Corset fendu

Członkinie francuskiej rodziny królewskiej w sukniach typu corset fendu - księżna Berry Joanna II owernijska i królowa Izabela bawarska. Wykonane w roku 1881 kopie rzeźb z pałacu książęcego w Poitiers z lat 1389-1393.

Corset fendu – wierzchnia suknia kobieca, będąca elementem reprezentacyjnego stroju dworskiego[1][2], której zachodnio- i środkowoeuropejska moda trwała od połowy XIV w.[3]. Odmiana znanej od XIII w. szaty typu surcot[4] w wersji surcot ouvert[2].

Suknia typu corset fendu nie miała rękawów i charakteryzowała się głębokimi wycięciami bocznymi, przez które widoczna była obcisła szata spodnia, zwykle uszyta z tkaniny innej barwy[3][2]. Od bioder poszerzano ją klinami, które rozmieszczano w równych odstępach[2], natomiast górną część sukni często obszywano futrem, przeważnie gronostajowym[3][2].

Terminem corset fendu określa się również XIII-wieczny typ ubioru męskiego[1][3], który był szeroko wycięty po bokach[4].

Przypisy

  1. ↑ a b Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 75. ISBN 978-83-01-12365-9.
  2. ↑ a b c d e Krystyna Turska: Ubiór dworski w Polsce w dobie pierwszych Jagiellonów. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1987, s. 98-99. ISBN 83-04-02623-6.
  3. ↑ a b c d Irena Turnau: Słownik ubiorów. Tkaniny, wyroby pozatkackie, skóry, broń i klejnoty oraz barwy znane w Polsce od średniowiecza do początku XIX w.. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper, 1999, s. 39. ISBN 83-86951-53-2.
  4. ↑ a b Maria Gutkowska-Rychlewska: Historia ubiorów. Wrocław - Warszawa - Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1968, s. 158, 863.

Media użyte na tej stronie

Jeanne de Boulogne et Isabeau de Bavière (Poitiers).png
Moulages de deux statues (Jeanne de Boulogne et Isabeau de Bavière) provenant de la cheminée de la salle des Pas-Perdus du palais de Justice de Poitiers. Conservées au Musée de sculpture comparée au palais du Trocadéro, Musée des monuments français.