Cotton Owens

Everett Owens
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

21 maja 1924
Union, Południowa Karolina

Data i miejsce śmierci

7 czerwca 2012
Spartanburg, Południowa Karolina

Sukcesy

1959: Grand National (wicemistrz)

Everett "Cotton" Owens (ur. 21 maja 1924 w Union, zm. 7 czerwca 2012 w Spartanburgu) – amerykański kierowca serii NASCAR znany pod pseudonimem "the King of the Modifieds".

Kierowca wyścigowy

Starty w wyścigach rozpoczął w latach pięćdziesiątych w serii Whelen Modified Tour, gdzie wygrał ponad 100 wyścigów, a w roku 1953 oraz 1954 został mistrzem serii.

W NASCAR zadebiutował podczas wyścigu na torze Daytona Beach Road Course w 1950 roku, podczas którego zajął 14 miejsce. Wystartował jeszcze w dwóch wyścigach, i zakończył sezon na trzynastej pozycji. Pierwsze zwycięstwo odniósł na tym samym torze, 17 lutego 1957 roku. W trakcie wyścigu wyrobił sobie 55 sekund przewagi nad Johnnym Beauchampem. Został wtedy pierwszym kierowcą, którego średnia prędkość w wyścigu przekroczyła 100 mil/godzinę (średnia prędkość w wyścigu – 101.541 mph = 163 379 km/h). Było to także pierwsze zwycięstwo samochodu marki Pontiac w NASCAR. W 1959 Cotton Owens wygrał jeden wyścig, 13 wyścigów zakończył w czołowej piątce, a dwadzieścia dwa w dziesiątce. Zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej przegrywając jedynie z Lee Pettym. Był to jego największy sukces w karierze kierowcy wyścigowego.

Zakończył karierę kierowcy wyścigowego z dziewięcioma wygranymi wyścigami i 10 pole position oraz z tytułem wicemistrza NASCAR.

Właściciel zespołu

W 1962 roku zatrudnił jako kierowcę w swoim zespole Juniora Johnsona. Prowadził także rozmowy z Davidem Pearsonem w Spartanburgu.

W 1964 roku po raz ostatni wystartował w NASCAR jako kierowca by pokazać, że jest lepszy od Pearsona. Wziął wtedy udział w dwóch wyścigach.Wygrał wyścig na torze Richmond International Raceway. W następnym wyścigu, w którym wystartował, zajął drugie miejsce, przegrywając z Nedem Jarretem.

W 1965, kiedy to NASCAR zabroniło używania silników Hemi, Owens oraz Pearson przenieśli się do wyścigów dragsterów, gdzie Owens wystawiał zasilanego alkoholem Dodge'a Darta z Nitro w klasie Experimental.

Rok później wrócili do NASCAR. Wygrali 15 wyścigów, 7 razy samochód Pearsona startował z pole position. Sezon zakończyli tytułem mistrzowskim dla Davida Pearsona. Na początku 1967 roku Pearson odszedł z zespołu Cottona Owensa. Ich sześcioletnia współpraca przyniosła 27 zwycięstw w 170 wyścigach oraz jeden tytuł mistrzowski.

Cotton Owens był szczęśliwy z tego, że wielu wielkich kierowców NASCAR startowało w jego zespole. Wśród nich były takie legendy, jak: David Pearson, Buddy Baker, Pete Hamilton, Marty Robbins, Ralph Earnhardt, Bobby Isaac, Junior Johnson, Benny Parsons, Fireball Roberts, Mario Andretti, Charlie Glotzbach, Al Unser. Zespół Owensa reprezentowało 25 kierowców. W trakcie swoich startów zespół wziął udział w 291 wyścigach, odniósł 32 zwycięstwa, a 29 razy samochody z tego zespołu były najszybsze w kwalifikacjach.

Gdyby zsumować osiągnięcia Cottona Owensa, jako kierowcy i szefa zespołu, otrzymamy 41 zwycięstw w 487 wyścigach oraz 38 pole position.

Wyróżnienia

  • W 2009 otrzymał miejsce w South Carolina Athletic Hall of Fame (ściana sław atletyków Południowej Karoliny).
  • W 2008 został wyróżniony miejscem w International Motorsports Hall of Fame.
  • W 1970 Owens otrzymał miejsce w National Motorsports Press Association's Hall of Fame na torze Darlington Speedway.
  • W 1998 roku został wyróżniony jako jeden z pięćdziesięciu najlepszych kierowców NASCAR z okazji 50 istnienia tej serii (NASCAR's 50 Greatest Drivers)
  • 16 września 2006 otrzymał Recipient of the Order of the Palmetto, najwyższe cywilne wyróżnienie przyznawane przez gubernatora Południowej Karoliny od 1971 roku, za całokształt osiągnięć sportowych i zasługi dla Południowej Karoliny.
  • Member Darlington Records Club (klub rekordzistów toru Darligton).
  • Member NASCAR Mechanics Hall of Fame (ściana sław mechaników NASCAR).
  • Member NASCAR Legends (legendy NASCAR).
  • 15 lutego 2006 roku został wyróżniony jako pionier wyścigów i żywa legenda wyścigów samochodowych.
  • 28 maja 2000 roku otrzymał nagrodę Yunick Smokey za całokształt zaangażowania w wyścigi samochodowe.
  • 16 października 2005 został uhonorowany przez Vance County Tourism Dept. miejscem w “East Coast Drag Times Hall of Fame Motorsports Pioneer Award” (Ściana sław pionierów wyścigów dragsterów wschodniego wybrzeża).
  • W 1996 Racing Club Old Timer wręczył mu nagrodę najlepszego szefa zespołu lat sześćdziesiątych (“Car Owner’s of the 1960s).

Podsumowanie startów w NASCAR

RokPozycjaPunktyStartyZwycięstwaTop 5Top 10PPWygrana
195013500300101100 $
19514231250130225 $
195265040010200 $
19537601000050 $
195484040010175 $
195529124820120900 $
195652080140920 $
195714420017136112784 $
195817371629181726579 $
1959299623711322214639 $
196039305014155214065 $
19612280321741111211800 $
19623049841607815905 $
1963114010010175 $
1964800212203400 $
Podsumowanie–36 400160952841072917 $

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.