Corneliu Vadim Tudor

Corneliu Vadim Tudor
Ilustracja
Corneliu Vadim Tudor (2014)
Data i miejsce urodzenia

28 listopada 1949
Bukareszt

Data i miejsce śmierci

14 września 2015
Bukareszt

Zawód, zajęcie

polityk, dziennikarz

Partia

Partia Wielkiej Rumunii

Odznaczenia
Kawaler Orderu Gwiazdy Rumunii (republ.)

Corneliu Vadim Tudor (ur. 28 listopada 1949 w Bukareszcie, zm. 14 września 2015 tamże[1]) – rumuński dziennikarz i polityk, współzałożyciel i długoletni lider Partii Wielkiej Rumunii, parlamentarzysta krajowy, poseł do Parlamentu Europejskiego VII kadencji.

Życiorys

Pochodził z rodziny robotniczej. Jego ojciec Ilie pracował jako krawiec; był wyznawcą baptyzmu, który przeszedł na prawosławie. W 1971 ukończył studia na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Bukareszteńskiego, pisząc pracę dyplomową z zakresu socjologii religii. Służbę wojskową odbył w 1975 w szkole oficerów rezerwy w Bukareszcie. W latach 1978–1979 studiował w Wiedniu. Od 1968 pracował jako dziennikarz, wydawca i poeta. Wydawał pismo „România Liberă” i współtworzył agencję prasową Agerpress. W 2003 na wydziale historii Universitatea din Craiova obronił doktorat. Był autorem tomików poezji i komentarzy politycznych.

Karierę polityczną rozpoczął w latach 90. W czerwcu 1990 wraz z pisarzem Eugenem Barbu założył pismo „România Mare”. W 1992 uzyskał mandat senatora. W Senacie zasiadał nieprzerwanie do 2008, od 2004 pełnił funkcję jego wiceprzewodniczącego. Od czasu założenia w 1991 stał na czele Partii Wielkiej Rumunii[2], określonej jako skrajnie prawicowa, prezentująca retorykę nacjonalistyczną, antyżydowską i antywęgierską[3]. W lipcu 2013 został pozbawiony funkcji przewodniczącego i usunięty z partii. Corneliu Vadim Tudor zaskarżył podjętą decyzję do sądu, który uznał ją za bezprawną[4].

W 1996 Corneliu Vadim Tudor po raz pierwszy startował w wyborach na prezydenta Rumunii, zdobywając 3,6% głosów. Cztery lata później poparło go 27% głosujących, co pozwoliło mu przejść do drugiej rundy wyborów, w której przegrał z postkomunistą Ionem Iliescu. Porażkę tę określił jako „największe fałszerstwo w dziejach” i „zwycięstwo Antychrysta[5]. W czasie kampanii wyborczej postulował wprowadzenie w Rumunii „dyktatury prawa”, co miało oznaczać m.in. deportacje ludzi, prowadzących „działalność antyrumuńską”, przywrócenie kary śmierci w określonych wypadkach, wychowywanie młodzieży na „narodowych placach budów”, renacjonalizację kopalni, finansowanie rolnictwa przez państwo. Starając się o urząd prezydencki po raz trzeci w 2004, zdobył 12,57% głosów.

W maju 2009 ogłosił swój start w wyborach prezydenckich w listopadzie tego samego roku[6]. Zajął w nich 4. miejsce, zdobywając 540 380 głosów (5,56% poparcia wśród głosujących)[7].

Wcześniej w tym samym roku uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego VII kadencji. Pozostał deputowanym niezrzeszonym, został członkiem Komisji Kultury i Edukacji. Zakończył kadencję w 2014, w tym samym roku ponownie ubiegał się o prezydenturę, przegrywając w pierwszej turze z wynikiem 3,68% głosów.

Był żonaty, miał dwoje dzieci. Zmarł na atak serca.

Odznaczenia

Przypisy

  1. Alison Mutler: Corneliu Vadim Tudor, ultranationalist Romanian poet and politician, dies at 65. washingtonpost.com, 14 września 2015. [dostęp 2015-09-15]. (ang.).
  2. Leaders of Romania. terra.es. [dostęp 2011-03-23]. (ang.).
  3. Donald G. McNeill Jr.: Romanian Ex-President Winning, but Runoff Is Expected. nytimes.com, 27 listopada 2000. [dostęp 2011-03-22]. (ang.).
  4. Crişan Andreescu: Vadim Tudor rămâne președintele PRM. CV Tudor, către Funar: Minți ca un porc. dcnews.ro, 28 listopada 2013. [dostęp 2014-05-20]. (rum.).
  5. Donald G. McNeill Jr.: Former Chief Of Romania Retakes Office Over Rightist. nytimes.com, 11 grudnia 2000. [dostęp 2011-03-22]. (ang.).
  6. Romania's Antonescu, Tudor join presidential race. setimes.com, 11 maja 2009. [dostęp 2011-03-23]. (ang.).
  7. Situatia Vorturilor Valabil Exprimate Presidentele Romaniei. bec2009p.ro, 24 listopada 2009. [dostęp 2011-03-23]. (rum.).
  8. Persoane Decorate. canord.presidency.ro. [dostęp 2019-02-20]. (rum.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

ROU Order of the Star of Romania 1999 Knight BAR.svg
Baretka: Order Gwiazdy Rumunii (model 1999) – Kawaler – Rumunia.
Corneliu Vadim Tudor - Declaratii la BEC.png
Autor: , Licencja: CC BY 3.0
Corneliu Vadim Tudor după depunerea candidaturii la Președenție în 2014. The video was published on the official YouTube Channel, under a CC license.