem założył Akademię haarlemską, pierwszą holenderską akademię sztuki[1]. W 1630, wraz z kilkoma innymi artystami, sporządził nowe regulacje dotyczące Gildii św. Łukasza, unowocześniając jej średniowieczną organizację i podnosząc status artystów[2].
Największe zbiory prac Cornelisa van Haarlema posiadają Frans Hals Museum w Haarlem, Rijksmuseum w Amsterdamie, Luwr w Paryżu i Ermitaż w Petersburgu.
W Polsce znajduje się kilka[3] obrazów Cornelisa van Haarlem, w tym Chrystus zmartwychwstały z krzyżem i kielichem eucharystycznym (ok. 1591) w Muzeum Narodowym w Warszawie.
Gallery
Przypisy
- ↑ Monika Karolczuk-Kędzierska: Encyklopedia powszechna. T. 3. Kraków: Wydawnictwo Ryszard Kluszczyński, 2002, s. 262. ISBN 83-88080-59-8.
- ↑ Artnet.com – biografia. [dostęp 2009-01-17]. (ang.).
- ↑ Cyfrowe Muzeum Narodowe w Warszawie, Cyfrowe Muzeum Narodowe w Warszawie [dostęp 2020-05-20] .
Linki zewnętrzne
- Cornelis van Haarlem w Artcyclopedii. [dostęp 2009-01-17]. (ang.).
- Web Gallery of Art – galeria. [dostęp 2009-01-17]. (ang.).